Ακόμα και με το θάνατό του ο Κουβανός ήρωας - επαναστάτης Φιντέλ Κάστρο ξεφτίλισε πάλι τις ΗΠΑ.
638! απόπειρες δολοφονίας με διάφορους τρόπους έγιναν εναντίον του. Η CIA πρέπει να αλλάξει το όνομα σε "Ιζνογκουντ".
"Αν το να επιζείς μετά από απόπειρα δολοφονίας ήταν Ολυμπιακό αγώνισμα, θα είχα κερδίσει το χρυσό μετάλλιο" είχε πει κάποτε ο ηγέτης της Κούβας.
Χρυσό και ταυτόχρονα παγκόσμιο ρεκόρ, που δεν νομίζω πως θα καταρριφθεί ποτέ.
Ο Φιντέλ ήταν ο εφιάλτης της Μαφίας, των Δικτατόρων και των Ιμπεριαλιστών. Και μόνο η παρουσία του, το γεγονός ότι δεν μπορούσαν να τον βλάψουν, ότι μια μικρή χώρα εφάρμοζε τη δική της πολιτική δίνοντας το παράδειγμα στους άλλους λαούς, έκανε τους Αμερικάνους έξαλλους.
Γι αυτό είχαν προσπαθήσει να γονατίσουν την Κούβα με κάθε τρόπο. Μάταια.
Οι κάτοικοι της Κούβας είχαν άξιο αρχηγό που τους εκπροσωπούσε απόλυτα. Έτσι το ένα φιάσκο διαδέχονταν το άλλο.
Πρώτα η προσπάθεια των ΗΠΑ να στηρίξουν το διαφθαρμένο δικτατορικό καθεστώς που ήταν μαριονέτα όχι μόνο αμερικανών πολιτικών αλλά και μαφιόζων.
Ο Κάστρο έκανε κάτι που άλλαξε ριζικά τον κόσμο: Ο ίδιος περιέγραψε αργότερα τον άθλο λέγοντας: Άρχισα την επανάσταση με 82 άτομα. Θα το ξανάκανα, ακόμη και με 10 ή 15 και με ακλόνητη πίστη. Δεν έχει σημασία πόσο μικρός είσαι, αν έχεις πίστη και σχέδιο δράσης".
Μια επανάσταση δεν είναι ένα κρεβάτι στρωμένο με τριαντάφυλλα.
"Μια επανάσταση είναι μια μάχη μέχρι θανάτου ανάμεσα στο μέλλον και στο παρελθόν" είχε πει τη δεύτερη επέτειο της νίκης.
Έδωσε το μεγαλύτερο όπλο στους σκλαβωμένους: Την Ελπίδα. Αυτό και μόνο έκανε κάθε τύραννο να τρέμει, γιατί έδειξε πως κανείς, όσο μεγάλος κι αν φαίνεται, δεν είναι ανίκητος.
Η εισβολή στον Κόλπο των Χοίρων (1961) ήταν ένα παράδειγμα, τι παθαίνουν οι μισθοφόροι και οι πουλημένοι σε μια ιμπεριαλιστική δύναμη από ένα αποφασισμένο λαό που θέλει να ζήσει όπως ο ίδιος επιθυμεί χωρίς εξωτερικές επεμβάσεις κι εκβιασμούς.
Ας τα βλέπουν οι δικοί μας πολιτικοί σήμερα, που έδωσαν μέχρι και τα βρακιά τους (μαζί με τα δικά μας φυσικά) στους τοκογλύφους.
Η νίκη των Σοβιετικών και Κουβανών στην Κρίση των Πυραύλων τον επόμενο χρόνο είναι μια ακόμη επιτυχία. Κάποιοι θα πουν ότι ήταν υποχώρηση των Σοβιετικών. Μεγάλο λάθος, γιατί η εγκατάσταση των πυρηνικών έγινε για δυο λόγους: 1) Ως αντίμετρο στους τακτικούς πυρηνικούς πυραύλους που είχε ήδη εγκαταστήσει το ΝΑΤΟ στην Τουρκία 2) Ως μέτρο για την προφύλαξη συμμαχικής χώρας από νέα εισβολή των ΗΠΑ. Η ΕΣΣΔ πέτυχε 100%: Ο Κένεντι δεσμεύτηκε πως οι Η.Π.Α. δεν θα εισέβαλαν στην Κούβα, ενώ αποδέχθηκε μυστικά την απομάκρυνση των αμερικανικών πυραύλων που βρίσκονταν σε τουρκικό έδαφος. Οι Αμερικάνοι πήραν τους πανηγυρισμούς, ενώ οι Κομμουνιστές την ουσία.
Από τότε, εκατοντάδες απόπειρες δολοφονίας, αποσταθεροποίησης κι ένα μακροχρόνιο εμπάργκο, που θα γονάτιζε οποιαδήποτε καπιταλιστική οικονομία (εμείς πχ χρεοκοπήσαμε μόνοι μας), απέτυχαν παταγωδώς.
Ο Κάστρο έφυγε θριαμβευτής. Το έργο του όχι μόνο αντέχει αλλά αποδίδει καλούς καρπούς.
Σε Ασία, Αφρική, Λατινική Αμερική εκατομμύρια εμπνεύστηκαν, αντιστάθηκαν, πολέμησαν, νίκησαν. Από την Κούβα και το Βιετνάμ μέχρι τη Σύρια, τις Λαϊκές Δημοκρατίες, παντού, όπου υπάρχει ανάγκη, ο Φιντέλ θα μάχεται μπροστά και θα ζει για πάντα μαζί μας.
Δημοσίευση σχολίου