Η γέφυρα Κερίτης που πλημμύρισε με το αίμα 397 δολοφονηθέντων παλληκαριών από τους ναζί και κατάρρευσε από μία νεροποντή

“Φωνή και κλάημα άκουσα στη γέφυρα Κερίτη”: Η γέφυρα Κερίτης που πλημμύρισε με το αίμα 397 δολοφονηθέντων παλληκαριών από τους ναζί και κατάρρευσε από μία νεροποντή

  Η ιστορική γέφυρα του Κέριτη 111 ετών αποτελεί πλέον παρελθόν.

Η κατάρρευση της γέφυρας μεταδόθηκε σε ζωντανή σύνδεση από τον τηλεοπτικό σταθμό ΝΕΑ TV. Τη στιγμή της κατάρρευσης, πολίτες που είχαν συγκεντρωθεί κοντά στο σημείο άρχισαν να φωνάζουν έκπληκτοι και οργισμένοι από το γεγονός.

Θυμηθείτε το βίντεο όπου σε ζωντανή μετάδοση καταρρέει η ιστορική γέφυρα Κερίτη:

Η ιστορική γέφυρα του Κερίτη κατέρρευσε σε ζωντανή σύνδεση

Ο ποταμός Κερίτης (ή Ιάρδανος) πηγάζει από το Χωριό Μεσκλά, διασχίζει το εύφορο λεκανοπαίδιο με την κοιλάδα του Αλικιανού και εκβάλει στη θάλασσα στο Χωριό Πλατανιάς. Κατά την αρχαιότητα ονομάζετο Ιάρδανος. Προς το τέλος της διαδρομής του ο Κερίτης ονομάζετο Πλατανιάς (από τους άφθονους πλατάνους).

Στην αρωματισμένη κοιλάδα του το κερί που άναψε και το λιβάνι που θύμιασε για τους 397 ανθρώπους που η γερμανική βαρβαρότητα εθανάτωσε, έδωσε στον τόπο και στο ποτάμι της κοιλάδας το όνομά του: “Κερίτης”.

Σε άλλους καιρούς, σε κάθε μεγάλη κακοκαιριά, τα ορμητικά νερά άφηναν τα σημάδια τους στις καλλιέργειες που γειτονεύουν με τον ποταμό και καταστρέφουνε δέντρα, κήπους και χωράφια. Κάθε κακοκαιριά και νέες καταστροφές. Ο Κερίτης πάλι. Ο Καιρίτης!

Ο Καιρίτης αλλά και η έλλειψη ενδιαφέροντος από τις αρχές σήμερα οδήγησε στην κατάρρευση της ιστορικής γέφυρας του Κερίτη.

Στον Δήμο Μουσούρων, που είναι το δημοτικό διαμέρισμα της περιοχής, σύμφωνα με την απογραφή του ’40, ήταν 6.000 ψυχές και η γερμανική βαρβαρότητα θανάτωσε 397 παλληκάρια στο χωριά της κοιλάδας του Κερίτη. “Προς δόξα και τιμή του μεγαλείου του γερμανικού πολιτισμού…”.

Στην πτώση των Γερμανών έγινε το μετερίζι των ελευθέρων πολεμιστών και σαν άλλο τείχος της ‘Βέργας’ στην Καλαμάτα, που εκεί οι Μανιάτες γράψανε ξεχωριστή ιστορία στην επανάσταση του ’21, έτσι και στη Γέφυρα του Κερίτη, το ’41, οι Κρητικοί ελεύθεροι αγωνιστές, γράψανε κι εκείνοι μια ξεχωριστή ιστορία που εντυπωσίασε τον κόσμο ολόκληρο.

  Εκεί στα θεμέλιά της και στους γύρω χώρους είναι θρονιασμένη η δόξα που ποτίζεται και θεριεύει με το αίμα που χύθηκε στην αντίσταση και στις θυσίες που ακολούθησαν. Εκεί το αίμα θα παραμένει πάντα ζεστό και θα τροφοδοτεί το δέντρο της λευτεριάς.

