Της Αλέκας Ζορμπαλά
Ήταν τότε, το μακρινό 1992, που η χώρα τρανταζόταν, πάλι, από το "Μακεδονικό"
Ήταν τότε, που τα συλλαλητήρια ήταν "πάνδημα" με τη συμμετοχή εκατομμυρίων.
"Ολοι, πλην Λακεδαιμονίων", στηλίτευε ο Λεωνίδας Κύρκος και η τότε Πρόεδρος του Συνασπισμού Μαρία Δαμανάκη, αναφερόμενη στην μη συμμετοχή του ΚΚΕ και κομμάτων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, που, τότε, κατήγγειλαν το εθνικιστικό παραλήρημα.
Ήταν τότε, που κάθε αντίθετη φωνή, αντιμετωπιζόταν, όχι μόνον ως "εθνοπροδοτική", αλλά θεωρούνταν 'έγκλημα" και ποινικοποιείτο.
Ήταν τότε, που 4 άνθρωποι, μέλη της Αντιπολεμικής Αντιεθνικιστικής Συσπείρωσης συνελήφθησαν στην Ομόνοια, με τον γνωστό βάρβαρο τρόπο της Ελ.Αστ., και κάτω από πρωτοφανή μέτρα και δεμένοι με χειροπέδες οδηγήθηκαν στο Αυτόφωρο, επειδή μοίραζαν προκηρύξεις, που έγραφαν στον τίτλο "Οι γειτονικοί λαοί δεν είναι εχθροί μας - Όχι στον εθνικισμό και τον πόλεμο" και αφορούσαν στο όνομα της ξένης χώρας, στο δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού.
Τους απαγγέλθηκαν οι κατηγορίες της διασποράς ψευδών ειδήσεων, της διέγερσης πολιτών σε αμοιβαία διχόνοια και της διατάραξης των σχέσεων της Ελλάδας με ξένη χώρα!
Η δίκη τους έγινε μετά από ένα μήνα σε καθεστώς τρόμου από ένα δικαστήριο σε ρόλο Ιεράς Εξέτασης, που, αντιμετώπισε με ειρωνεία και επιθετικότητα τους μάρτυρες(ευρωβουλευτές, βουλευτές, πανεπιστημιακούς, δημοσιογράφους), αντιμετώπισε με σκαιό και εκφοβιστικό τρόπο τους υπερασπιστές, και, λοιδορώντας, καταδίκασε τους κατηγορούμενους σε 19 μήνες φυλάκιση, χωρίς αιτιολογία!!!
Μια δίκη πολιτικής σκοπιμότητας
Μια καταδίκη ξεκάθαρη και αποκλειστικά για το φρόνημα, τη σκέψη, τη γνώμη, την άλλη άποψη.
Ήταν τιμή μας, που υπήρξαμε, οι από τα κάτω, παράγοντες αυτής της δίκης (και εγώ στα ξεκινήματά μου)
Χαίρομαι, που, όλοι όσοι βρεθήκαμε σε εκείνη την "παγωμένη" αίθουσα της Ευελπίδων, παραμένουμε σταθερά ενάντια στον ντεμέκ πατριωτισμό και στην νέα εθνικιστική υστερία, παρά τις χαώδεις πολιτικές διαφορές, που χωρίζουν κάποιους και κάποιες από εμάς.
Και ελπίζω, να μην χρειαστεί να υπερασπίσουμε πάλι, τώρα, ανθρώπους γιατί εκφράζουν άποψη διαφορετική από το βαθύ Κράτος, την εκκλησία, το Άγιο Όρος, τις παραθρησκευτικές και παραστρατιωτικές οργανώσεις και έμπρακτα θα το υπερασπιστούν απέναντι στα επερχόμενα συλλαλητήρια (προφανώς, δεν αναφέρομαι σε κυβερνητικούς)
Αν και φοβάμαι, το ομολογώ..
Για την ιστορία
Κατηγορούμενοι:
Μαρία Καλογεροπούλου, Χριστίνα Τσαμούρα, Ευαγγελία Σωτηροπούλου, Στρατής Μπουρνάζος
Δικηγόροι:
Κώστας Διάκος, Κώστας Παπαδάκης, Αλέκα Ζορμπαλά, Π. Αθανασόπουλος, Γιάννα Κούρτοβικ, Π. Τακόπουλος
Ήταν τότε, το μακρινό 1992, που η χώρα τρανταζόταν, πάλι, από το "Μακεδονικό"
Ήταν τότε, που τα συλλαλητήρια ήταν "πάνδημα" με τη συμμετοχή εκατομμυρίων.
