Οι "δικοί" μας οι θεομπαίχτες, αυτή την εποχή, με την καινούργια συμφορά που μας βρήκε, εξ αιτίας της θανατηφόρας επιδημίας του κορνοϊού, όχι μόνο δεν ανοίγουν τα θησαυροφυλάκια τους να βοηθήσουν τον χειμαζόμενο λαό μας, αλλά υστερούν σε "πνευματική προσφορά" σε σχέση με τους Καθολικούς Χριστιανούς.
Ο Πάπας του Βατικανού χάρισε τις αμαρτίες σε όσους έχουν πληγεί από την πανδημία, σήμερα ο επικεφαλής της επικρατούσας θρησκείας της Ελλάδας, Ιερώνυμος. μετά την συνάντηση που είχε τον πρόεδρο του ΕΟΔΥ Παναγιώτη Αρκουμανέα, αρκέστηκε στην θεόσταλτη, υποθέτουμε προφητεία: «φέτος θα κάνουμε Πάσχα καλύτερο από πέρυσι και λίγο μετά θα ξεπεραστούν οι δυσκολίες».
Πλησιάζει η 25η Μαρτίου και το παπαδαριό θα μας πει πάλι πόσο πολύ βοήθησε η Εκκλησία τους ραγιάδες στα δύσκολα χρόνια της Τουρκοκρατίας.
Εμένα μου λες;
Για να είμαστε δίκαιοι, υπήρχαν κληρικοί που πράγματι ήταν με τους Επαναστάτες. Υπήρχαν όμως και άλλοι, ειδικά οι ανώτεροι, που ήταν με το μέρος της Τουρκικής εξουσίας. Μόνο όταν είδαν πως οι Έλληνες θα έδιωχναν τελικά το Τουρκικό ασκέρι, τα γύρισαν σε μια τούμπα που θα ζήλευαν οι σημερινοί πολιτικοί.
Το 1821 ήταν ένα έτος “σταθμός”. Τα προηγούμενα χρόνια όμως είχαν γίνει πολλά πράγματα, που έχουν άμεση σχέση με τους ήρωες της Επανάστασης. Το 1805 πχ ήταν ένα πολύ ενδιαφέρον έτος. Τον επόμενο χρόνο (1806) Τούρκοι και Ρώσοι θα πολεμούσαν ακόμα μια φορά μεταξύ τους σε μια σύγκρουση που θα κρατούσε 6 χρόνια και θα έληγε με νίκη των Ρώσων 13 μόλις μέρες πριν ο Ναπολέων εισβάλει στη χώρα τους (1812)! Πάνω στην ώρα. Τέλειωσε ο ένας πόλεμος, αρχίζει ο άλλος.
Η Πύλη λοιπόν, βλέποντας τον πόλεμο με τη Ρωσία να πλησιάζει, το 1805, θέλησε να απαλλαγεί από τους ανυπότακτους και ενοχλητικούς κλέφτες.
Πρέπει να πούμε πως οι κλέφτες ήταν πραγματικοί κλέφτες. Ληστές, μέλη συμμοριών, χριστιανοί και μουσουλμάνοι πολλές φορές στην ίδια ομάδα τους λήστευαν όλους.
Οι πιο μικρές συμμορίες προτιμούσαν βεβαίως τους φτωχούς Έλληνες, για να μη κυνηγηθούν ανηλεώς από τους Τούρκους.
Οι ισχυρότεροι όμως απήγαγαν - κι αρκετές φορές βασάνιζαν - πλούσιους, ανεξαιρέτως θρησκεύματος, φυλής, φύλλου κοκ. Δεν ήταν λοιπόν ιδιαίτερα αγαπητοί σ' όλο τον πληθυσμό. Δεν ήταν όλοι οι Έλληνες με τους κλέφτες, εντούτοις σημαντική μερίδα τους υποστήριζε, γιατί τραβούσαν τα πάνδεινα από τους καταπιεστές, Έλληνες κοτζαμπάσηδες και Τούρκους πασάδες, οι όποιοι ήταν “κ**** και βρακί”. Μαζί τα τρώγανε.
