Είναι υπέρ της άμεσης δημοκρατίας. Αφού ψηφίζουν ενήλικοι με σώας τας φρένας (οι περισσότεροι τουλάχιστον), πρέπει να ακούμε τη γνώμη της πλειοψηφίας. Κάποιοι λοιπόν ζητάνε δημοψήφισμα για τη συμφωνία των Πρεσπών. Θα πω εντάξει.
Όμως ένα δημοψήφισμα έχει κάποιες προϋποθέσεις. Μια προϋπόθεση είναι ο χρόνος. Θα ήθελα ένα τέτοιο δημοψήφισμα να γίνει μετά τις εκλογές. Γιατί μετά; Γιατί πιστεύω πως η γνώμη πολλών κομμάτων θα αλλάξει. Πως όλος αυτός ο ντόρος είναι προεκλογικό θέατρο. Αν λχ συνεργαστούν ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, καταλαβαίνουμε όλοι πως δεν θα γίνει καν δημοψήφισμα.
Η συμφωνία των Πρεσπών θα είναι τότε "καλή και άγια". Ακόμα και αν κάποιο κόμμα κυβερνήσει μόνο του (λιγότερο πιθανό) η συμφωνία θα ισχύσει, ανεξάρτητα ποιος θα είναι πρωθυπουργός.
Η δεύτερη προϋπόθεση είναι το ερώτημα. Αν με ρωτήσεις "είσαι υπέρ της συμφωνίας"; θα πω αμέσως "όχι". Η συμφωνία είναι η θέληση των ΗΠΑ για διεύρυνση του ΝΑΤΟ. Θεωρώ πως κάθε ενίσχυση του ΝΑΤΟ βάζει σε κίνδυνο την παγκόσμια Ειρήνη. Απλά και καθαρά.
Έλα όμως που υπάρχουν κι άλλοι παράγοντες. Δεν μπορώ να πω "όχι", όταν αυτό θα ληφθεί ως άδεια στους εδώ φασίστες να κάνουν πιθανό πόλεμο. Γιατί να κάνουν; Γιατί απορρίπτοντας τη συμφωνία θα συμβεί το εξής: Τα κράτη θα συνεχίσουν να αναγνωρίζουν τη Βόρεια Μακεδονία ως "Μακεδονία". Μάλιστα όλα τα κράτη θα την αναγνωρίσουν πλέον ως Μακεδονία σκέτο. Δεν θα χρειαστεί να αλλάξουν το Σύνταγμα τους, ο "προδότης Ζάεφ" πιθανότατα θα χάσει, ενώ οι εκεί φασίστες θα ενισχυθούν.
Σαν χώρα θα φανούμε ως ο τρελός του χωριού, εντελώς αναξιόπιστοι, καθώς θα είμαστε οι μοναδικοί (εμείς και ίσως η Κύπρος) που δεν θα αναγνωρίζουμε το κράτος αυτό ως Μακεδονία. Οι ΗΠΑ θα μας πουν "σας κάναμε το χατίρι, πιέσαμε για γεωγραφικό προσδιορισμό, που παρακαλούσατε από παλιά, αλλά τώρα δείξατε, πως είστε βλάκες". Σήμερα τα κράτη αναγνωρίσουν τη χώρα ως Μακεδονία ή ως ΠΓΔΜ δηλαδή πάλι ως Μακεδονία χωρίς γεωγραφικό προσδιορισμό, πράγμα που είναι όντως εστία προστριβών και έντασης.
Από σπόντα λοιπόν η Ελληνική κυβέρνηση πέτυχε κάτι καλό. Το γεωγραφικό προσδιορισμό. Που σημαίνει εμείς έχουμε τη δική μας ιστορία, παραδόσεις, γλώσσα κλπ, οι Βόρειοι Μακεδόνες τη δική τους. Ο αλυτρωτισμός και ο εθνικισμός της γειτονικής χώρας χτυπήθηκε. Δυστυχώς όχι κι ο δικός μας, γιατί η συμφωνία δεν έγινε βάση του αλληλοσεβασμού, αλλά ήταν επιβολή των ισχυρότερων στους πιο αδύναμους. Γι αυτό και ο λαός της Βορείου Μακεδονίας την απέρριψε. Αυτοί αλλάζουν το σύνταγμα τους, όχι εμείς.
Επομένως μετά από ένα υποτιθέμενο δημοψήφισμα κι εφόσον απορριφτεί η συμφωνία, θα πρέπει να γίνει ένα δεύτερο με το ερώτημα "τι κάνουμε τώρα";
Εδώ σε θέλω κάβουρα, να περπατάς στα κάρβουνα. Η "λύση" της ακροδεξιάς είναι ο πόλεμος! Και δεν θα μπουν καν στον κόπο να μας ρωτήσουν. Πόλεμος που δεν θα μείνει όμως μεταξύ μας, θα εμπλακούν κι άλλοι. Και στο τέλος θα χάσουμε κι αυτά που έχουμε.
Δεν είναι λοιπόν τόσο απλά τα πράγματα. Βέβαια μπορεί να βγει "ναι" δηλαδή υπέρ της διεύρυνσης του ΝΑΤΟ, ή να πούμε "ας γίνει ότι γίνονταν ως τώρα": Όλοι έξω να τα λένε "Μακεδονία" κι εμείς να λέμε τα δικά μας. Καλά τα παραμύθια αλλά να βλέπουμε και τι συμβαίνει γύρω μας στην πραγματικότητα. Κυρίως να σκεπτόμαστε, να μην μασάμε ότι μας δίνουν. Ειδικά όταν μας δίνουν κουτόχορτο κάποιοι που πούλησαν πολλές φορές τον τόπο σε τοκογλύφους.
Δημοσίευση σχολίου