Φωνή και κλάημα άκουσα στη γέφυρα Κερίτη,
ποιες να ‘ταν απού κλαίγανε και τα δεντρά μαραίναν…
Δεν ήταν μια δεν ήταν δυο δεν ήταν τρεις και δέκα,
ήταν των εκατό οχτώ χαροκαημένες μάνες…
Μάνες γυναίκες κι αδερφές κακοθανατισμένων…
Η μια ‘κλαιγε τον άντρα της, η γι άλλη τον υγυιόν τζη,
οι αδερφές τους αδερφούς τη λεβεντιά της Κρήτης…

27 του Μάη του ’41 η πρώτη εκτέλεση στην περιοχή επτά ανθρώπων. 2 του Ιούνη του ’41 σαράντα τεσσάρων  ανθρώπων.

1η Αυγούστου του ’41 εκατόν οκτώ ανθρώπων εκεί στα θεμέλια της ιστορικής γέφυρας και δέκα ακόμη ανθρώπους την ίδια μέρα που εκτελέστηκαν κατά τη διάρκεια της κύκλωσης και της σύλληψης.

Η ιστορική γέφυρα του Κερίτη ποταμού είχε δημιουργηθεί με τη φροντίδα του Ελευθερίου Βενιζέλου πριν από έναν αιώνα το 1908 και αποτελεί ξεχωριστό στολίδι του τόπου και της περιοχής.

Αρχιτέκτων της γέφυρας ήταν ο Αναστάσιος Λογοθέτης από τα Κύθηρα, γαμπρός της Αλικιανιώτικης Οικογένειας Κατζουρού.

Ο ίδιος αρχιτέκτων σχεδίασε και επέβλεψε την κατασκευή του ιερού ναού του Τιμίου Σταυρού στο κέντρο του χωριού το 1910. Η γέφυρα με τα τρία ευμεγέθη τόξα κατασκευάσθηκε με κυβοπλίνθους(νταμαρόπετρες), με την εργασία των κατοίκων του Αλικιανού και των γύρω χωριών.

Λίγα μέτρα βορεινότερα, έμελε να γίνει και το θυσιαστήριο των 108 εκτελεσθέντων από τη γερμανική θηριωδία  του 1940, που σήμερα μας τη θυμίζει το επιβλητικό ηρώο που βρίσκεται λίγα μέτρα πιο κει, στη διασταύρωση του επαρχιακού δρόμου από Χανιά προς Αλικιανό.

Η απόφαση που όρισε ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο τη Γέφυρα Κερίτη

  ΥΑ ΥΠΠΟ/ΔΙΛΑΠ/Γ/1644/44519/27-8-1998 – ΦΕΚ 1052/Β/12-10-1998

  Χαρακτηρισμός ως ιστορικού διατηρητέου μνημείου και έργου τέχνης της γέφυρας του ποταμού  Κερίτη στον οικισμό Αλικιανός Ν. Χανίων.

  “Χαρακτηρίζουμε ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο και έργο τέχνης την γέφυρα του ποταμού Κερίτη στον οικισμό Αλικιανού Ν. Χανίων γιατί αποτελεί αξιόλογο δείγμα ειδικού τεχνικού έργου των αρχών του 20ου αιώνα, που συνδυάζει άριστη γνώση της τεχνικής κατασκευών και υψηλή αισθητική αντίληψη”.

  ΚΝ 5351/1932, άρθρο 52, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 14 και 17 του ΝΔ 216/1943 και τροποποιήθηκε με το άρθρο 32 παρ. 5 του Ν 1337/1983 και ισχύει

  Ν 1469/1950

  Ν 2039/1992 (ΦΕΚ 61/Α/13-4-1992)

  Με πληροφορίες από άρθρο του Γιάννη Γαλανάκη για το keritisriver.blogspot.com

Αναδημοσίευση από τον Αγώνα της Κρήτης