“Συνέντευξη με τον Αδόλφο Χίτλερ;! Μα με το Χίτλερ ρε διαβολάκι; Το μεγαλύτερο κάθαρμα όλων των εποχών”;
“- Βασικά Μήτσο μου, δεν είναι συνέντευξη, μια δήλωση θα κάνει”.
“- Και τι θα πει”;
“- Θα δεις...”
Να το καθίκι. Αδόλφε, πως πάει η Κόλαση; Σε πηδάει ο Διάολος, σε πηδάει;
(Μετάφραση από τα Γερμανικά):
“- Δεν είμαι ναζί. Πονάω όταν το λένε”.
“- Πάρε αναλγητικό. Γιατί ναζί είσαι και παραείσαι, μωρή παλιολινάτσα. Και μια συγνώμη έτσι για τους τύπους στα θύματα σου, δεν ακούω”.
“- Είναι αλήθεια (και γιατί να κρύψουμε άλλωστε), πως είπα πολλές μαλακίες. Πχ πως οι Έλληνες είναι χαραμοφάηδες και πως τους χαραμοφάηδες πρέπει να τους εξοντώνουμε, να τους πίνουμε το αίμα, να τους δίνουμε τοκογλυφικά δάνεια, να τους πλιατσικολουγούμε, να τους αφήνουμε να ψοφάνε τις πείνας ή να τους εκτελούμε σαδιστικά. Υπάρχουν πολλές επιλογές.
Επίσης με όσα έκανα κατέστρεψα κόσμο και κοσμάκη στην Ευρώπη. Αλλά αυτό με κάνει ναζί”;
“- Και τι σε κάνει;”
“- Νεοφιλελέ!”
“- Η αλήθεια είναι πως δεν έχει μεγάλη διαφορά...”
“- Ευτυχώς πολλοί από την Ελλάδα δηλώνουν θαυμαστές μου. Μου γράφουν “δε φταις εσύ χερ Σόιπλε”. Έτσι με αποκαλούσε χαϊδευτικά η μαμά μου και η Εύα Μπράουν.
“- Όταν λες πολλοί; “Πολλοί” σαν τις δημοσκοπήσεις”;
“- Ο φον Κασίδας ο χερ Μιλαλολιάκος, ο χερ Τζίμερος ο μικρός Μητσοτάκης, το sskai, το αγαπημένο κανάλι των κολασμένων...”
“- Α αυτοί; Καλά δε φταις ούτε συ, ούτε αυτοί που είστε μαλάκες. Άλλο τίποτα”;
“- Η ανθρώπινη ζωή δεν έχει μεγάλη αξία. Τα χρήματα έχουν”.
“- Τράβα στο διάολο τώρα και συ και τα σκουλήκια που πάνε να ξεπλύνουν το αίμα που ήπιες”.
Πάτε στο διάολο, παλιοτόμαρα των ΜΜΕ, που θα πλύνετε το Σόιμπλε. Πάτε στο διάολο...
“- Βασικά Μήτσο μου, δεν είναι συνέντευξη, μια δήλωση θα κάνει”.
“- Και τι θα πει”;
“- Θα δεις...”
Να το καθίκι. Αδόλφε, πως πάει η Κόλαση; Σε πηδάει ο Διάολος, σε πηδάει;
(Μετάφραση από τα Γερμανικά):
“- Δεν είμαι ναζί. Πονάω όταν το λένε”.
“- Πάρε αναλγητικό. Γιατί ναζί είσαι και παραείσαι, μωρή παλιολινάτσα. Και μια συγνώμη έτσι για τους τύπους στα θύματα σου, δεν ακούω”.
“- Είναι αλήθεια (και γιατί να κρύψουμε άλλωστε), πως είπα πολλές μαλακίες. Πχ πως οι Έλληνες είναι χαραμοφάηδες και πως τους χαραμοφάηδες πρέπει να τους εξοντώνουμε, να τους πίνουμε το αίμα, να τους δίνουμε τοκογλυφικά δάνεια, να τους πλιατσικολουγούμε, να τους αφήνουμε να ψοφάνε τις πείνας ή να τους εκτελούμε σαδιστικά. Υπάρχουν πολλές επιλογές.
Επίσης με όσα έκανα κατέστρεψα κόσμο και κοσμάκη στην Ευρώπη. Αλλά αυτό με κάνει ναζί”;
“- Και τι σε κάνει;”
“- Νεοφιλελέ!”
“- Η αλήθεια είναι πως δεν έχει μεγάλη διαφορά...”
“- Ευτυχώς πολλοί από την Ελλάδα δηλώνουν θαυμαστές μου. Μου γράφουν “δε φταις εσύ χερ Σόιπλε”. Έτσι με αποκαλούσε χαϊδευτικά η μαμά μου και η Εύα Μπράουν.
“- Όταν λες πολλοί; “Πολλοί” σαν τις δημοσκοπήσεις”;
“- Ο φον Κασίδας ο χερ Μιλαλολιάκος, ο χερ Τζίμερος ο μικρός Μητσοτάκης, το sskai, το αγαπημένο κανάλι των κολασμένων...”
“- Α αυτοί; Καλά δε φταις ούτε συ, ούτε αυτοί που είστε μαλάκες. Άλλο τίποτα”;
“- Η ανθρώπινη ζωή δεν έχει μεγάλη αξία. Τα χρήματα έχουν”.
“- Τράβα στο διάολο τώρα και συ και τα σκουλήκια που πάνε να ξεπλύνουν το αίμα που ήπιες”.
Πάτε στο διάολο, παλιοτόμαρα των ΜΜΕ, που θα πλύνετε το Σόιμπλε. Πάτε στο διάολο...
Δημοσίευση σχολίου