Παίρνουμε την Πόλη μια άλλη φορά...

 Γράφει ο mitsos175.

"Τουρκική κυβέρνηση, ελληνική κυβέρνηση, Κρητικοί και μεγάλες Δυνάμεις όλοι συμφωνούν τελικά για την αυτονομία της Κρήτης, εκτός από την Εθνική Εταιρεία, που έχει γίνει κράτος εν κράτει, έτσι που συγκεντρώνει τους πιο χοντροκέφαλους από τους σωβινιστές όλης της Ελλάδας, που τώρα δεν ζητούν μόνο την ένωση Κρήτης με την Ελλάδα, που οι Κρητικοί δεν τη ζητούν ακόμα, ζητούν επιπροσθέτως να πάρουμε την Πόλη και την Αγιά Σοφιά - ή περίπου... προκαλούν τέτοια αναταραχή, που υποχρεώνουν την κυβέρνηση, παρά τη θέληση της, να έρθει σε μια κατάσταση ακήρυχτου πολέμου με την Τουρκία.

Προς το παρόν πόλεμος δεν γίνεται. Όμως όλοι καταλαβαίνουν πως θα γίνει. Τα γνωστά ελληνικά νταηλίκια δεν μπορεί παρά να οδηγήσουν προς τα κει. Ο πάντα καταστροφικός Δεληγιάννης, συγκεντρώνει στα σύνορα, δηλαδή στο θεσσαλικό βορρά 45.000 στρατιώτες 1.000 ιππείς και 70 πυροβόλα και είναι έτοιμος να εισβάλει στην Τουρκία δηλαδή τη νότια Μακεδονία...

Τον πόλεμο τον κηρύσσει η Τουρκία, ύστερα από χίλιες δυο διπλωματικές προσπάθειες να τον αποφύγει, την 5η Απριλίου 1897. Αυτή τη μέρα ο τουρκικός στρατός εξορμά προς τα στενά της Μελούνας και γίνεται χαμός. Χαμός και χαλασμός...

Οι Έλληνες ανθίστανται ηρωικά ως συνήθως για δυο ολόκληρες μέρες! Και την τρίτη αρχίζει μια άτακτη φυγή προς όλα τα σημεία του ορίζοντα. Ο σώζων εαυτόν σωθήτω, κι όποιος θέλει να σώσει την πατρίδα ας περιμένει τον επόμενο πόλεμο...
Η Λάρισα εκκενώνεται... στη Αθήνα επικρατεί πλήρης σύγχυση... ο Δεληγιάννης παραιτείται για να τον διαδεχτεί την 18η Απριλίου ο Δημήτριος Ράλλης.

Φανατικός υπέρμαχος του πολέμου κατά των Τούρκων ο Ράλλης, βάζει τώρα την ουρά στα σκέλια και αρχίζει μια παλαβή τρεχάλα από πρεσβεία σε πρεσβεία, εκλιπαρώντας τους ισχυρούς να μεσολαβήσουν, για να αποφευχθούν τα χειρότερα...
Μεγαλύτερο ρεζιλίκι δεν θα μπορούσε να υπάρξει... Όλοι σπαν πλάκα και κυρίως οι Τούρκοι..."

Τα παραπάνω αποσπάσματα από την κωμικοτραγική ιστορία του νεοελληνικού κράτους, του Β. Ραφαηλιδη, αντιγράφηκαν για να υπενθυμίσουν πόσο ακριβά πληρώνονται οι κουταμάρες.

Την εξωτερική πολιτική οποιουδήποτε κράτους δεν μπορούν να την κανονίσουν ηλίθιοι από τον καναπέ, πατριδοκάπηλοι του ιντερνέτ και φαντασιόπληκτοι.
Στους ελάχιστους "πατριώτες του καλού καιρού", που θέλουν sequel "Ίμια Νο 2" τους λέω, να πάνε να κάνουν σεξ με τον εαυτό τους.

Κάποιοι αποπροσανατολίζουν και διχάζουν. Το Σημίτη τον σιχαίνομαι. Έκανε όμως καλά που δεν έκανε πόλεμο για δυο βραχονησίδες. Δεν θα εξευτελίζονταν, ούτε αυτός ούτε η Ελλάδα, αν από την αρχή δεν έκανε βλακείες, αλλά ήταν πιο ψύχραιμος.

Πολύ θα ήθελαν κάποιοι να πάμε ξυπόλυτοι στ' αγκάθια και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Στο εσωτερικό για να επενδύσουν πολιτικά και οικονομικά στην καταστροφή ενώ στο εξωτερικό για να μας πάρουν τα σώβρακα.

Λεφτά για χαζομάρες δεν υπάρχουν. Χρεοκοπήσαμε, το πήρατε χαμπάρι; Εξάλλου βρέχει. Παίρνουμε την Πόλη μια άλλη φορά...