Κ. Γουρνάς: "Για το Δημήτρη Κουφοντίνα. Για το Δημήτρη μας..." - Συμμετοχή όλων μας στην αυριανή πανελλαδική πορεία στο Βόλο

Είναι γνωστό ότι ανάμεσα στον Κώστα Γουρνά και στον Δημήτρη Κουφοντίνα έχει αναπτυχθεί φιλία από τότε που υπήρξαν πολιτικοί κρατούμενοι στην ειδική πτέρυγα του Κορυδαλλού.

Σχετικά γνωστό είναι επίσης ότι το μέλος του Επαναστατικού Αγώνα είδε το συμβούλιο πλημμελειοδικών Πειραιά να του απορρίπτει το αίτημα για άδεια απ' τις φυλακές που δικαιούταν -βάσει τους δικούς τους νόμους- γιατί δεν υπέγραφε "δήλωση μετανοίας".
Δεν αποκήρυσσε δηλαδή τις πολιτικές του πεποιθήσεις.

«Από τη μεριά μου εξακολουθώ να είμαι σαφής. Δεν αποκηρύσσω τις πολιτικές μου πεποιθήσεις, δεν αποκηρύσσω την πολιτική μου ιστορία, τους αγώνες που έδωσα από τη μεριά των καταπιεσμένων για την ανατροπή αυτού του πανθομολογούμενα άδικου και βάρβαρου καθεστώτος. Με την αδιαμφισβήτητη ιστορική γνώση πως δεν υπάρχει άλλος δρόμος για την οικοδόμηση μιας κοινωνίας ισότητας και δικαιοσύνης, παρά αυτός της κοινωνικής επανάστασης, συνεχίζω τον αγώνα μου για την κατάργηση του καθεστώτος εξαίρεσης που ορθώνεται απέναντι στους πολιτικούς κρατούμενους», είχε δηλώσει τότε ο Κώστας Γουρνάς.

Με αυτά τα δεδομένα αξίζει να αναδημοσιεύσουμε ένα βιωματικό κείμενο που έγραψε στην ιστοσελίδα του στο facobbok το μέλος του Επαναστατικού Αγώνα. Περιγράφει την επαφή που είχε με τον συγκρατούμενο του τότε Δ. Κουφοντίνα όταν  "ο Μήτσος μου, ο Μήτσος όλων μας" πήρε την πρώτη άδεια για να βγει απ' την φυλακή.
Θεωρεί επίσης ο Κ. Γουρνάς απαραίτητη την συμμετοχή όλων μας στην αυριανή πανελλαδική πορεία στο Βόλο για να απαιτήσουμε να δοθεί άδεια στον Δ. Κουφοντίνα.

Είχα μία πραγματικά σπάνια στιγμή ευτυχίας στη ζωή μου κι αυτή ως κρατούμενος. Ήταν πρωί. Δε θυμάμαι τι μήνας. Έχουν γίνει τόσα πολλά τα τελευταία χρόνια που δυσκολεύομαι να ανακαλέσω τέτοια δευτερεύοντα πράγματα.

Του το χα πει πάντως. Αυτή τη φορά θα την πάρεις. Ο Μήτσος γέλαγε. Δεν ήθελε να φορτώνεται με ελπίδες.
Τον βρήκα στην κουζίνα. Στο πρόσωπό του έφεγγαν όλα τα εκείνα τα απέραντα βράδια προσμονής και κυρίως σεμνής καρτερίας.
Το κατάλαβα κατευθείαν. Δε χρειάστηκε να μου πει τίποτα. Κάτι πρόλαβε και ψέλλισε μόνο αλλά εγώ είχα αρχίσει να φωνάζω και να πανηγυρίζω σα παιδί προτού χαθεί στην αγκαλιά μου.
Ο Μήτσος μου, ο Μήτσος όλων μας...

Μόλις είχε γυρίσει από το συμβούλιο. Η πρώτη του άδεια ήταν γεγονός. Την είχε δεχθεί τόσο σεμνά όπως τα πάντα στη ζωή του.

Αύριο είναι η πανελλαδική πορεία στο Βόλο για τη μεθόδευση εναντίον του. Δυστυχώς δε μπορώ να βρίσκομαι λόγω περιοριστικών όρων, όμως η καρδιά μου και η φωνή μου θα είναι εκεί.

Είναι σημαντικό να είναι όλοι εκεί

Για το Δημήτρη Κουφοντίνα. Για το Δημήτρη μας...