Πηγή: Του Γιώργου Ρούσση - f/b
Τα αποτέλεσμα της τελευταίας δημοσκόπησης της MRB την οποία δημοσιεύουν τα «Νέα» είναι το ακόλουθο:
Νέα Δημοκρατία 35,4% με 40,4%
ΣΥΡΙΖΑ 26,5% με 31,5%
ΚΙΝ.ΑΛ. 6,4% με 9,8%
ΚΚΕ 3,7% με 6,3%
Χρυσή Αυγή 2,6% με 5%
Ελληνική Λύση 2,5% με 4,8%
ΜεΡΑ 25 2,2% με 4,4%
Ένωση Κεντρώων 1,4% με 3,2%
Όσο και να πέσει έξω αυτή η δημοσκόπηση αλλά και οι άλλες οι οποίες κινούνται στην ίδια κατεύθυνση, το συμπέρασμα είναι ότι η δεξιά πασών των αποχρώσεων θα κατακτήσει σε αυτές τις εκλογές μια συντριπτική νίκη.
Και για να είμαι σαφής όταν κάνω λόγο για δεξιά αναφέρομαι σε όλες εκείνες τις δυνάμεις ΚΙΝΑΛ, ΣΥΡΙΖΑ και ΜΕΡΑ 25 συμπεριλαμβανομένων, οι οποίες δεν αμφισβητούν τον καπιταλισμό και την ιμπεριαλιστική εξάρτηση της χώρας μας.
Στο βαθμό λοιπόν που τα εκλογικά αποτελέσματα είναι δείγμα του επιπέδου της λαϊκής συνειδητότητας, ένα τέτοιο αποτέλεσμα θα έδειχνε το τραγικό επίπεδο στο οποίο εν μέσω της δομικής κρίσης του καπιταλισμού, βρίσκεται η λαϊκή συνείδηση, της εργατικής τάξης συμπεριλαμβανομένης.
Είναι σαφές ότι την κυρία ευθύνη για αυτό χαμηλό το επίπεδο συνειδητότητας, ή διαφορετικά της κυριαρχίας της ψευδούς συνείδησης της πραγματικότητας, την φέρει το κυρίαρχο καπιταλιστικό σύστημα.
Και το επιτυγχάνει αυτό όπως αναλυτικά αναφέρω στο βιβλίο μου "Εργατική τάξη και επανάσταση», μέσα από την ίδια την καπιταλιστική, εμπορευματική παραγωγή, την κυριαρχία της αστικής ιδεολογίας και των αστικών αξιών, την αποξένωση που προκαλεί, την δύναμη της συνήθειας, τη βία και το φόβο της βίας .
Όμως και τα κόμματα της Αριστεράς και δη όσα αυτοπροσδιορίζονται ως κομμουνιστικά δεν είναι άμοιρα ευθυνών για αυτήν την κατάσταση.
Ενώ ο ρόλος ύπαρξης τους θα έπρεπε να είναι, λαμβάνοντας υπόψη το δοσμένο επίπεδο της λαϊκής συνειδητότητας, να το ανυψώνουν, όχι μόνον δεν το κατορθώνουν, αλλά ούτε καν αναζητούν αυτοκριτικά τις ευθύνες τους γι’ αυτήν την ανημποριά τους.
Αυτή και μόνον η στάση τους εκτιμώ ότι αποτελεί απόδειξη της ανεπάρκειας τους και της αναγκαιότητας υπέρβασης τους, με την διαμόρφωση ενός πολιτικού υποκειμένου το οποίο θα είναι ικανό να ασκεί μια τέτοια επαναστατική πολιτική.
Προτρέχω να τα πω αυτά μια βδομάδα πριν από τις εκλογές, όχι μόνον για να δικαιολογήσω όσους αριστερούς έχουν αποφασίσει να απέχουν, ή να ρίξουν άκυρο η λευκό, είτε για να καταδείξουν αυτήν την ανεπάρκεια των υπαρχόντων αριστερών πολιτικών φορέων, είτε με το σκεπτικό της Emma Goldman, ότι «αν οι εκλογές άλλαζαν κάτι θα ήταν παράνομες», αλλά κυρίως για να υπογραμμίσω την άμεση αναγκαιότητα διαμόρφωσης αυτού του επαναστατικού φορέα, μόνου ικανού να σταματήσει αυτόν τον κατήφορο.
Τα αποτέλεσμα της τελευταίας δημοσκόπησης της MRB την οποία δημοσιεύουν τα «Νέα» είναι το ακόλουθο:
Νέα Δημοκρατία 35,4% με 40,4%
ΣΥΡΙΖΑ 26,5% με 31,5%
ΚΙΝ.ΑΛ. 6,4% με 9,8%
ΚΚΕ 3,7% με 6,3%
Χρυσή Αυγή 2,6% με 5%
Ελληνική Λύση 2,5% με 4,8%
ΜεΡΑ 25 2,2% με 4,4%
Ένωση Κεντρώων 1,4% με 3,2%
Όσο και να πέσει έξω αυτή η δημοσκόπηση αλλά και οι άλλες οι οποίες κινούνται στην ίδια κατεύθυνση, το συμπέρασμα είναι ότι η δεξιά πασών των αποχρώσεων θα κατακτήσει σε αυτές τις εκλογές μια συντριπτική νίκη.
Και για να είμαι σαφής όταν κάνω λόγο για δεξιά αναφέρομαι σε όλες εκείνες τις δυνάμεις ΚΙΝΑΛ, ΣΥΡΙΖΑ και ΜΕΡΑ 25 συμπεριλαμβανομένων, οι οποίες δεν αμφισβητούν τον καπιταλισμό και την ιμπεριαλιστική εξάρτηση της χώρας μας.
Στο βαθμό λοιπόν που τα εκλογικά αποτελέσματα είναι δείγμα του επιπέδου της λαϊκής συνειδητότητας, ένα τέτοιο αποτέλεσμα θα έδειχνε το τραγικό επίπεδο στο οποίο εν μέσω της δομικής κρίσης του καπιταλισμού, βρίσκεται η λαϊκή συνείδηση, της εργατικής τάξης συμπεριλαμβανομένης.
Είναι σαφές ότι την κυρία ευθύνη για αυτό χαμηλό το επίπεδο συνειδητότητας, ή διαφορετικά της κυριαρχίας της ψευδούς συνείδησης της πραγματικότητας, την φέρει το κυρίαρχο καπιταλιστικό σύστημα.
Και το επιτυγχάνει αυτό όπως αναλυτικά αναφέρω στο βιβλίο μου "Εργατική τάξη και επανάσταση», μέσα από την ίδια την καπιταλιστική, εμπορευματική παραγωγή, την κυριαρχία της αστικής ιδεολογίας και των αστικών αξιών, την αποξένωση που προκαλεί, την δύναμη της συνήθειας, τη βία και το φόβο της βίας .
Όμως και τα κόμματα της Αριστεράς και δη όσα αυτοπροσδιορίζονται ως κομμουνιστικά δεν είναι άμοιρα ευθυνών για αυτήν την κατάσταση.
Ενώ ο ρόλος ύπαρξης τους θα έπρεπε να είναι, λαμβάνοντας υπόψη το δοσμένο επίπεδο της λαϊκής συνειδητότητας, να το ανυψώνουν, όχι μόνον δεν το κατορθώνουν, αλλά ούτε καν αναζητούν αυτοκριτικά τις ευθύνες τους γι’ αυτήν την ανημποριά τους.
Αυτή και μόνον η στάση τους εκτιμώ ότι αποτελεί απόδειξη της ανεπάρκειας τους και της αναγκαιότητας υπέρβασης τους, με την διαμόρφωση ενός πολιτικού υποκειμένου το οποίο θα είναι ικανό να ασκεί μια τέτοια επαναστατική πολιτική.
Προτρέχω να τα πω αυτά μια βδομάδα πριν από τις εκλογές, όχι μόνον για να δικαιολογήσω όσους αριστερούς έχουν αποφασίσει να απέχουν, ή να ρίξουν άκυρο η λευκό, είτε για να καταδείξουν αυτήν την ανεπάρκεια των υπαρχόντων αριστερών πολιτικών φορέων, είτε με το σκεπτικό της Emma Goldman, ότι «αν οι εκλογές άλλαζαν κάτι θα ήταν παράνομες», αλλά κυρίως για να υπογραμμίσω την άμεση αναγκαιότητα διαμόρφωσης αυτού του επαναστατικού φορέα, μόνου ικανού να σταματήσει αυτόν τον κατήφορο.
Δημοσίευση σχολίου