Μπράβο του! Φτου, να μη βασκαθεί.
Στο θέμα μας όμως. Που λέτε, καλεί ο Σουλτάνος τον Καλλίνικο και του λέει να κάνει κάτι να μην ξεσηκωθούν οι ραγιάδες, δηλαδή να μην πάρουν αέρα οι παράνομοι, γιατί οι νόμιμοι πλήρωναν τα χαράτσια.
Να χαλάσει χατήρι στο βύσμα του ο Καλλίνικος; Τόσο αχάριστος πια;
Φτιάχνει λοιπόν έναν αφορισμό “μούρλια”. Όποιοι είναι κλεφτές κι όποιοι σηκώσουν κεφάλι κατά του Σουλτάνου θα πάνε στην Κόλαση!
Αμ πως;! Άρχισε τότε ο διωγμός των κλεφτών και κάποιοι από αυτούς σκοτώθηκαν ή έφυγαν κυνηγημένοι από Τούρκους και Ρωμιούς. Ένας από τους αφορισμένους “κακούργους” λέγονταν Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Έφυγε από την Πελοπόννησο, αφού το 1806 πήρε μέρος σε επιχειρήσεις του Ρωσικού στόλου κατά των Τούρκων.
Για την Ιστορία ο τυχεράκιας Καλλίνικος αναγκάστηκε σε παραίτηση (μα καμία αξιοκρατία πια;). Έτσι γλύτωσε το κεφαλάκι του, γιατί ο επόμενος ήταν ο Γρηγόριος ο Ε', που οι βλάκες Τούρκοι αξιωματούχοι τον έκαναν Άγιο, χάνοντας έτσι τον καλύτερο τους σύμμαχο, καθώς καταδίκασε κι αυτός τους Έλληνες Επαναστάτες στο πυρ της Κολάσεως...
Ζήτω η Εκκλησία!!! Του Δήμου της Αρχαίας Αθήνας...
+ σχόλια + 4 σχόλια
Μήτσο, σήμερα με εκπλήσσεις αρνητικά! Το Κλέφτικο κίνημα της Τουρκοκρατίας ο καταπιεσμένος λαός μας το ύμνησε μέσα από το δημοτικό τραγούδι, σαν μια μορφή πάλης της πολύπαθης αγροτιάς μας ενάντια στην εθνική καταπίεση και την κοινωνική αδικία. Η ευχή "Κλέφτης και καπετάνιος!" ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσε να δοθεί σε ένα νιογέννητο αγόρι των ραγιάδων. Τα ονόματα του Κατσαντώνη, του Λεπενιώτη και του Νικοτσάρα ήταν αντικείμενα θαυμασμού και έκφραση του πόθου του ραγιά να γίνει λεύτερος. Αν οι Κλέφτες ήταν κοινοί ληστές και κακούργοι,που άρπαζαν αδιάκριτα,δεν θα γίνονταν ποτέ ίνδαλμα και τραγούδι. Κανένας άνθρωπος του τίμιου ιδρώτα δεν τραγουδάει υπέρ του λαογδάρτη του. Μονο οι Τούρκοι μπέηδες και οι Ρωμιοί κοτζαμπάσηδες μισούσαν το Κλέφτικο κίνημα. Ήξεραν ότι οι Κλέφτες αυτούς είχαν στο στόχαστρο. Και στην εποχή μας το μισούν εκείνο το κίνημα, κρυμμένοι πίσω από διάφορες μάσκες, οι λεγόμενοι "ευρωεκσυγχρονιστές", όπως ακριβώς μισούν κάθε αντάρτικο επαναστατικό κίνημα. Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω πώς υπάρχουν κομμουνιστές στη χώρα μας που έχουν ενστερνιστεί παρόμοιες απόψεις για το Κλέφτικο κίνημα. Ως τώρα μόνο η οργάνωση- καρικατούρα του Ηλία Ζαφειρόπουλου είχε διατυπώσει κάτι τέτοιες ιδέες. Τώρα φαίνεται πως το πράγμα επεκτάθηκε πέρα από τη γραφική ΟΑΚΚΕ! Πρό ημερών έστειλα μιαν ανάλογη κριτική στο "Ριζοσπάστη" για τους παρόμοιους ισχυρισμούς ενός κυρίου Ανάσταση Γκίκα +του τμήματος ιστορίας -λέει- της Κεντρικής Επιτροπής...) Ο κύριος αυτός ισχυριζόταν σε άρθρο του, ότι οι κλέφτες ήταν "ληστές" με ατομικιστική συνείδηση, ενώ διατύπωνε και τον πρωτοφανή ισχυρισμό ότι οι κοτζαμπάσηδες ως ...ανερχόμενα "αστικά" στοιχεία ήθελαν ανεξάρτητο κράτος, ενώ εκείνος ο πολιτικός που συνειδητά προωθούσε την ανεξαρτησία μας ήταν ο... ΜΑΥΡΟΚΟΡΔΑΤΟΣ!!! Κι ότι το ίδιο περίπου ήθελε και η ... Αγγλία! (Οπότε, μόνο που δεν φώναξε ο κ. Γκίκας ένα ηχηρό: ζήτω η εξάρτηση κι η υποτέλεια στους Άγγλους! Και δεν το φώναξε, γιατί για τον κύριο Γκίκα οι έννοιες αυτές είναι απλώς...ανύπαρκτες!! Θα μας τρελάνουν ολότελα.) Στον κ. Γκίκα συνέστησα να βρει και να διαβάσει λιγάκι και τα βιβλία κάποιου ιστορικού ονόματι Δημήτρη Φωτιάδη, που έδειξε να τα αγνοει. Θα τα βρει στη βιβλιοθήκη του Περισσού οπωσδήποτε. Κάτι θα έχει να μάθει περισσότερο. Σε σένα όμως, Μήτσο, εγώ δεν μπορώ να συστήσω οτιδήποτε, γιατί σε θεωρώ πολύ δυνατότερο μυαλό και απείρως ανώτερης αγωνιστικής προσφοράς σύντροφο, από κάθε κύριο Γκίκα ή άλλον ("απαράτσικ" ή άλλον "τσινόβνικ") της όποιας Κ.Ε και της όποιας σκοπιμότητας...
Νικολακι διάβασες καλά το άρθρο του Γκίκα;Γιατί η αντιΚΚΕ σου τύφλωση βαράει κόκκινο.Αντε συμμαζέψου καλύτερα και άσε της εξυπνάδες
Σύντροφε Νίκο, εκτιμώ πολύ τη γνώμη σου. Οφείλω λοιπόν να σε ενημερώσω:
Φανταστείτε πως ακούτε για κάποιους που κλέβουν, απαγάγουν, κάποιες φορές βιάζουν και σκοτώνουν. Σήμερα θα τους λέγαμε κακοποιούς. Το 1821 όμως αυτοί μας ελευθέρωσαν! Και δεν το λέω για να υποτιμήσω τους κλέφτες, αλλά επειδή αυτή είναι η πραγματικότητα.
Τα χρόνια μετά την Επανάσταση άρχισε να διαστρεβλώνεται η πραγματική εικόνα των ηρώων του 1821. Ήρωας δεν θα πει χολιγουντιανός υπεράνθρωπος, αλλά άνθρωπος με προτερήματα και ελαττώματα. Με αδυναμίες που όμως μια συγκεκριμένη στιγμή για διάφορους λόγους μετατράπηκε σε Επαναστάτη.
Υπόψη πως πολλοί απλοί αγωνιστές μετά την ανακήρυξη του Ελληνικού κράτους συνέχισαν τις ληστείες και τις αρπαγές λόγω της απόλυτης φτώχειας. Το Ελληνικό κράτος τσάκισε τελικά αυτούς που έδιωξαν τους Τούρκους!
Το παρακάτω τραγούδι είναι χαρακτηριστικό του χαρακτήρα των κλεφτών.
«Τι είν’ το κακό που γίνεται τούτο το καλοκαίρι,
τρία χωριά μάς κλαίονται, τρία κεφαλοχώρια,
μας κλαίγεται κι ένας παπάς από τον Άγιο Πέτρο.
