"Δωρεάν τα τεστ για όλο τον λαό αυτή ΄ναι η απάντηση στον κορωνοϊό", φωνάζαμε οι συγκεντρωμένοι εκπαιδευτικοί έξω από τον ΕΟΔΥ Θεσσαλονίκης και μόλις κατεβάζω την ντουντούκα, έρχεται από πίσω ο επικεφαλής των ευάριθμων αστυνομικών δυνάμεων και, "γεμάτος πόνο και συμπάθεια", μου λέει:
"Αν δεν αποχωρήσετε τώρα, θα αναγκαστούμε να σας επιβάλουμε πρόστιμα για συνωστισμό και παράβαση της απαγόρευσης των συναθροίσεων"...
Μη συναισθανόμενος το μέγεθος της απειλής για το κοινωνικό σύνολο στην οποία συνέβαλλα δια της παρουσίας μου στο πεζοδρόμιο της οδού Εγνατίας στη διασταύρωση με την Αριστοτέλους (πλατεία Αρχαίας Αγοράς), είχα το θράσος να ρωτήσω τον εκπρόσωπο του κ. Χρυσοχο(υντ)ίδη, αν έχει παιδιά, ανίψια ή ό,τι άλλο στο σχολείο κι αν τα έχει ρωτήσει ποτέ μαζί με πόσα άλλα είναι στην ίδια αίθουσα των 35-40τ.μ.
Καθώς με απορία με κοιτούσε για την φτώχεια των ερωτημάτων μου, μπροστά στο πλούτο του λόγου των εντολών και της σκέψης των εντολέων του, συνέχισα μαζί με συναδέλφους και συναδέλφισσες να του λέμε κάτι δικά μας περί πραγματικού συνωστισμού σε σχολικές τάξεις των 25 και 27 μαθητών/τριών (ή υπόγεια στον Εύοσμο που χρησιμοποιούνται για τάξεις), για σχολεία που έχουν κρούσματα αλλά η πολυχρονεμένη μας κυβέρνηση αποφάσισε ότι δεν χρειάζονται τεστ ποιοι μαθητές ή εκπαιδευτικοί έχουν νοσήσει να βρούμε (κι έδωσε άλλα 2εκατομ. στα κανάλια πως αυτό είναι το σωστό να βγουν και να μας πούνε), για ανάγκες επιπλέον εκπαιδευτικών, καθαριστ(ρι)ών και υλικών για την ασφαλή λειτουργία των σχολείων...
Τέτοια του λέγαμε και μάλλον κουράστηκε το όργανο να μας ακούει, οπότε, όλο ευγένεια, με κόβει και μου λέει: "Καλά όλα αυτά και να συμφωνήσω μαζί σας. Αλλά εσείς είστε δάσκαλοι και δεν μπορείτε να δίνετε στα παιδιά το παράδειγμα της ανυπακοής!"...
Έτσι μπράβο, κυρ-αστυνόμε μου! Μια χαρά το 'μαθες το μάθημα: ποια υγεία, ποια παιδεία, ποιος συνωστισμός και ποια προστασία του κοινωνικού συνόλου... Η ΥΠΑΚΟΗ!!! Αυτός είναι ο στόχος! Ή όπως το λέει κι η Κατερίνα μας: "Το μυαλό είναι ο στόχος" και με την πανδημία.
Να μάθουμε να υπακούμε, να δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα τις πιο αναιτιολόγητες εντολές, τα πιο παράλογα παραγγέλματα.
Από τον αστυνόμο, τον δήμαρχο, τον παπά, τον υπουργό και (κυρίως) απ' το κάθε αφεντικό! >br>Να ξεχάσουμε λέξεις κι έννοιες σαν κι αυτές: δικαίωμα, ζωή, αξιοπρέπεια, δίκιο κι αγώνας...
Χαθήκανε σε κείνο το ζύγι που τ' αφεντικά μετρούσανε κέρδη και ζημιές κι ούτε δράμι δεν ζύγιζαν οι ανθρώπινες ζωές...
Θα σε στεναχωρήσω, κυρ-αστυνόμε μου! Εγώ κι ευτυχώς πολλοί σαν κι εμένα, ανυπάκουοι δηλώνουμε και ΣΤΗΝ ΑΝΥΠΑΚΟΗ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΠΑΤΟΡΙΚΗ ΑΡΕΤΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ Η ΠΡΟΟΔΟΣ!!!
Και να το θυμάσαι, κυρ-αστυνόμε μου και πέστο και στον Χρυσοχο(υντ)ίδη: ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ!!!
Δημοσίευση σχολίου