Φέτος κλείνουν 25 χρόνια από την εθνικιστική κρίση στα Ίμια/Kardak, όταν ο ελληνοτουρκικός ανταγωνισμός έφτασε στα όρια της πολεμικής σύρραξης με πλήρη πολεμική κινητοποίηση από τους εκατέρωθεν στόλους και τα αεροσκάφη. Με τα εθνικά συμφέροντα να καθοδηγούνται πάντα από τα συμφέροντα των δύο αστικών τάξεων, οι δύο ισχυρές περιφερειακές καπιταλιστικές δυνάμεις ανταγωνίζονται την κυριαρχία τους στην Ανατολική Μεσόγειο πάνω στα χωρικά ύδατα και την υφαλοκρηπίδα.
Σήμερα, η Ελλάδα συντηρεί και ισχυροποιεί τις διπλωματικές και συμμαχικές σχέσεις της με Ιταλία, Νότια Κύπρο, Αίγυπτο και Ισραήλ στην περιοχή, όντας πάντα μια ισχυρή οικονομική και στρατιωτική σύμμαχος σε ΕΕ και ΝΑΤΟ. Η οριοθέτηση των ΑΟΖ και η αύξηση των εθνικών ναυτικών μιλίων για την ελληνική αστική τάξη είναι πρωτεύον ζήτημα για την κυριαρχία της στην Αν. Μεσόγειο ως καπιταλιστική δύναμη. Το καλοκαίρι που μας πέρασε και εν μέσω κορονοϊού, η κυβέρνηση έθεσε το στράτευμα σε επιφυλακή για τουλάχιστον ένα μήνα με αφορμή τις τουρκικές υποθαλάσσιες έρευνες. Σε μία κατάσταση που δεν υπήρξε παραβίαση των εθνικών υδάτων στο Αιγαίο, αλλά αμφισβήτηση πάνω στις μη συμφωνημένες ΑΟΖ της Αν. Μεσογείου.
Από τις αρχές του 2020 η κυβέρνηση διατηρεί σε υψηλές θερμοκρασίες τον ανταγωνισμό των πολεμικών εξοπλισμών, έχοντας προχωρήσει σε ένα μεγάλο και μαζικό πακέτο δαπανών δις ευρώ για το πολεμικό ναυτικό και αεροπορία, περιλαμβάνοντας ένα πρωτόγνωρο επίπεδο αγορών εξοπλισμού από άποψη τεχνολογίας και κόστους. Παράλληλα, εξαγγέλθηκαν και ξεκίνησαν προσλήψεις μόνιμου στρατιωτικού προσωπικού και σταδιακή αύξηση των εισακτέων σε σχολές αξιωματικών. Η Ελλάδα δείχνει τις διαθέσεις της στην πράξη ακόμα κι αν προτάσσει την «απέναντι» προκλητικότητα.
Τον τελευταίο χρόνο, εν μέσω παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης και πρόδηλης πολιτικής αδυναμίας διαχείρισης και ανάκαμψης, η ΝΔ ανανέωσε το αστικό αφήγημα της εθνικής ενότητας, αυτή τη φορά με υγειονομική προσέγγιση εκμεταλλευόμενη τον κορονοϊό. Χυδαία και επικίνδυνα έχει αναγάγει την ασθένεια σε απόλυτο κακό που απαιτεί τον πλήρη κοινωνικό και πολιτικό συμβιβασμό με τα μέτρα διαχείρισης. Η κυβερνητική άρνηση ενίσχυσης του ΕΣΥ γέννησε το «άλλοθι» για χουντικές πολιτικές απαγορεύσεων και περιστολής των δημοκρατικών δικαιωμάτων, παράλληλα με εντατική υποτίμηση των εργαζομένων και ευκαιριακές συμφωνίες με ιδιώτες και μεγαλοεπιχειρηματίες σε κάθε κλάδο (υγεία, παιδεία, περιβάλλον κ.α.). Τα αλλεπάλληλα lockdown και τα αυτο-αναιρούμενα μέτρα που εφαρμόζονται έχουν αποδείξει τον ταξικό τους χαρακτήρα και την δυναμική επιβολής της ακροδεξιάς στρατηγικής, που έθεσε ως προτεραιότητα την ιδεολογική επίθεση στην κοινωνία. Ενώ, επίσης η εντατικοποίηση της αστυνόμευσης ουσιαστικά επιδιώκει την τρομοκράτηση και κατασκοπία κάθε γειτονιάς. Το κέρδος της ελληνικής αστικής τάξης είναι ακριβώς ο καθημερινός συμβιβασμός και η ηττοπαθής υποχώρηση στα οποία σπρώχνουν τις οργανώσεις και τον κόσμο του εργατικού κινήματος.
Η φετινή επέτειος για τα Ίμια έρχεται να μας υπενθυμίσει το κομμουνιστικό καθήκον για την ανασυγκρότηση της ντεφαιτιστικής στρατηγικής. Φέτος έχουμε να αναδείξουμε τον αντικυβερνητικό χαρακτήρα της επετείου, να υπονομεύσουμε και να παρεμποδίσουμε πρώτα και κύρια την ελληνική αστική τάξη, να πούμε ότι ο εχθρός είναι στην ίδια μας τη χώρα. Να αγωνιστούμε κόντρα στην εθνική ενότητα, υπερασπιζόμενοι το δικαίωμα στην διαδήλωση, ενάντια στις απαγορεύσεις μετακίνησης και συνάθροισης, ενάντια στους στρατιωτικούς και αστυνομικούς εξοπλισμούς.
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ
ΣΑΒΒΑΤΟ 30 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1μμ πλ. Ρηγίλλης
Δημοσίευση σχολίου