Για να εξηγήσουμε τι ακριβώς έγινε στις αρχές του Β' Παγκοσμίου Πολέμου μέχρι τις αρχές της εισβολής στη Σοβιετική Ένωση πρέπει να δούμε τη γενικότερη εικόνα.
Ειδικά για την ΕΣΣΔ το 1939 ο κύριος εχθρός δεν ήταν η ναζιστική Γερμανία παρά τις τεράστιες ιδεολογικές διαφορές.
Η Αυτοκρατορία της Ιαπωνίας απειλούσε άμεσα τη χώρα και ήταν θανάσιμος εχθρός από το πόλεμο του 1904-1905 όταν οι Ιάπωνες συνέτριψαν τους Ρώσους.
Υπενθυμίζουμε πως η Ιαπωνία το 1939 είχε ένα πολύ μεγάλο μέρος της Κίνας και ολόκληρη την Κορεατική χερσόνησο. Οι Ιάπωνες εξοπλίζονταν εντατικά όπως και οι Γερμανοί.
Η Σοβιετική Ένωση λοιπόν το 1939 δεν είχε μια, αλλά δύο απειλές. Τη Γερμανία στα Δυτικά και την Ιαπωνία στην Ανατολή. Με βάση αυτές τις απειλές διαμορφώνει την πολιτική της.
Μάλιστα το Μάη του 1939 αρχίζει η Μάχη του Χαλχίν Γκολ, όπου ως το Σεπτέμβρη ο Ζούκοφ κατατροπώνει τους Ιάπωνες, αν και είχε 57.000 στρατό έναντι 75.000 αντιπάλων.
Τι έπρεπε λοιπόν να κάνει ο Στάλιν; Να ρισκάρει ένα διμέτωπο πόλεμο; Να πολεμήσει ταυτόχρονα Γερμανία και Ιαπωνία; Δυο χώρες οπλισμένες μέχρι τα δόντια;
Τέλη Αυγούστου κι ενώ η Μάχη στην Ανατολή συνεχίζεται, παρουσιάζεται μια χρυσή ευκαιρία.
Η Σοβιετική Ένωση θα κερδίσει χρόνο και χώρο κάνοντας συμφωνία με τη Γερμανία. Πριν κάνει όμως αυτή την έξοχη διπλωματική κίνηση και απόλυτα αναγκαία συμφωνία, έκανε και άλλα πράγματα.
Προσπάθησε να κάνει συμφωνία με Αγγλία και Γαλλία εναντίον του Χίτλερ. Αλλά οι Δυτικοί δεν ήθελαν! Με Κομμουνιστές θα κάνουν συμφωνίες;
Τα πράγματα ήταν απλά: Ο στρατός της ΕΣΣΔ ήταν ισχυρός, αλλά μοιρασμένος. Μην ξεχνάμε πως η Μόσχα τελικά σώθηκε από τις ενισχύσεις από τη Σιβηρία. 100 μεραρχίες!
Πως μόνο αφού οι Ιάπωνες επιτέθηκαν στους Αμερικανούς μπόρεσε η Σοβιετική Ένωση να συγκεντρώσει τις δυνάμεις που χρειάζονταν να αντιμετωπίσει τους ναζί.
Οι Γερμανοί στην αρχή του πολέμου είχαν υλική υπεροχή. Φάνηκε αργότερα και στη Γαλλία και στα αρχικά στάδια της επιχείρησης Μπαρμπαρόσα (εισβολή στη Σοβιετική Ένωση). Έπαιξε και ο αιφνιδιασμός ρόλο, αλλά η Γερμανία προετοιμάζονταν εντατικά χρόνια για να κάνει πόλεμο.
Ο Χίτλερ έστειλε τα 9/10 του στρατού στο Ανατολικό Μέτωπο. Το 1939 οι Γάλλοι και οι Εγγλέζοι πετούσαν χαρταετό. Ακόμα κι όταν έγινε η εισβολή στην Πολωνία (1/9/1939) ο Γαλλικός στρατός δεν έκανε καμία μεγάλη επιχείρηση κατά των Γερμανών αν και θεωρητικά είχαν πόλεμο!
Τι ήταν λογικό να κάνει ο Στάλιν; Σίγουρα όχι να πολεμήσει ολομόναχος δυο πανίσχυρα κράτη.
Έκανε λοιπόν συμφωνία με τη Γερμανία. Αργότερα πανέξυπνα έκανε συμφωνία και με την Ιαπωνία, ενώ πολεμούσε τους Γερμανούς.
Οι συμφωνίες αυτές έφεραν την τελική νίκη. Αν οι Ρώσοι είχαν διμέτωπο πόλεμο τα πράγματα θα ήταν πολύ δυσκολότερα. Οι μεραρχίες που έσωσαν τη Μόσχα το 1942 ήρθαν από τη Σιβηρία.
Το 1939 όμως ο Κόκκινος στρατός πολεμούσε την Ιαπωνία!
Οποιοσδήποτε λογικός ηγέτης που αντιμετώπιζε παρόμοια κατάσταση θα έκανε τις ίδιες ακριβώς κινήσεις με το Στάλιν.
Οι Γιαπωνέζοι επιτέθηκαν στις ΗΠΑ λόγω του εμπάργκο. Πολλοί ήθελαν να επιτεθούν στην ΕΣΣΔ. Ακόμα όμως κι αν νικούσαν, θα είχαν πρόβλημα πετρελαίου και γενικότερου εφοδιασμού.
Το σύμφωνο Μολότοφ Ρίμπεντροπ συνέφερε τη Σοβιετική Ένωση. Ήταν αποτέλεσμα της χρονικής συγκυρίας και της λογικής.
Χάρη στην έξοχη διπλωματική κίνηση του Στάλιν η ΕΣΣΔ βγήκε από το αδιέξοδο. Οι Δυτικοί πολύ θα ήθελαν οι Ρώσοι να πολεμούσαν μόνοι τους και να αλληλοεξοντωθούν με τους Γερμανούς και τους Γιαπωνέζους. Οι αποικιοκράτες θα έσωζαν τις κτήσεις τους έτσι.
Όμως ο Στάλιν σκέφτηκε το συμφέρον της Σοβιετικής Ένωσης κι όχι των Δυτικών που απαξιούσαν να συζητήσουν με τους Κομμουνιστές.
Τι να κάνουμε; Κάποιοι είναι πραγματικοί πατριώτες...
Δημοσίευση σχολίου