Μνημείο για τα θύματα της Μαρφίν: Επικοινωνιακή φιέστα άντλησης πολιτικής υπεραξίας από νεκρούς εργαζόμενους

Πηγή: Θανάσης Καμπαγιάννης - f/b

Η τελετή τοποθέτησης πλάκας έξω από το κτίριο της Μαρφίν δεν έχει σκοπό να τιμήσει τα θύματα. Δεν έχει να κάνει με το παρελθόν, αλλά με το μέλλον. 
Αλήθεια: γιατί δεν τοποθέτησε την πλάκα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 2011, στον έναν χρόνο της τραγωδίας; Ή η διακομματική το 2012; Ή η κυβέρνηση της ΝΔ το 2013-2014; 
Τόσες επέτειοι πέρασαν και κανείς, από όσους κυβερνούν τώρα, δεν ασχολήθηκε τότε. 

Η πραγματικότητα είναι πως το πολιτικό σύστημα κοιτάζει με τρόμο την κρίση που έρχεται και το κοινωνικό ηφαίστειο που αυτή εγκυμονεί. Γι' αυτό στήνει μνημείο στη Μαρφίν φέτος: για να καταδικάσει εκ των προτέρων οποιαδήποτε μαζική έκφραση διαμαρτυρίας ως υπεύθυνη για μια δολοφονία.
Σε αυτή την ενότητα μας καλεί ο Μητσοτάκης. Γι' αυτό τώρα (και όχι πχ το 2011 ή το 2013) και γι' αυτό στη Μαρφίν (και όχι σε άλλους θανάτους όπου φυσικά η Νέα Δημοκρατία αδιαφόρησε).

Το κράτος και οι πολιτικοί του προϊστάμενοι είναι διπλά υπεύθυνοι για τους θανάτους στη Μαρφίν: αυτοί επέλεξαν την συγκεκριμένη διαχείριση της κρίσης με τα Μνημόνια γνωρίζοντας ότι αυτή θα σημάνει τεράστια κοινωνική αποσταθεροποίηση (γι' αυτό και τους επιστρέφουμε τα περί "μίσους" και "διχασμού").
Και, περαιτέρω, αυτοί δεν κατόρθωσαν να οδηγήσουν στο εδώλιο μιας ποινικής δίκης τους φυσικούς αυτουργούς του εμπρησμού και της πολλαπλής ανθρωποκτονίας, όπως θα έπρεπε και πρέπει να συμβεί. Και δεν εννοώ φυσικά τις αστείες σκευωρίες με τα ανώνυμα τηλεφωνήματα στην Αστυνομία που κατέληξαν σε αθωωτική απόφαση και τσάκισαν για δεύτερη φορά τις οικογένειες των θυμάτων.

Αυτός είναι και ο λόγος που, σε επικοινωνιακές φιέστες άντλησης πολιτικής υπεραξίας από νεκρούς εργαζόμενους μαζί με εκείνους που φέρουν την κύρια πολιτική ευθύνη, η Αριστερά δεν έχει καμία θέση.