Σαρδέλες βγήκαν στη στεριά
δεν άντεξαν τη βρώμα
Απ' τα σκατά στο Θερμαϊκό
έχουνε γίνει πτώμα
Ποιος είδε βόθρο με τα καράβια
ποιος είδε τόνους τα πλαστικά
Και πεθαμένα πουλιά και ψάρια
να κολυμπάνε στα τοξικά...
Υπάρχουν πολλοί λόγοι να βγουν τα ψάρια στη στεριά. Ένας από αυτούς είναι να μην αντέχεται η θάλασσα.
Ωραία η Θεσσαλονίκη, μακάρι να έλεγα το ίδιο και για το Θερμαϊκό. Αλλά χειρότερα βοθρολύματα μόνο στην TV έχω δει. Λυπάμαι. Κανάλι τον κατάντησαν τον κόλπο.
Ξέρω – ξέρω: Είναι κλειστός, κι άλλες πόλεις τα ίδια χάλια έχουν...
Ας κάνουμε μια προσπάθεια τουλάχιστο να μη βρομίσει άλλο.
Γιατί καρντάσια, μας βλέπω να παίρνουμε τα βουνά. Κι αυτά καμμένα είναι.
Παντού τα ίδια. Κάναμε τη θάλασσα μια τεράστια χωματερή. Και τη στεριά το ίδιο. Μολύναμε και τον αέρα...
Στο μέλλον θα βρεθεί εμβόλιο για τον Κορονοϊό, αλλά πάλι μάσκες θα φοράμε. Αντιασφυξιογόνες.
Ντρέπομαι. Πήραμε ένα πλανήτη όνειρο. Και τον κάναμε εφιάλτη, σκέτη κόλαση!
Τα δάση τα κάψαμε. Τα ζώα τα εξαφανίσαμε. Γεμίσαμε παντού σκουπίδια. Θα πνιγούμε μέσα σε αυτά.
Αφού γαμήσαμε τα πάντα στην επιφάνεια, πάμε τώρα στο βυθό. ΑΟΖ!
Να μην μείνει μέρος παραπονεμένο πως δεν έχει βρομίσει.
Χειρότερη από τη μπόχα των σκουπιδιών, των αποβλήτων, είναι η τοξικότατη νοοτροπία.
Πάμε να ρημάξουμε μωρέ τον Πλανήτη! Να τα κάνουμε όλα ρημαδιό! Πουτάνα όλα! Να μη μείνει τίποτα. Στα παλιά μας τα παπούτσια οι μελλοντικές γενιές! Ποιος νοιάζεται;
“Πες και για την Αττική”! Αμ δε θα πω; Κολοβακτηρίδια 100%. Εντάξει, που και που βρίσκεις και λίγο θαλασσόνερο.
Μην αναφέρω όλες τις περιοχές, το ίδιο χάλι έχουνε. Κι όχι μόνο στην Ελλάδα. Παντού!
“Μα έχουμε και καθαρή θάλασσα”.
Πράγματι αφήσαμε λίγη για τους τουρίστες. Να έρχονται να αφήνουν λεφτά.
Αν σταματήσουν να έρχονται; Τις έχουμε πηδήξει κι αυτές στο πι και φι!
Το καλοκαιράκι στην ακρογιαλιά,
μέσα στο νεράκι πλέουν πλαστικά.
Δίπλα στο δασάκι, πιάνει μια φωτιά,
και το αεράκι, μυρίζει χημικά.
Εγώ κι εσύ, εσύ κι εγώ, μόνοι πάνω στη γη. Ωωω! μόνοι στη γη!
Γιατί είμαστε μόνοι στη Γη; Οι τελευταίοι επιζώντες μήπως;
Εδώ δεν γλύτωσε ολόκληρη Ακρόπολη με τα Κυκλώπεια τείχη, θα γλυτώσει το δεντράκι; Πλάκα με κάνεις;
Σκοτώνουμε ο ένας τον άλλο, στα ζώα και τα φυτά θα κολλήσουμε;
Το παραμυθάκι με τη χρυσή χήνα το ξέρουμε έτσι;
Που την έσφαξε ο μαλάκας για να βρει το πολύ χρυσάφι, κι έχασε το καθημερινό χρυσό αυγό;
Ας τον καταστρέψουμε μωρέ τον πλανήτη! Έχουμε κι άλλους!
Έχουμε; Σίγουρα; Κι αν έχουμε, θα προκάνουμε να πάμε; Ή θα σπαταλήσουμε τα καύσιμα και θα μείνουμε με το πουλί στο χέρι;
Να κάνουμε μάγκες τις κατσαρίδες, που όταν εξελιχθούν αρκετά, θα λένε. “Α, τους ηλίθιους τους ανθρώπους”!
Θα ξέρουν γιατί εξαφανιστήκαμε. Όχι σαν εμάς που ψάχνουμε να βρούμε τι έγινε με τους δεινόσαυρους. Άλλαξε το Περιβάλλον! Μόνο που εκεί δεν έφταιγαν αυτοί.
Δημοσίευση σχολίου