Μια εκπληκτική παράσταση ενός συγκλονιστικού έργου.
Με μια σκηνοθεσία λιτή και αντιστρόφως πλούσια αισθητικά και δυναμική .
Με μια συγκλονιστική ερμηνεία του Φώτη Μακρή, συνδυασμένη με την ποιοτική της ανταπόκριση από τις ερμηνείες όλων των άλλων συντελεστών .
Ενός επίκαιρου όσο ποτέ έργου του θεατρικά, αλλά εν προκειμένω και πολιτικά, πρωτοπόρου Ίψεν, στο οποίο πάνω απ' όλα καταγγέλλεται η σαθρότητα της αστικής δημοκρατίας, η οποία στηρίζεται στην κατά Ρουσσώ διαβρωμένη από το κυρίαρχο σύστημα βούληση της πλειοψηφίας.
Με άλλα λόγια μια παρόμοια, αλλά και ερμηνευτικά βαθύτερη με την ρινοκεριαδα του Ιονέσκο, θεατρική απόδοση της θεωρίας της αποξένωσης και της συνεπαγομενης ενσωμάτωσης του Μαρξ,
η οποία σε αυτό το έργο, παρασύρει και τον τελευταίο εναπομείναντα άνθρωπο.
Ίσως ένας από τους λόγους που πραγματικά με συγκλόνισε αυτή η παράσταση είναι και το γεγονός ότι στο τρίτο κεφάλαιο του τελευταίου μου βιβλίο "Εργατική τάξη και επανάσταση", επιχειρώ να ερμηνεύσω με ποιον τρόπο η αλήθεια και οι εκφραστές της, όπως καταδεικνύει και ο Πλάτωνας στην παραβολή του Σπηλαίου των δεσμωτων, αντιμετωπίζεται εχθρικά από τον εθισμένο στην πλάνη λαό. Εξ ου και ο τίτλος του έργου "Ένας εχθρός του λαού ".
Αξίζει ένα μεγάλο μπράβο σε όλους τους συντελεστές αυτής της παράστασης .
Όσοι δεν την είδατε ακόμη, μην την χάσετε .
Δημοσίευση σχολίου