Του Σ.Λ
Ομολογώ ότι αισθάνθηκα κάπως αμήχανα όταν μου αποκάλυψε γνωστός μου ότι την Κυριακή η εφημερίδα του Ν. Χατζηνικολάου θα έχει ένα αποκαλυπτικό ρεπορτάζ για την εν ψυχρό εκτέλεση του Σωκράτη Γκιόλια που δολοφονήθηκε τα ξημερώματα της 19ης Ιούλη. 2010 έξω από το σπίτι του στην Ηλιούπολη.
Ο λόγος ήταν ότι ήταν πρώτη φορά που άκουγα γι' αυτή την ιστορία, μια εξέλιξη της οποίας, παρουσιάζει σήμερα πρωτοσέλιδα η εφημερίδα Κontranews.
Στην συνέχεια που συζήτησα, το θέμα με σύντροφο το βρήκα πολύ ενδιαφέρον. Εστιάζω αυτή την εκτίμηση, γιατί σ' αυτό το έγκλημα, του οποίου οι πραγματικοί ένοχοι δεν έχουν ακόμη αποκαλυφθεί, -έχει ακουστεί το όνομα ενός εγκληματία που εκτελούσε "συμβόλαια θανάτου"- παρουσιάζεται η εμπλοκή ενός μπάτσου -εδώ και 3 χρόνια απόστρατος με τον βαθμό του υποστράτηγου- ο οποίος ευθύνεται για τον θάνατο συντρόφου μας, τέως επικεφαλής της υπηρεσίας Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος και ο οποίος είχε στοχοποιήσει και το blog μας. Το όνομα αυτού Μανώλης Σφακιανάκης.
Ας ξετυλίξουμε την όλη υπόθεση με βασική πηγή το αρχείο του ιστότοπου μας και στην συνέχεια δημοσιεύοντας ολόκληρο το σχετικό κείμενο που δημοσιεύει η Κontranews..
O Σωκράτης Γκιόλιας, ήταν ένας νέος φιλόδοξος και μάχιμος δημοσιογράφος. Για αρκετά χρόνια αποτελούσε το "δεξί χέρι" του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου, όπου και διδάχτηκε τα "μυστικά" της δουλειάς.
Κάποια στιγμή τα "έσπασαν" και αποφασίζει να ανοίξει τα φτερά του. Φτιάχνει ένα blog -το "troktiko"- το οποίο σαρώνει σε αναγνωσιμότητα, ενώ σύμφωνα με δημοσιεύματα σχεδιάζει την έκδοση ημερήσιας εφημερίδας.
Στον ιστότοπο του κάνει καθημερινό ρεπορτάζ και φυσικά δημιουργεί αντιπάλους με τον Μ. Τριανταφυλλόπουλο να παρουσιάζεται θανατικός του εχθρός.
Είχε γράψει ο Ζούγκλας στην ιστοσελίδα του ότι διαχειριστές του τρωκτικού είναι ο Γκιόλιας και «δεξιά κοπρόσκυλα και θεομπαίχτες παραεκκλησιαστικών οργανώσεων οι οποίοι υπό το σκότος της ανωνυμίας, εξυπηρετούσαν με τη σειρά τους σκοτεινά ως επί το πλείστον επιχειρηματικά συμφέροντα».
Τους απέδωσε τον χαρακτηρισμό «σκουπίδια της διαδικτυακής παραδημοσιογραφίας» που είναι «παρελκόμενα συγκεκριμένων εκδοτικών και επιχειρηματικών συμφερόντων» και «επιδίδονται σε καθημερινές διατεταγμένες επιθέσεις».
Σύμφωνα με τα γραφόμενα του Τριανταφυλλόπουλου οι συντελεστές του τρωκτικού είναι «κοινωνικά αποβράσματα, τα οποία επί σειρά ετών προσπαθούν συστηματικά να επιβιώσουν εξαπατώντας τους πολίτες».
Τώρα θα πείτε, έχουν καμιά βαρύτητα τα λεγόμενα ενός τύπου που θεωρεί δημοσιογραφία τις ΕΥΠατζίδικες πρακτικές και ρεπορτάζ το μπανιστήρι απ' την κλειδαρότρυπα;
Οχι αλλά έχει σημασία -και θα φανεί στην συνέχεια ο λόγος- να επικαλεστούμε τι έγραφε ο Ζούγκλας για τον δολοφονημένο πρώην αρχισυντάκτη του.
