Νεοδημοκρατική εποχή του «Αποφασίζομεν και διατάσσομεν».

Βαθιά νυχτωμένη είναι η κυβέρνηση που μέσω του υπουργείου Προ.Πο με το νομοσχέδιο που κατέθεσε σήμερα στην βουλή θα "«ζωντανέψει» τη δικτατορική νομοθεσία βάσει της οποίας πνίγηκε το 1973 στο αίμα η εξέγερση του Πολυτεχνείου", όπως έγραφε πριν μερικές μέρες ο Τάσος Κωστόπουλος στην "ΕφΣυν".

Οταν η Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ., εκδίδει ανακοίνωση που αναφέρει ότι: "Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, συνεχίζοντας τον αντιδημοκρατικό κατήφορο, επιδιώκει με σχετικό νομοσχέδιο να περιορίσει και να βάλει στο γύψο το δημοκρατικό δικαίωμα της κοινωνίας να διαδηλώνει και των εργαζομένων να απεργούν", αντιλαμβάνεται κανείς πόσο δίκιο έχει το ΠΑΜΕ  όταν επισημάνει σε ανακοίνωση του πως «η πρόθεση παρέμβασης στις διαδηλώσεις συμπληρώνει το συνολικό σχεδιασμό καταστολής που θέλει τον εργαζόμενο λαό στο περιθώριο, άφωνο και τους αγώνες του στο γύψο». 

Εστω και μια απλή ματιά να του ρίξει κανείς διαπιστώνει ότι επιδιώκουν να μας γυρίσουν στην εποχή της Απριλιανής δικτατορίας του «Αποφασίζομεν και διατάσσομεν».

Εχουμε ένα απ' τα πιο χαρακτηριστικά νομοσχέδια όπου το γκλοπ του μπάτσου τακιμιάζει με την δικαστική εξουσία για να στραφούν σε όσους/ες εκτιμούν ότι "δεν συμμορφώθηκαν προς τα υποδείξεις"

Διαβάζουμε, λοιπόν σ' αυτό:

1. Επικείμενη δημόσια υπαίθρια συνάθροιση μπορεί να απαγορευθεί αν:

α) επαπειλείται σοβαρός κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια, λόγω ιδιαιτέρως πιθανής διάπραξης σοβαρών εγκλημάτων, ιδίως, κατά της ζωής, της σωματικής ακεραιότητας, της ιδιοκτησίας και της πολιτειακής εξουσίας ή

β) απειλείται σοβαρή διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής σε ορισμένη περιοχή ή

γ) πρόκειται για δημόσια υπαίθρια συνάθροιση ο σκοπός της οποίας αντιτίθεται προς τον σκοπό ήδη προγραμματισμένης γνωστοποιηθείσας κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 3 και μη απαγορευθείσας συνάθροισης που πραγματοποιείται ή βρίσκεται σε εξέλιξη στην ίδια περιοχή ή εγγύς της ίδιας περιοχής και κατά το αυτό χρονικό διάστημα.

Με βάση το άρθρο 13 μια συγκέντρωση που έχει νομίμως απαγορευθεί θα τιμωρείται ως ιδιώνυμο ποινικό αδίκημα με ποινή φυλάκισης μέχρι ενός έτους, ενώ αν οι υπαίτιοι τέλεσαν βιαιοπραγίες, τιμωρούνται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών. 
Ακόμη, ο οργανωτής της συγκέντρωσης θα ευθύνεται για την αποζημίωση όσων υπέστησαν βλάβη της ζωής, της σωματικής ακεραιότητας και της ιδιοκτησίας τους, από τους συμμετέχοντες στη διαδήλωση.

Εμείς το μόνο που μπορεί να πούμε είναι ότι πριν από την κυβέρνηση των "αρίστων" και κάποιοι άλλοι επιχείρησαν με νόμους και διατάγματα να σταματήσουν την ταξική πάλη .... ανάλογη τύχη που είχαν αυτοί θα έχουν και οι σημερινοί εξουσιαστές ...