Τι του καμα του κερατά και κλαίγετ’ από μένα;
Μήτε τα βόδια τ’ έσφαξα μήτε τα πρόβατά του
τη μια του κόρη φίλησα, τις δυο του θυγατέρες
το ’να παιδί του σκότωσα, τ’ άλλο το πήρα σκλάβο
και πεντακόσια δυο φλουριά για ξαγορά τού πήρα
ούλα λουφέ τα μοίρασα, λουφέ στα παλικάρια,
κι ατός μου δεν εκράτησα τίποτα για τ’ εμένα».
«Στις καινούριες συνθήκες ζωής τους στο σκληρό αυτό περιβάλλον δημιουργήθηκε και η ψυχοσύνθεση του αντάρτη, του ανυπότακτου, οποίος καταφεύγει στην αρπαγή, για την ηθική ικανοποίησή του αλλά και για λόγους επιβίωσης. Πράγματι, τα λίγα στοιχεία που υπάρχουν για τη δράση των κλεφτών τον 18ο αιώνα αναφέρονται μόνο σε πράξεις ληστείας και είναι γενικά παραδεκτό από τους ιστορικούς πως δεν είχαν συνείδηση ότι αγωνίζονται για την ελευθερία του συνόλου. Αντίθετα, η ένταση της ληστείας φαίνεται ότι αυξάνεται στον οθωμανικό κόσμο από τον 17ο αιώνα κ.ε., κυρίως ως έμμεσο αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης της αυτοκρατορίας...
Πράγματι, σε όλη τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, οι κλέφτες ήταν μόνιμη πηγή αταξίας και ανησυχίας καθώς, οργανωμένοι σε ολιγο- ή πολυμελείς συμμορίες, προκαλούσαν τον τρόμο στους χωρικούς και τους διαβάτες. Στήνοντας ενέδρες στους εμπόρους και τους ταξιδιώτες στα διάφορα περάσματα, τους λήστευαν ή τους κρατούσαν ομήρους μέχρι να εισπράξουν λύτρα, χωρίς γενικά να τους ενδιαφέρει το θρήσκευμα των θυμάτων τους.
Οι σύγχρονοι ιστορικοί απορρίπτουν την αντίληψη ότι οι κλέφτες έκλεβαν μόνο τους Τούρκους και τους πλούσιους προσκυνημένους Έλληνες (π.χ. τους κοτζαμπάσηδες). Υποστηρίζουν πως βασικός στόχος τους ήταν τα αδύνατα τμήματα του πληθυσμού και επιτίθεντο στους ισχυρούς, Οθωμανούς και χριστιανούς, μόνο όταν αισθάνονταν εξαιρετικά δυνατοί…
Τα στοιχεία για τη δράση των κλεφτών εκείνη την εποχή δείχνουν τις αρπαγές και τη σκληρότητά τους ενώ, σε κάποιες περιπτώσεις, οι χωρικοί αντιστέκονταν ένοπλοι στις επιθέσεις των κλεφτών, ακόμη και σε συνεργασία με τους Τούρκους… Με τη δράση τους, οι κλέφτες ήταν μόνιμη πληγή της υπαίθρου… Θα ασκούσαν όμως κάποια γοητεία στους φτωχούς και απόλεμους κατοίκους της υπαίθρου, με τη σκληρότητα, την ικανότητα στα όπλα και το θάρρος τους».
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%BB%CE%AD%CF%86%CF%84%CE%B5%CF%82
Για να δούμε τώρα ποιος θα αφήσει τις εξυπνάδες: α) "Οι κλέφτες προέρχονταν από τις τάξεις των φτωχών κτηνοτρόφων και αγροτών που κατέφευγαν στο ΛΗΣΤΡΙΚΟ ΒΙΟ για μια σειρά λόγους (...)Συχνά στη βιβλιογραφία αποδίδονται στους κλέφτες χαρακτηριστικά ένοπλου αγροτικού κινήματος με ταξικό αντιφεουδσρχικό ή εθνικό- εθνικοαπελευθερωτικό περιεχόμενο. Ωστόσο η δράση τους υπήρξε περισσότερο μια ατομική αντίδραση στις πολλαπλές καταπιέσεις που βίωναν, παρά μια πάλη για την ανατροπή τους...Κατά μια ομολογουμένως ΕΞΙΔΑΝΙΚΕΥΜΕΝΗ αποτύπωσή τους οι κλέφτες εμφανίζονται να στοχοποιούν αποκλειστικά τους ισχυρούς Οθωμανούς ή έστω ορισμένους ισχυρούς ομοεθνείς τους - κοτζαμπάσηδες κλπ.(Και παρουσίαζει ως σωστή την άποψη των Παπαρηγοπούλου και Φίνλεϊ για τους κλέφτες ως "ληστές", έστω με τη διευκρίνιση περί "κοινωνικής ληστείας", τυπικού χαρακτηριστικού σε προκαπιταλιστικές κοινωνίες, και όχι του Κορδάτου, που γράφει ξεκάθαρα ότι "οι κλέφτες δεν πείραζαν τη φτωχολογιά, τουναντίον τη συνέτρεχαν", γιατί την άποψη αυτή τη θεωρεί εξιδανικευμένη!)" Βλ. Αναστάσης Γκίκας Ριζοσπάστης 6-7 Μάρτη 2021, σελ.20). Και παρακάτω στο ίδιο άρθρο κάνει λόγο για την "συστηματική καταδίωξη της ληστείας" από το οθωμανικό καθεστώς, για να προστατευτούν οι "εμπορευματικές καλλιέργειες", όπως θεωρεί ο Γκίκας ότι ήταν τα οθωμανικά τσιφλίκια και το εμποριο. Β)"Οι κλέφτες οπλαρχηγοί ωστόσο μπορεί να συντάσσονταν με την πιο ριζοσπαστική μερίδα της αστικής τάξης ως προς την αναγκαιότητα επαναστατικής ανατροπής της οθωμανικής εξουσίας, αυτό όμως δεν σημαίνει πως συμφωνούσα και με το στόχο της συγκρότησης αστικού συγκεντρωτικού εθνους- κράτους" (Α. Γκίκας στο ίδιο) Παρόμοιες τοποθετήσεις αποτυπώθηκαν και στην προχθεσινή διακήρυξη της ηγεσίας του ΚΚΕ για τα 200 χρόνια από την επανάσταση.Ο θαυμασμός προς τον Μαυροκορδάτο και τις αντιλήψεις του είναι παντού διάχυτος.Προν δυόμισι χρόνια η Παπαρήγα είχε γράψει ότι τα ... δάνεια της Αγγλίας δεν έφεραν υποτέλεια αλλά ... ανεξαρτησία. Πρόκειται λοιπόν "Κόκκινε", όχι για την αντίληψη την οποία ανέπτυξε το επαναστατικό ΚΚΕ για τους κλέφτες, αλλά για ένα ρετουσάρισμα παλιών καθαρά αστικών αντιλήψεων, τις οποίες η τωρινή ηγεσία του ΚΚΕ πάει να να τις σερβίρει ως τελευταία λέξη της μαρξιστικής ανάλυσης. Το ίδιο κάνει σε όλα τα ζητήματα, ιστορικά και πολιτικά. Εμείς,εσύ κι εγώ, μεγαλώσαμε μέσα στο χώρο αυτό, στο ΚΚΕ. Ξέρουμε πλέον πολύ καλά εκεί μέσα πρόσωπα, πράγματα, νοοτροπίες. Αν μια μέρα η ιστορία αποτιμήσει πραγματικά ποιοι υπήρξαν αντιΚΚΕ, δηλ. αντικομμουνιστές στην Ελλάδα και πραγματικοί υπονομευτες της επανάστασης, τότε εγώ νομίζω ότι θα δοθεί μια από τις πρώτες θέσεις στη σεχταριστική φράξια Παπαρήγα και επιγόνων. Αυτό βέβαια, που εγώ το συνάγω από την πείρα πολλών ετών τριβής στο χώρο, εσύ το ονομάζεις "αντικομμουνιστική" προκατάληψή μου. Ας κρίνουν λοιπόν οι αναγνώστες κι ας αποφασίσει η ίδια η ζωή.
Δημοσίευση σχολίου