Απίστευτος κοινωνικός Δαρβινισμός από ένα άτομο με όνομα "βαρύ σαν ιστορία"

«Δεν τρέφω αυταπάτες για μια κοινωνία χωρίς ανισότητες, κάτι τέτοιο είναι αντίθετο στην ανθρώπινη φύση, όσοι το επιχείρησαν καταστρατήγησαν τελικά την ίδια τη δημοκρατία και τα ατομικά δικαιώματα».

Κυριάκος Μητσοτάκης

«Γιατί, η φύση σύντροφοι παράγει ισότητες; Τότε γιατί το λιοντάρι τρώει τη έρβα και ο ελέφαντας πατάει την τίγρη; Ποια κοινωνία με ισότητα».;

Ανδρέας Ανδριανόπουλος

«Οι μαθητές του Λυκείου θα όφειλαν να μάθουν γιατί η κοινωνική δικαιοσύνη είναι μια δηλητηριώδης ουσία για την κοινωνία και γιατί είναι πολύ πιο επικίνδυνη από την φυλετική καθαρότητα, που προήγαγε ο φασισμός».

Κωνσταντίνος Λεντάκης

Τα όσα λένε και γράφουν Μητσοτάκης και Ανδριανόπουλος μπορείς και να τα περάσεις ασχολίαστα.  Οπαδοί του κοινωνικού δαρβινισμού είναι και μόνο λόγω πολιτικών σκοπιμοτήτων δεν μας λένε ότι ονειρεύονται εποχές δουλοκτησίας.

Αλλά ρε γμτ να έχεις ένα όνομα "βαρύ σαν ιστορία" να το ξεπουλάς και να καταντάς ένας ακροδεξιός δημοσιολόγος μόνο θλίψη μπορεί να δημιουργήσεις σε όσους γνωρίζουν την ιστορία του ήρωα πατέρα σου. Ο λόγος για τον Κωνσταντίνο Λεντάκη, γιο του αείμνηστου Αντρέα.

Το τελευταίο κείμενο που έγραψε σαν τακτικός αρθρογράφος που είναι στο athensvoice είναι τόσο εμετικό που δεν επιδέχεται κανέναν σχολιασμό.

Πάρτε βαθιά ανάσα και διαβάστε ένα μικρό απόσπασμα:

Παρότι οι ψηφοφόροι πρόκειται να πετάξουν την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στο ντουλάπι της ιστορίας, οι πολιτικές ιδέες του κυβερνώντος κόμματος διδάσκονται στους μαθητές της Γ΄Λυκείου, οι οποίοι δίνουν εξετάσεις για να αποδείξουν την εκμάθηση των ιδεοληψιών της αριστεράς, από το καινούργιο μάθημα της κοινωνιολογίας. Το πρόβλημα έγκειται, στο ότι το συγκεκριμένο μάθημα, που διδάσκεται για πρώτη φορά στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, παρουσιάζεται ως γνωριμία με μια επιστήμη, ενώ στην πραγματικότητα είναι κατήχηση στις ιδεοληψίες της αριστεράς. Αν οι μαθητές υιοθετήσουν μέρος αυτών των αντιλήψεων, τότε θα αντιμετωπίσουμε πολύ μεγάλο πρόβλημα στο μέλλον ως κοινωνία...
Η χειρότερη από όλες τις αριστερές ιδεοληψίες, που διδάσκονται και εκθειάζονται στο μάθημα της κοινωνιολογίας, είναι η λεγόμενη κοινωνική δικαιοσύνη. ... Η κοινωνική δικαιοσύνη είναι η αριστερή ιδέα, ότι οι ανισότητες μεταξύ των ανθρώπων είναι προϊόν κάποιας αδικίας και η κυβέρνηση οφείλει να τις εξαλείψει.... Παρά το εύηχο όνομα της κοινωνικής δικαιοσύνης, ο κεντρικός στόχος της αριστεράς κατά τον 20ο αιώνα είναι μια καταστροφική ιδέα, που θα έπρεπε να θεωρείται αποκρουστική. Οι μαθητές του Λυκείου θα όφειλαν να μάθουν γιατί η κοινωνική δικαιοσύνη είναι μια δηλητηριώδης ουσία για την κοινωνία και γιατί είναι πολύ πιο επικίνδυνη από την φυλετική καθαρότητα, που προήγαγε ο φασισμός".

Το μόνο αισιόδοξο σ' αυτή την περίπτωση είναι ότι ο Κ. Λεντάκης τρώει κράξιμο και απ' το αναγνωστικό κοινό στο οποίο απευθύνεται: