Απ' τον Μπογιόπουλο στον Χαραλαμπόπουλο και από κει στην μεταγραφή της "Ελληνοφρένειας", στον ρ/σ του Μαρινάκη

Του Γ.Γ

Oταν εργάζεσαι σαν δημοσιογράφος στα αστικά ΜΜΕ δεν χρειάζεται το αφεντικό σου να σου υποβάλλει το πώς θα προσεγγίσεις ένα θέμα. Το ότι σιτίζεσαι από το ταμείο του εργοδότη σου είναι μια κατάσταση που σου δημιουργεί έντονα το αίσθημα της αυτολογοκρισίας και συνεπώς γνωρίζεις και καθορίζεις στα πλαίσια που μπορείς να κινηθείς. Αν ξεπεράσεις αυτά τα όρια τότε το αφεντικό σου σε πετάει σαν τρίχα απ’ το ζυμάρι.

Βασίλης Ραφαηλίδης

Ο Β. Ραφαηλίδης υπήρξε, κατά την άποψη μας, ένας απ' τους πιο σημαντικούς διανοούμενους -άσχετα αν αποδέχεται κανείς ή όχι κατ' ολοκληρία τις απόψεις του- της χώρας μας.
Ο ίδιος εργάστηκε για πολλά χρόνια αρθρογραφώντας σε έντυπο του Μπόμπολα - στο "Εθνος"- και γνώριζε από πρώτο χέρι το τι εργασιακές συνθήκες επικρατούν στα αστικά ΜΜΕ. Προσπαθούσε όμως σ' αυτό το εργασιακό καθεστώς να εκμεταλλευτεί τις όποιες "ρωγμές" υπήρχαν για να προβάλλει ταξικές απόψεις.

Πάντα θέλουν οι καπιταλιστές ιδιοκτήτες των ΜΜΕ να καλλιεργούν την ψευδαίσθηση ότι υπάρχει σε ένα βαθμό πλουραλισμός στις απόψεις που προβάλλουν. Από κει και πέρα, είναι ευθύνη των ίδιων των δημοσιογράφων τι στάση θα επιλέξουν να κρατήσουν. 

Δείτε δυο παραδείγματα. Στον όμιλο των ΜΜΕ του Νίκου Χατζηνικολάου δουλεύει ο Ν. Μπογιόπουλος. Γράφει στην βδομαδιάτικη εφημερίδα του, ενώ έχει καθημερινή εκπομπή στον ρ/σ του.
Οπως είναι δεδομένο ότι ο εργοδότης του δεν θα του πει με ποια θέματα θα ασχοληθεί και τον τρόπο με τον οποίο θα τα προβάλλει, άλλο τόσο δεδομένο είναι ότι η αυτολογοκρισία θα επιβάλλει στον εαυτό του ο Ν. Μπογιόπουλος "πάει σύννεφο".

Κι ας επικαλεστούμε πράγματα που ήδη είναι γνωστά. Θα ακούσετε ας πούμε τον Μπογιόπουλο να μιλάει για εργασιακές συνθήκες ζούγκλας που επικρατούν σε κάποιες επιχειρήσεις.
Δεν θα τον ακούσετε όμως ποτέ να κάνει την παραμικρή αναφορά για τους απολυμένους και τους πολλούς μήνες απλήρωτους εργαζόμενους, στην επιχείρηση του συνεταίρου του Ν. Χατζηνικολάου, Ανδρέα Κουρή.

Οπως επίσης δεν θα ακούσετε τον πρώην δημοσιογράφο του "Ριζοσπάστη" να μιλάει για τις απολύσεις που έκανε ο εργοδότης του όταν έβαζε λουκέτο σε δυο εφημερίδες του -μια βδομαδιάτικη οικονομική, την "Αγορά" και μια καθημερινή τις "Αληθινές Ειδήσεις"- και στο τσεκούρωμα των μισθών που προχώρησε σε όσους εργαζόμενους σ' αυτά τα ΜΜΕ δεν απέλυσε αλλά τους απορρόφησε σε άλλες επιχειρήσεις του.
Απ' την άλλη όμως έχει τα περιθώρια, ο Ν. Μπογιόπουλος, να κάνει σωστές επισημάνσεις για το καπιταλιστικό σύστημα, να στηλιτεύει εύστοχα το ντόπιο υπηρετικό πολιτικό προσωπικό των αστών. Απαραίτητη προϋπόθεση η αυτολογοκρισία για την οποία μιλούσαμε παραπάνω και η θρησκευτική προσήλωση στον κοινοβουλευτικό κρετινισμό. 

Πάμε τώρα σε μια άλλη περίπτωση. Του δημοσιογράφου Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου. Ηταν απ' τις πιο μαχητικές αποκαλυπτικές πένες την εποχή που ήταν υπεύθυνος έκδοσης του περιοδικού  Unfollow. Κάποια στιγμή μάλιστα στελέχωνε το ψηφοδέλτιο Επικρατείας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ – ΜΑΡΣ,  παρουσιαζόμενος σαν "δημοσιογράφος και εκδότης του περιοδικού Unfollow, που ασκεί ανεξάρτητη, αποκαλυπτική δημοσιογραφία και ασχολείται με το μαχητικό ρεπορτάζ. Αυτό τον έχει φέρει σε σύγκρουση με μεγάλα συμφέροντα και ισχυρούς επιχειρηματίες της χώρας".
Αυτή την στιγμή ο συγκεκριμένος τύπος έχει μετατραπεί σε δημοσιογραφική ντουντούκα του καπιταλιστή Β. Μαρινάκη.

"Έκαστος εφ’ ω ετάχθη", που λέει και η ρήση και απ' αυτή την επιλογή του κρίνεται.

Μετά απ' αυτή την μεγάλη εισαγωγή μπαίνουμε στο κύριο θέμα της ανάρτησή μας.

Λογικά, οι συντελεστές της ραδιοφωνικής εκπομπής "Ελληνοφρένεια" δεν θα πρέπει να νιώθουν καθόλου ευχάριστα βλέποντας την "υποδοχή" που έκαναν οι χρήστες του twitter, της ανακοίνωσης τους, ότι από δω και πέρα θα μισθοδοτούνται από τον Βαγγέλη Μαρινάκη.

Σε ότι μας αφορά είχαμε κάνει τοποθέτηση γι' αυτό το θέμα από τότε που κυκλοφορούσε σαν δημοσιογραφική πληροφορία. Το μόνο που μπορεί να συμπληρώσουμε είναι ότι θεωρούμε ανόητη την άποψη ότι ένας αριστερός δεν πρέπει να εργαστεί για να αντιμετωπίσει το βιοποριστικό του πρόβλημα στις επιχειρήσεις ενός καπιταλιστή. 

Δεν προχωράμε σε "δίκη προθέσεων" και δεν μπορούμε να προεξοφλήσουμε τι στάση θα κρατήσουν από δω και πέρα ο Αποστόλης και ο Θύμιος, τώρα που θα σιτίζονται απ' τα ταμεία του καπιταλιστή Μαρινάκη τον οποίο ορισμένοι χαρακτηρίζουν ουσιαστικό πρωθυπουργό της Ελλάδας.
Το γεγονός ότι επέλεξαν να εργαστούν σε μια επιχείρηση του συγκεκριμένου πλουτοκράτη δεν μας λέει απολύτως τίποτα. (Μήπως δεν υπάρχουν πρωτοκλασάτα στελέχη του ΚΚΕ, που εργάστηκαν ή εργάζονται σε επιτελικές θέσεις μάλιστα, σε καπιταλιστικές επιχειρήσεις; Σ' αυτό δεν μπορείς να προσάψεις τίποτα το μεμπτό).

Ας περιμένουμε από τους συντελεστές της"Ελληνοφρένειας" να δούμε αν θα αναθεωρήσουν τις απόψεις που μέχρι τώρα διατυπώνουν, και για τις οποίες θεωρούσαμε την εκπομπή τους μια "όαση" στα fm και το ξανασυζητάμε.

Θεωρούμε δηλαδή κάπως άδικη την έντονη κριτική που δέχονται από τους χρήστες του twitter, -και άστοχο να παίρνει η μπάλα και το ΚΚΕ- όπως βλέπουμε παρακάτω: