Paul Craig Roberts, Zero Hedge, 03/09/2019
Η Ουάσιγκτον και ο κατάδικος που διόρισε για να ανατρέψει την Βενεζουέλα συνεχίζουν τα ψέματα.
[Το κατωτέρω άρθρο του διεθνώς διάσημου Αμερικανού καθηγητή, πρώην υπουργού οικονομικών και συγγραφέα γράφτηκε πριν το προχτεσινό σαμποτάζ που έχει βυθίσει την μισή Βενεζουέλα στο σκότος και πριν την χθεσινή δήλωση του διορισμένου από την Ουάσιγκτον «προσωρινού προέδρου της Βενεζουέλας» Γκουάιντο, που καλεί ξένες δυνάμεις να επέμβουν την χώρα. Ο Alfred Maurice de Zayas, εισηγητής του ΟΗΕ, του οποίου την έκθεση επικαλείται ο αρθρογράφος, είναι καθηγητής του Διεθνούς Δικαίου, γνωστός στο διεθνές κοινό από τηλεοπτικές συνεντεύξεις του].
Παρουσίαση: Μιχαήλ Στυλιανού
Δεν νομίζετε πως κάτι μυρίζει άσχημα όταν τα πορνομίντια σκαρώνουν ένα μυθιστόρημα «ανθρωπιστικής κρίσης» στην Βενεζουέλα, αλλά δεν λένε λέξη για τις πραγματικές ανθρωπιστικές κρίσεις στην Υεμένη και στην Γάζα;
Δεν νομίζετε πως κάτι είναι πραγματικά πολύ σάπιο, όταν ο έμπειρος Alfred Maurice de Zayas, σταλμένος από τον ΟΗΕ στην Βενεζουέλα για να εκτιμήσει την κατάσταση, βλέπει να μην υπάρχει από κανένα Δυτικό ΜΜΕ το παραμικρό ενδιαφέρον για την έκθεσή του;
Καθώς στις ΗΠΑ δεν υπάρχει πλέον (ελεύθερο) έντυπο ή τηλεοπτικό μέσο ενημέρωσης, απομένει στα μέσα του διαδικτύου, όπως η παρούσα ιστοσελίδα, να καλύψουν την άστεγη υποχρέωση της έντιμης δημοσιογραφίας.
Οσον αφορά την υποτιθέμενη λιμοκτονία και ανθρωπιστική κρίση στην Βενεζουέλα, ο απεσταλμένος του ΟΗΕ Alfred Maurice de Zayas αναφέρει τα ακόλουθα:
Τον Δεκέμβριο 2017 και τον Μάρτιο 2018 εκθέσεις της Οργάνωσης Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) του ΟΗΕ καταγράφουν κρίσεις διατροφής σε 37 χώρες. «Η Δημοκρατία της Βενεζουέλας δεν περιλαμβάνεται σε αυτές».
«Το 2017 η Βολιβαριανή Δημοκρατία της Βενεζουέλας ζήτησε ιατρική βοήθεια από το Διεθνές Ίδρυμα καταπολέμησης του AIDS, της Φυματίωσης και της Ελονοσίας. Η αίτηση απορρίφτηκε, επειδή η Βενεζουέλα «είναι ακόμη χώρα υψηλού εισοδήματος ... και ως τέτοια δεν είναι επιλέξιμη».
Η «κρίση» στην Βενεζουέλα «δεν μπορεί να συγκριθεί με τις ανθρωπιστικές κρίσεις στην Γάζα, στην Υεμένη, στην Λιβύη, στην Αραβική Δημοκρατία της Συρίας, στο Ιράκ, στην Αϊτή, στο Μαλί, στην Δημοκρατία της Κεντρικής Αφρικής, στο Νότιο Σουδάν, στην Σομαλία ή στο Μιανμάρ, μεταξύ άλλων».
Για να δυσφημίσουν επιλεγμένες κυβερνήσεις, αποτυχίες στο πεδίο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μεγιστοποιούνται, έτσι ώστε να κάνουν την βίαιη ανατροπή τους ευκολοχώνευτη.
Τα ανθρώπινα δικαιώματα μετατρέπονται σε όπλο εναντίον ανταγωνιστών.
Στην παράγραφο 37 της έκθεσής του, ο εισηγητής του ΟΗΕ κ Ντε Ζαγιάς γράφει:
«Οι σημερινές οικονομικές κυρώσεις και οι αποκλεισμοί είναι ανάλογες με τις μεσαιωνικές πολιορκίες πόλεων για να τις εξαναγκάσουν σε παράδοση. Οι κυρώσεις του 21ου Αιώνα επιχειρούν να εξαναγκάσουν όχι πια μιαν πόλη, αλλά κυρίαρχες χώρες σε υποδούλωση.
Η διαφορά ίσως βρίσκεται στο γεγονός ότι οι κυρώσεις του 21ου Αιώνα συνοδεύονται από την εξαπάτηση της κοινής γνώμης με ψευδείς ειδήσεις ("fake news"), επιθετική προπαγάνδα και ψευδό-ανθρωπιστική ρητορική προκειμένου να δημιουργήσουν την εντύπωση ότι ο «ανθρωπιστικός» σκοπός αγιάζει τα εγκληματικά μέσα.
Δεν υπάρχει μόνο η οριζόντια νομική διεθνής τάξη, που διέπεται από τον Καταστατικό Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και τις αρχές της κυρίαρχης ισότητας, έχουμε και μιαν κάθετη διεθνή τάξη, που αντανακλά την ιεραρχία του γεωπολιτικού συστήματος, η οποία συνδέει τα ισχυρότερα κράτη με τον υπόλοιπο κόσμο ανάλογα με την στρατιωτική και οικονομική ισχύ τους. Αυτό το δεύτερο γεωπολιτικό σύστημα είναι που γεννά γεωπολιτικά εγκλήματα, με πλήρη ατιμωρησία μέχρι σήμερα».
Ο εισηγητής του ΟΗΕ εκφράζει ανησυχία για το επίπεδο της πόλωσης και της παραπληροφόρησης που χαρακτηρίζει κάθε αφήγηση περί Βενεζουέλας. «Μια επικίνδυνη εκστρατεία των ΜΜΕ επιδιώκει να επιβάλει στους παρατηρητές μιαν σκηνοθετημένη εικόνα ότι υπάρχει μια ανθρωπιστική κρίση στην Βενεζουέλα. Ενας ανεξάρτητος παρατηρητής οφείλει να είναι πολύ επιφυλακτικός απέναντι στην υπερβολή, έχοντας κατά νουν ότι «ανθρωπιστική κρίση» είναι ένας τεχνικός όρος (terminus technicus) που μπορεί να παρερμηνευθεί και να χρησιμοποιθεί σαν πρόσχημα για στρατιωτική επέμβαση».
Για να συκοφαντηθούν επιλεγμένες κυβερνήσεις, αστοχίες στο πεδίο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μεγιστοποιούνται ώστε να καταστήσουν την βίαιη ανατροπή τους ευκολοχώνευτη. Τα ανθρώπινα δικαιώματα γίνονται όπλο εναντίον ανταγωνιστών. Μια πολιτική λύση εμποδίζεται επειδή «ορισμένες χώρες (οι ΗΠΑ) δεν θέλουν μιαν ειρηνική λύση στην Βενεζουέλα και προτιμούν να παρατείνουν τα βάσανα του λαού της χώρας, με την προσδοκία ότι η κατάσταση θα φθάσει στο επίπεδο μιας ανθρωπιστικής κρίσης, ώστε να προκαλέσει μιαν στρατιωτική επέμβαση για την επιβολή αλλαγής καθεστώτος».
Η επίθεση της Ουάσιγκτον στην Βενεζουέλα παραβιάζει το καθιερωμένο Διεθνές Δίκαιο.
«Οι αρχές της μη επέμβασης και της μη ανάμειξης στις εσωτερικές υποθέσεις ενός κυρίαρχου κράτους ανήκουν στο εθιμικό Διεθνές Δίκαιο και έχουν επαναδιακηρυχτεί από αποφάσεις της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, όπως η 2625 (ΧΧV) και 3314 (ΧΧΙΧ), και στην Διακήρυξη της Βιέννης του 1933 και στον Καταστατικό Χάρτη Οικονομικών Δικαιωμάτων και Υποχρεώσεων των Κρατών, που υιοθέτησε η Γενική Συνέλευση το 1974, ο οποίος ορίζει ότι Κανένα Κράτος δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιήσει ή να ενθαρρύνει την χρήση οικονομικών, πολιτικών ή άλλου τύπου μέτρων για την καταπίεση άλλου κράτους, προκειμένου να αποσπάσει την υποταγή του στην άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων του».
Το κεφάλαιο 4, άρθρο 19 του Καταστατικού του OAS (Οργάνωσης Αμερικανικών Κρατών) ορίζει ότι “«Κανένα Κράτος ή ομάδα Κρατών δεν έχει το δικαίωμα να επέμβει, άμεσα ή έμμεσα, για οποιονδήποτε λόγο, στις εσωτερικές ή στις εξωτερικές υποθέσεις οιουδήποτε άλλου Κράτους. Η ως άνω αρχή απαγορεύει όχι μόνο την ένοπλο δύναμη, αλλά οποιασδήποτε άλλης μορφής επέμβαση, ή απόπειρα απειλής εναντίον της προσωπικότητας του Κράτους, ή εναντίον των πολιτικών, οικονομικών και πολιτιστικών στοιχείων του».
Οι εισηγητής του ΟΗΕ κ. Ντε Ζαγιάς καταγγέλλει ότι την αποστολή του (στην Βενεζουέλα) συνόδευε μια ατμόσφαιρα εκφοβισμού, που επιδίωκε να τον πιέσει σε μιαν προδιαγεγραμμένη τοποθέτηση. Δεχόταν επιστολές από ΜΚΟ, χρηματοδοτούμενες από τις ΗΠΑ, που του συνιστούσαν να μην λειτουργήσει αυτόβουλα και του υπαγόρευαν ποιαν έκθεση να υποβάλει. Πριν από την άφιξή του στην Βενεζουέλα, μια προπαγανδιστική εκστρατεία είχε εξαπολυθεί εναντίον του, στο Φέϊσμπουκ και στο Τουίτερ, αμφισβητώντας την ακεραιότητά του και κατηγορώντας τον για προκατάληψη.
Καθώς οι κυρώσεις της Ουάσιγκτον και η υπονόμευση του νομίσματος συνιστούν γεωπολιτικά εγκλήματα, ο κ. Ντε Ζαγιάς ερωτά ποιες αποζημιώσεις οφείλονται στα θύματα των κυρώσεων. Συνιστά μιαν έρευνα από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο των καταπιεστικών μέτρων της Ουάσιγκτον, τα οποία μπορούν να προκαλέσουν θανάτους από ασιτία και έλλειψη φαρμάκων και νοσοκομειακού εξοπλισμού.
Παρά το γεγονός ότι ήταν ο πρώτος αξιωματούχος του ΟΗΕ σε 21 χρόνια που επισκέφθηκε και υπέβαλε έκθεση για την Βενεζουέλα, ο κ. Ντε Ζαγιάς δήλωσε ότι η έρευνά του για τα αίτια της οικονομικής κατάστασης στην χώρα έχει μέχρι τώρα ουσιαστικά αγνοηθεί από τον Οργανισμό και από τα ΜΜΕ και συζητήθηκε πολύ λίγο στα πλαίσια του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Η Βενεζουέλα έχει τα μεγαλύτερα στον κόσμο αποθέματα πετρελαίου και αφθονία άλλων φυσικών πόρων, όπως χρυσού, βωξίτη και κολτανίου (πρώτης ύλης για ηλεκτρονικές συσκευές). Αλλά με την παρούσα κυβέρνηση δεν είναι προσιτά στις ΗΠΑ και στις υπερεθνικές επιχειρήσεις…
Δημοσίευση σχολίου