Home » , » Το ταξικό μίσος του συστήματος, στο πρόσωπο του μέλους της 17Ν, οδηγεί τον Δ. Κουφοντίνα στο έσχατο μέσο πάλης που έχει ένας κρατούμενος: την απεργία πείνα

Το ταξικό μίσος του συστήματος, στο πρόσωπο του μέλους της 17Ν, οδηγεί τον Δ. Κουφοντίνα στο έσχατο μέσο πάλης που έχει ένας κρατούμενος: την απεργία πείνα

Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ , Παρασκευή 8 Ιανουαρίου 2021 | 7:21 μ.μ.

Για ακόμα μια φορά ο πολιτικός κρατούμενος Δημήτρης Κουφοντίνας βρίσκεται στο επίκεντρο των κατασταλτικών μεθοδεύσεων της δικαστικής και πολιτικής εξουσίας

Και αυτό το ταξικό μίσος που συγκεντρώνει στο πρόσωπο του, από την πρώτη στιγμή που παρουσιάστηκε μόνος του στην Ασφάλεια για να υπερασπιστεί τις επιλογές του και την τιμή της οργάνωσής του, οφείλεται στο ότι ότι ΔΕΝ ΥΠΟΓΡΑΦΕΙ ΔΗΛΩΣΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ. 

Οπως ανέφερε ένα προηγούμενο δικαστικό σκεπτικό με το οποίο του στερούσε τις άδειες από τις φυλακές που δικαιούταν, ο Κουφοντίνας έχει δείξει «παντελής και απολύτως συνειδητή έλλειψη οποιασδήποτε μεταμέλειας» και συνεπώς «δεν είναι πρόθυμος να αλλάξει στάση ζωής»! 
Ή όπως ανέφερε το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Πειραιά, «Κρίνεται ότι κατά τον χρόνο κράτησης ουδόλως διαφοροποιήθηκε το συνειδησιακό υπόβαθρο».

 "Η αίτηση αδείας απορρίπτεται επειδή «δεν εκδήλωσα μεταστροφή και μεταμέλεια, ούτε αποκήρυξα τη δράση μου» και επειδή πιστεύω ότι η επανάσταση την οποία οραματίζομαι δεν μπορεί να γίνει ειρηνικά αλλά απαιτείται η άσκηση αντιβίας… Τη μόνη δήλωση που μπορώ να κάνω είναι ότι δεν υπογράφω δηλώσεις μετανοίας, ότι είμαι από εκείνους που δεν εξαργυρώνουν την όποια άδεια με τίμημα τη συνείδησή τους. Κι ότι θα συνεχίσω και αυτόν τον αγώνα με όσα μέσα διαθέτει ένας πολιτικός κρατούμενος, γιατί εμείς την επαναστατική και προσωπική αξιοπρέπεια δεν τη βάζουμε στο ζύγι", είχε απαντήσει από την πλευρά του τότε, ο Δ. Κουφοντίνας.

Και εδώ θεωρούμε σκόπιμο να επαναφέρουμε απόσπασμα περασμένης ανάρτησής μας:

Για την αστική εξουσία θα ήταν αρκετή μια «σεμνή» δήλωση μετάνοιας και αποκήρυξης από τον Κουφοντίνα. Τα πολλά «καταγγέλλω» και «κατηγορώ» θα φάνταζαν ψεύτικα στο στόμα του.

Μετά θα έπιαναν δουλειά τα παπαγαλάκια. Οχι για να ξεφτιλίσουν τον Κουφοντίνα, αλλά για να χρησιμοποιήσουν έναν εξευτελισμένο Κουφοντίνα ως εργαλείο για τον εξευτελισμό των επαναστατικών ιδεών. Για να εμπεδώσουν στον ελληνικό λαό και ιδιαίτερα στις νέες γενιές τη ματαιότητα κάθε επαναστατικής δράσης.

Κοιτάζοντας έτσι τα πράγματα, θα συμφωνήσετε ότι ο Δημήτρης Κουφοντίνας δε δίνει μόνο μια μάχη για την προσωπική του τιμή και αξιοπρέπεια (που και αυτή θα άξιζε το σεβασμό και την αλληλεγγύη μας). Δίνει και μια μάχη για ζητήματα αρχών, για την Ιστορία μας, για το μαρτυρολόγιο των ηρώων μας. Και ειδικά αυτή η μάχη αρχών μας αφορά όλους εξίσου.

Σ' αυτή τη μάχη ο Κουφοντίνας παύει να είναι ο πολιτικός κρατούμενος, ο όμηρος του αστικού κράτους που αγωνίζεται για τα δικαιώματά του με το μόνο όπλο που διαθέτει, το σώμα του, και μεταπηδά σε μια άλλη σφαίρα. Στη σφαίρα του αγωνιστή για την Ιστορία ενός λαού και ενός κινήματος, για αρχές που σφράγισαν ανεξίτηλα αυτή την Ιστορία.

Εχουμε, λοιπόν, έναν επιπλέον λόγο να σταθούμε στο πλευρό του. Οχι με συμπάθεια, αλλά με μαχητικότητα. Δίνοντας στη λέξη αλληλεγγύη το πραγματικό της νόημα. Γινόμενοι συμμαχητές σ' έναν αγώνα όχι απλώς για δικαιώματα, αλλά και για αρχές και αξίες, για την ιστορική μνήμη και τα ιδεολογικοπολιτικά της φορτία.


Το ταξικό μίσος της δεξιάς, του αστικού πολιτικού συστήματος γενικότερα, πηγάζει από το γεγονός ότι το μέλος της 17Ν, παραμένει ακλόνητα πιστό στις απόψεις που είχε εκφράσει από την πρώτη μέρα, που παραδόθηκε στις μπάτσους, στις 5 Σεπτέμβρη του 2002: 
"Αντί για τη σιγουριά της φυγής και της σιωπής, επέλεξα να εμφανιστώ, να αναλάβω τις πολιτικές ευθύνες των επιλογών μου, και να τις υπερασπίσω με όποιο κόστος", είχε δηλώσει.

 Αυτό άλλωστε  το παραδέχονται δημόσια και οι πολιτικοί του αντίπαλοι.  

"Ολοι το βλέπουν πως το «Κράτος Δικαίου» γίνεται το «Δίκαιο του Κράτους» και εργαλείο εκδίκησης στα χέρια της οικογένειας που κυβερνά πολιτικά και οικονομικά τη χώρα σαν ιδιωτική της επιχείρηση. 

Απλή, καθαρή, πρωτόγονη εκδίκηση. Ξεκαθάρισμα λογαριασμών τύπου σικελικής φαμίλιας. Εκδίκηση σ' αυτόν που αρνείται να υπογράψει δήλωση μετάνοιας", τόνιζε σε πρόσφατη δήλωσή του ο Δ. Κουφοντίνας, αναφερόμενος στην τελευταία εξέλιξη.. 

Μετά απ' αυτή, δεν είχε άλλη επιλογή από το να χρησιμοποιήσει το έσχατο μέσο πάλης που έχει ένας κρατούμενος: την απεργία πείνας. Αυτή η επιλογή ήταν μονόδρομος για έναν αγωνιστή με τα δικά του χαρακτηριστικά.

 Οι χρυσοκάνθαροι της μπουρζουαζίας, οι πολιτικάντηδες της μίζας και της αρπαχτής, μαζί και τα παπαγαλάκια τους στα αστικά ΜΜΕ, βρήκαν στο πρόσωπο του Κουφοντίνα τον άνθρωπο που αποτελεί απειλή για την ελληνική κοινωνία, κάνοντας γαργάρα ότι για μια φορά ακόμα γίνεται κουρελόχαρτο ο δικός τους «νομικός πολιτισμός».

Να θυμίσουμε επίσης ότι για να λάβει τις προηγούμενες άδειες που δικαιούταν -σύμφωνα με τους δικούς τους νόμους- το μέλος της Ε.Ο 17 Νοέμβρη χρειάστηκε να δώσει σκληρό αγώνα με πολυήμερη απεργία πείνας. Τότε το κατάφερε, το ίδιο θα γίνει και τώρα.

ΔΗΛΩΣΗ ΕΝΑΡΞΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΠΕΙΝΑΣ Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ

Το έγγραφο του υπουργείου που μου γνωστοποιήθηκε χθες, αποκαλύπτει την πρωτοφανή του μεθόδευση απέναντί μου, καθώς, σύμφωνα με αυτό, στην μιάμιση ώρα που διήρκεσε η μεταγωγή μου από την Κασσαβέτεια στο Δομοκό, όπου και όπως απαιτούσε η εγχώρια Φαμίλια, φαίνεται ότι μετάχθηκα και στον Κορυδαλλό, για να φαίνεται ότι τηρήθηκε αυτό που απαιτούσε ο φωτογραφικός νόμος για τις αγροτικές, που έφτιαξαν για να με εκτοπίσουν από αυτές.

Πλήρης εξευτελισμός του κράτους δικαίου, για το οποίο φλυαρούν, πλήρες κουρέλιασμα των ίδιων τους των νόμων. Όμως, δεν πρόκειται μόνο για μεθόδευση εξόντωσης ενός πολιτικού κρατούμενου. Ούτε απλά για το χάιδεμα της πιο ακροδεξιάς της τάσης, από μια ολοένα και πιο ακροδεξιά κυβέρνηση. Πρόκειται για την προσπάθεια να συντρίψουν ένα πρόσωπο, όχι γι αυτό που είναι, αλλά για αυτό που σηματοδοτεί , με την άρνηση του να υποκύψει στις αφόρητες πιέσεις που το σύστημα του ασκεί , όπως ζητούσαν επίμονα και πρόσφατα στη Βουλή οι εκπρόσωποι της οικογένειας και ο εκλεκτός της Πρεσβείας.

Μετά τα όσα απροκάλυπτα γίνονται και όσα κυνικά αποκαλύπτονται στον πόλεμο εναντίον μου, η απεργία πείνας αποτελεί πια ζήτημα προσωπικής συνέπειας και ατομικής αξιοπρέπειας .

Αφού επιμένουν στο νόμο που τόσο προκλητικά μηχανεύτηκαν, οφείλουν να τον εφαρμόσουν, τουλάχιστον αυτόν , και να με ξαναφέρουν στο υπόγειο του Κορυδαλλού, στην ειδική πτέρυγα που έκτισε ο ίδιος ο υπουργός της καταστολής, ο Μ.Χρυσοχοίδης, για θάψει την 17Ν , και όπου πέρασα τα 16 από τα 18 χρόνια που είμαι στη φυλακή.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ

Φυλακές Δομοκού

8 Ιανουαρίου 2021

Μοιράσου το :

Δημοσίευση σχολίου

 
Copyright © ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
Powered by Blogger