(Εδώ να αναφέρουμε ότι πέρα απ’ αυτά, ο Τριανταφυλλόπουλος είναι συκοφάντης και ψεύτης κάτι που το «λουστήκαμε», κι' εμείς. Όταν πριν αρκετά χρόνια είχε γίνει αυτή η ανάρτηση στο blog μας, βγήκε στην τηλεοπτική εκπομπή του και για 10 σχεδόν λεπτά δεν έκανε τίποτε άλλο παρά να μας χαρακτηρίζει «βαθύ μαύρο» και ψευδόμενος να ισχυρίζεται ότι του θίξαμε τον «αντιστασιακό» πατέρα του και ένα σωρό ανάλογες μπουρδολογίες).
Ούτε όμως και οι συντάκτες του blog μας είχαν την καλύτερη άποψη για την διαδικτυακή παρουσία του Γκιόλια αφού σε περασμένη ανάρτησή μας διαβάζουμε: Το blog "troktiko" είναι ότι πιο άθλιο και παρακμιακό κυκλοφορεί στην μπλοκόσφαιρα. Απ’ όλα τα δημοσιεύματα του είναι ξεκάθαρο ότι παίρνει γραμμή κατευθείαν από την ΓΑΔΑ. Μάλιστα όταν ξεκίνησε η επιχείρηση «εξάρθρωσης του Επαναστατικού Αγώνα» διέσυρε άτομα δημοσιεύοντας τα ονόματα τους που μέχρι τώρα δεν τους έχει αποδοθεί καμιά εμπλοκή στην οργάνωση όπως του Κ.Κ και της γυναίκας του".
Να επανέλθουμε όμως στην δολοφονία Γκιόλια.
Την τελευταία του ανάρτηση την κάνει ξημερώματα, στις 5.16 ξημερώνοντας 19 Ιούλη του 2010 προαναγγέλλοντας αποκαλύψεις με "φώτο και ντοκουμέντα" για το κράτος της διαπλοκής μεταξύ σωμάτων ασφαλείας και επιχειρηματία".
Ας δούμε, λοιπόν τι επακολούθησε λίγη ώρα μετά την ανάρτηση.
Τα ξημερώματα Δευτέρας 19 Ιούλη του 2010.τρεις άγνωστοι, ντυμένοι με στολές αστυνομικών, χτύπησαν το κουδούνι του διαμερίσματος του, στην Ηλιούπολη και του ζήτησαν να κατέβει. Προκειμένου να τον πείσουν, μάλιστα, του είπαν ότι κάποιοι του κλέβουν το αυτοκίνητο. Επρόκειτο για ένα ασημένιο Smart, το οποίο ο Γκιόλιας είχε ούτως ή άλλως ασφαλισμένο.
Κι εδώ αρχίζουν τα μεγάλα ερωτηματικά. Ο δολοφονημένος δημοσιογράφος θα μπορούσε να διαπιστώσει αν πράγματι κάποιοι του κλέβουν το αυτοκίνητο απλώς βγαίνοντας στο μπαλκόνι. Πάντως σίγουρα δεν χρειαζόταν να κατέβει μέχρι την είσοδο της πολυκατοικίας του.
Κι αυτό γιατί ο Γκιόλιας φαίνεται να ήταν παράλληλα υποψιασμένος για το ότι κινδυνεύει η ζωή του, αφού όπως η ίδια η «Σέχτα» γράφει στην προκήρυξή της, (την οποία είχε σχολιάσει σύντροφος) γνώριζε πως κινδυνεύει και λάμβανε μέτρα προστασίας.
Παρ’ όλα αυτά, αποφασίζει αβίαστα να κατέβει και να ανοίξει την πόρτα στους δολοφόνους του.
Ο Γκιόλιας, λίγα δευτερόλεπτα μετά, πέφτει νεκρός χτυπημένος από 17 σφαίρες.
Και τα ερωτηματικά πέφτουν βροχή
Πώς λοιπόν ένας υποψιασμένος δημοσιογράφος, που λαμβάνει μέτρα προστασίας, προσφέρεται για θυσία;
Η Αστυνομία δικαιολόγησε επισήμως την κάθοδο του Γκιόλια με το γεγονός ότι οι δολοφόνοι εμφανίστηκαν ντυμένοι ως αστυνομικοί και τον ενημέρωσαν από το θυροτηλέφωνο ότι κλέβουν κάποιοι το αυτοκίνητό του.
Αυτός ήταν ο λόγος που κατέβηκε ανυποψίαστος, λένε.