"Ολοι, πλην Λακεδαιμονίων", στηλίτευε ο Λεωνίδας Κύρκος και η τότε Πρόεδρος του Συνασπισμού Μαρία Δαμανάκη, αναφερόμενη στην μη συμμετοχή του ΚΚΕ και κομμάτων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, που, τότε, κατήγγειλαν το εθνικιστικό παραλήρημα.
Ήταν τότε, που κάθε αντίθετη φωνή, αντιμετωπιζόταν, όχι μόνον ως "εθνοπροδοτική", αλλά θεωρούνταν 'έγκλημα" και ποινικοποιείτο.
Ήταν τότε, που 4 άνθρωποι, μέλη της Αντιπολεμικής Αντιεθνικιστικής Συσπείρωσης συνελήφθησαν στην Ομόνοια, με τον γνωστό βάρβαρο τρόπο της Ελ.Αστ., και κάτω από πρωτοφανή μέτρα και δεμένοι με χειροπέδες οδηγήθηκαν στο Αυτόφωρο, επειδή μοίραζαν προκηρύξεις, που έγραφαν στον τίτλο "Οι γειτονικοί λαοί δεν είναι εχθροί μας - Όχι στον εθνικισμό και τον πόλεμο" και αφορούσαν στο όνομα της ξένης χώρας, στο δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού.
Τους απαγγέλθηκαν οι κατηγορίες της διασποράς ψευδών ειδήσεων, της διέγερσης πολιτών σε αμοιβαία διχόνοια και της διατάραξης των σχέσεων της Ελλάδας με ξένη χώρα!
Η δίκη τους έγινε μετά από ένα μήνα σε καθεστώς τρόμου από ένα δικαστήριο σε ρόλο Ιεράς Εξέτασης, που, αντιμετώπισε με ειρωνεία και επιθετικότητα τους μάρτυρες(ευρωβουλευτές, βουλευτές, πανεπιστημιακούς, δημοσιογράφους), αντιμετώπισε με σκαιό και εκφοβιστικό τρόπο τους υπερασπιστές, και, λοιδορώντας, καταδίκασε τους κατηγορούμενους σε 19 μήνες φυλάκιση, χωρίς αιτιολογία!!!
Μια δίκη πολιτικής σκοπιμότητας
Μια καταδίκη ξεκάθαρη και αποκλειστικά για το φρόνημα, τη σκέψη, τη γνώμη, την άλλη άποψη.
Ήταν τιμή μας, που υπήρξαμε, οι από τα κάτω, παράγοντες αυτής της δίκης (και εγώ στα ξεκινήματά μου)
Χαίρομαι, που, όλοι όσοι βρεθήκαμε σε εκείνη την "παγωμένη" αίθουσα της Ευελπίδων, παραμένουμε σταθερά ενάντια στον ντεμέκ πατριωτισμό και στην νέα εθνικιστική υστερία, παρά τις χαώδεις πολιτικές διαφορές, που χωρίζουν κάποιους και κάποιες από εμάς.
Και ελπίζω, να μην χρειαστεί να υπερασπίσουμε πάλι, τώρα, ανθρώπους γιατί εκφράζουν άποψη διαφορετική από το βαθύ Κράτος, την εκκλησία, το Άγιο Όρος, τις παραθρησκευτικές και παραστρατιωτικές οργανώσεις και έμπρακτα θα το υπερασπιστούν απέναντι στα επερχόμενα συλλαλητήρια (προφανώς, δεν αναφέρομαι σε κυβερνητικούς)
Αν και φοβάμαι, το ομολογώ..
Για την ιστορία
Κατηγορούμενοι:
Μαρία Καλογεροπούλου, Χριστίνα Τσαμούρα, Ευαγγελία Σωτηροπούλου, Στρατής Μπουρνάζος
Δικηγόροι:
Κώστας Διάκος, Κώστας Παπαδάκης, Αλέκα Ζορμπαλά, Π. Αθανασόπουλος, Γιάννα Κούρτοβικ, Π. Τακόπουλος
Δημοσίευση σχολίου