Αναφερόμαστε σε μια τράπεζα που ελληνικό δημόσιο - δηλαδή όλοι εμείς οι Έλληνες φορολογούμενοι- την έχουμε ανακεφαλαιοποίηση με δις πολλές φορές για να μπορούν κάποιοι καπιταλιστές, όπως αυτός στον οποίο θα αναφερθούμε παρακάτω, να κάνει "μεγάλη ζωή" εις "υγείαν των κορόιδων".
Η αποκάλυψη γίνεται από την εφημερίδα Documento και το σχετικό κείμενο που υπογράφει ο εκδότης της, Κώστας Βαξαβάνης, κάνει περιττό κάθε δικό μας σχολιασμό.
Αντιγράφουμε (οι υπογραμμίσεις είναι δική μας παρέμβαση) :
Η Τράπεζα Πειραιώς, της οποίας ο πρώην πρόεδρος διώχθηκε ποινικά για πολλές περιπτώσεις (αλλά δεν θα δικαστεί), συνεχίζει την προκλητική τακτική. Συναινεί ώστε να χαριστούν στον Κώστα Πηλαδάκη 138 εκατομμύρια ευρώ δανείου και απαιτεί να πληρωθούν μόνο 12 εκατ. με ευνοϊκές ρυθμίσεις, σε 22 χρόνια με έξι χρόνια χαριστικής περιόδου.
Το κάνει την ίδια εποχή που προχωρά σε κατασχέσεις σπιτιών για χρέη μερικών χιλιάδων ευρώ.
Το επιχείρημα είναι ότι ο Πηλαδάκης έχει καταθέσει business plan το οποίο είναι βιώσιμο. Μα σε οποιονδήποτε χαρίσουν τα χρέη για τα οποία δεν ήταν βιώσιμος, φυσικά και γίνεται.
Αρα γιατί η Τράπεζα Πειραιώς δεν τα χαρίζει σε όλους;
Η υπόθεση Πηλαδάκη είναι σε όλα τα επίπεδα προκλητική. Πήρε δάνεια από την τράπεζα του Βγενόπουλου χωρίς πραγματικές εγγυήσεις. Ηταν μια από τις πολλές σκανδαλώδεις δανειοδοτήσεις του αποθανόντα που είχε αποκαλύψει τότε το Hot Doc. Δεν πλήρωσε ούτε 1 ευρώ, ενώ αρνήθηκε να παραδώσει και τις μετοχές των εταιρειών που είχε ενεχυριάσει. Η Τράπεζα Πειραιώς το 2015, αντί να του πάρει τις επιχειρήσεις, του έκανε ρυθμίσεις τις οποίες δεν τήρησε.
Τα χρέη δεν εμπόδιζαν τον στρατηγικό κακοπληρωτή να κάνει προκλητική ζωή με θαλαμηγούς και φωτογραφίσεις ή να εμφανίζεται ως καζινάρχης και μεγάλος επιχειρηματίας, με τα λεφτά μας πάντα.
Τον Σεπτέμβριο η τράπεζα ζητά από το δικαστήριο να επικυρώσει τη συμφωνία με τον κ. Πηλαδάκη για να του χαρίσει τα 138 εκατ. ευρώ. Το «κούρεμα» γίνεται νομότυπα με χρήση του νόμου για τα «κόκκινα» δάνεια. Αποκαλύπτει όμως ένα νέο διαρκές σκάνδαλο.
Οι τράπεζες και οι εταιρείες διαχείρισης «κόκκινων» δανείων (στη συγκεκριμένη περίπτωση η Πειραιώς, αλλά είναι βέβαιο ότι ισχύει κι αλλού) έχουν το δικαίωμα να «κουρεύουν» τα δάνεια όσο θέλουν, με διάφορα προσχήματα και με επιχείρημα την πιθανή ζημία της τράπεζας. Δεν υπάρχει κανένας θεσμικός έλεγχος για τον τρόπο που γίνονται τα «κουρέματα».
Ετσι η τράπεζα εφευρίσκει ζημία για να «κουρέψει» το χωρίς εγγυήσεις δάνειο του κ. Πηλαδάκη αλλά προχωρά σε πλειστηριασμό για χρέη δανείου πολίτη, ο οποίος στην πραγματικότητα μπορεί να έχει αποπληρώσει το κεφάλαιο και μέρος των τόκων.
Δεν πρόκειται για αδικία, αλλά για τη δόμηση ενός νέου πλαισίου διαφθοράς. Σ’ αυτούς που έκλεψαν και πρέπει σήμερα να τα επιστρέφουν αρκεί να βρουν τον τρόπο να «κουρέψουν» τα δάνειά τους όσο επιθυμούν. Ο τρόπος είναι αυτός της διαφθορείς, από τη στιγμή που δεν υπάρχει έλεγχος σε όσα γίνονται.
Οι «επιχειρηματίες» που κατάφεραν να πάρουν δάνεια εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ χωρίς εγγυήσεις και δεν πλήρωσαν επί δεκαετίες ούτε 1 ευρώ μένοντας ανενόχλητοι έχουν τις σκέψεις και πιθανόν τον τρόπο να σπρώξουν κάτω από το τραπέζι μερικά εκατομμύρια για να γλιτώσουν εκατοντάδες.
Αν είχαν τότε τον τρόπο τους, γιατί να μην τον έχουν τώρα; «Συμβαίνει;» θα ρωτήσει κάποιος. «Γιατί, ποιος θα το ελέγξει;» θα απαντήσει κάποιος άλλος. Οπότε μένουμε στην πραγματικότητα που καταγράφεται και συνεχίζει να είναι προκλητική.
Δημοσίευση σχολίου