Τα γεγονότα όμως δημιουργούν τεράστια ερωτηματικά και ειδικά με τον τρόπο που διερευνήθηκε το έγκλημα από την Αστυνομία.
Είναι τουλάχιστον αξιοπερίεργο, ότι εκείνοι οι μπάτσοι που ασχολήθηκαν με την υπόθεση δεν μπήκαν σε υποψίες ούτε από το γεγονός ότι το κουδούνι του διαμερίσματος του Γκιόλια δεν έγραφε το όνομά του.
Δηλαδή, βάσει των ισχυρισμών της αστυνομίας ο Γκιόλιας ήταν τόσο αφελής, που: πρώτον, κατέβηκε να ανοίξει στους δήθεν αστυνομικούς ενώ μπορούσε να διαπιστώσει αν όντως του κλέβουν το αυτοκίνητο βγαίνοντας απλώς στο μπαλκόνι του.
Δεύτερον, πίστεψε ότι τρεις άγνωστοι σ’ αυτόν αστυνομικοί αναγνώρισαν το αυτοκίνητό του, ένα ασημένιο Smart από τα εκατοντάδες που κυκλοφορούν στην Αθήνα.
Τρίτον, πίστεψε ότι οι άγνωστοι αστυνομικοί γνώριζαν ποιο κουδούνι αντιστοιχεί στο διαμέρισμά του παρότι αυτό δεν έγραφε το όνομά του.
Τέταρτον, δεν σκέφτηκε ότι τρεις ένστολοι και ένοπλοι αστυνομικοί θα επιχειρούσαν να αποτρέψουν τη ληστεία, πριν μπουν σε διαδικασία να χτυπήσουν κουδούνια.
Η απάντηση στα ερωτήματα είναι απλή: ο Γκιόλιας προφανώς δεν ήταν αφελής, αλλά πιθανότατα περίμενε να τον επισκεφθεί η Αστυνομία.
Είχε επικοινωνήσει με αξιωματικό της ΕΛΑΣ
Σύμφωνα με στοιχεία που παρουσίασε σε δημοσίευμα του το περιοδικό Hot Doc για την υπόθεση, λίγες ημέρες πριν από τη δολοφονία, την Παρασκευή 16 Ιουλίου ο Γκιόλιας δέχτηκε τηλεφώνημα από ανώτατο αξιωματικό της Αστυνομίας, με τον οποίο συνομιλούσε τακτικά ως διαχειριστής του «troktiko».Ήταν ο αξιωματικός Μανώλης Σφακιανάκης, επικεφαλής την εποχή εκείνη της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, ο οποίος συχνά ενημέρωνε τον δημοσιογράφο για παράπονα που δεχόταν η υπηρεσία εξαιτίας δημοσιευμάτων στο blog του, αλλά και για εφόδους και έρευνες που προγραμμάτιζε η Αστυνομία σε bloggers.
Εκείνη την Παρασκευή, ο Σφακιανάκης εμφανίζεται να είπε στον Γκιόλια: «αυτές τις μέρες να προσέχεις».
Όταν οι δολοφόνοι τοy χτύπησαν το κουδούνι, το οποίο ο Γκιόλιας είχε δώσει μόνο στη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος,, ο δημοσιογράφος φαντάστηκε ότι ήταν μπάτσοι απ' την υπηρεσία του Σφακιανάκη. .
«Είπαν κάτι για το αυτοκίνητο. Ε, δεν καταλαβαίνεις τώρα; Ήρθαν, κρύψε το λάπτοπ», εμφανίζεται να είπε στη σύζυγό του Αδαμαντία, πριν κλείσει πίσω του την πόρτα του διαμερίσματος του, δίνοντάς της να καταλάβει πως πρόκειται για τη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος.
Η Αδαμαντία έκρυβε το λάπτοπ, από το οποίο ο Γκιόλιας έκανε τις αναρτήσεις του «troktiko» και μπορούσε να οδηγήσει στην ηλεκτρονική ταυτοποίησή του ως διαχειριστή του blog, και ο ίδιος κατέβαινε για να ανοίξει την πόρτα.
Πίστευε ακράδαντα πως οι δήθεν αστυνομικοί είχαν έρθει για έρευνα σχετικά με το «troktiko» και το θεωρούσε πολύ λογικό, αφού είχε προηγηθεί η ενημέρωσή του από τον Σφακιανάκη. Έκανε λάθος. Δευτερόλεπτα μετά, ξεκλείδωσε την εξώπορτα και καλημέρισε τους δολοφόνους του. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Δημοσίευση σχολίου