Ενας λαγός μπορεί να συζητήσει, επί ίσοις όροις, με την ύαινα που τον παγίδευσε

Της Τ.Γ

"Ο φόβος της ανεργίας επιτρέπει να καταστρατηγούνται ατιμωρητί τα δικαιώματα των εργαζομένων. Το οκτάωρο ως το ανώτατο όριο ωρών εργασίας ανά εργάσιμη ημέρα, δεν εμπίπτει πλέον στον χώρο της νομοθεσίας αλλά στο χώρο της λογοτεχνίας, όπου λάμπει ανάμεσα στα άλλα έργα σουρεαλιστικής ποίησης.

Αλλά και οι συνεισφορές των εργοδοτών στις εργατικές συντάξεις, την ιατρική βοήθεια, την αποζημίωση σε περίπτωση εργατικού ατυχήματος, στο επίδομα άδειας στο δώρο Χριστουγέννων και στα οικογενειακά επιδόματα, αποτελούν πλέον ανεκτίμητα λείψανα για τα αρχαιολογικά μουσεία.

Τα δικαιώματα των εργαζομένων, που έχουν κατοχυρωθεί νομικά και ισχύουν παγκοσμίως είναι καρπός μιας άλλης εποχής: του φόβου των απεργιών των εργατών και του φόβου της κοινωνικής επανάστασης που έμοιαζε να καιροφυλακτεί.

Εκείνη όμως φοβισμένη εξουσία, η εξουσία του χτες είναι η εξουσία που σήμερα τρομοκρατεί τους εργαζόμενους, ώστε να υποτάσσονται σ' αυτήν. Κι έτσι πήγαν χαμένες, μέσα σε μια στιγμή, εργατικές κατακτήσεις δυο αιώνων".

 Eduardo Galeano "Ενας κόσμος ανάποδα"

Σ' ένα κόσμο που' χει ρθει τα πάνω - κάτω, και η δική μας μικρή κουκκίδα του χάρτη της παγκοσμιοποιήσης πιστά ακολουθεί τον ρου της ιστορίας που ξαναγράφεται...
Στην παρούσα συγκυρία, ξαναγράφεται από σαπρόφυτα του νεποτισμού, νεοφιλελέ πατσαβούρες και από μια πλειοψηφία πολιτών άλογων, άκριτων, αμνημόνων και άβουλων...

"Οταν μια επιχείρηση συμφωνεί με τον εργαζόμενο να πάει από το πενθήμερο στο εφταήμερο, και συμφωνούν και τα δυο μέλη, είμαστε σε ένα κόσμο που αλλάζει και πρέπει εργαζόμενοι και επιχειρηματίες και κράτος να προσαρμοστούν σ' αυτή τη νέα πραγματικότητα" είπε προσφάτως ένας απ'τους κατ' επάγγελμα κληρονόμους της εξουσίας...

Σε απλά λόγια, ένας λαγός μπορεί να συζητήσει, επί ίσοις όροις, με την ύαινα που τον παγίδευσε, το μέλλον και τις προοπτικές της επιβίωσης του...

"Μιλάμε για δυνατότητα όπου ο εργαζόμενος, αν το θελήσει, να εργάζεται για 7 μέρες την εβδομάδα. Αν το θελήσει, αν το επιθυμεί. Αυτό το πράγμα συμβαίνει γιατί και οι εργαζόμενοι το επιθυμούν. Γιατί να το απαγορεύσουμε; Θέλουμε να αφήσουμε τους ανθρώπους να λειτουργήσουν ελεύθερα", είπε σήμερα μια φέρελπις νεοδημοκράτισσα σωτήρας, που ακούει στο όνομα Κατερίνα Πατσογιάννη.

Γιατί τι άλλο να επιθυμήσει τι να ονειρευτεί ένας εργαζόμενος παρά την 7ημερη εργασία; Κι όχι μόνο 7ημερη, αλλά και 17ωρη.
Δουλεύεις πολύ κοιμάσαι λίγο και δεν σκέφτεσαι καθόλου...
Η πλήρης απελευθέρωση....                                                                   
Κάτι ήξεραν και οι εμπνευστές της πινακίδας: "Η εργασία απελευθερώνει" που υπήρχε στην πύλη του στρατοπέδου Νταχάου...