Γνωρίζεται πιθανόν την έκφραση: "τα μεγάλα -φασιστικής αντίληψης, θα συμπληρώνομαι για να επικεντρωθούμε στην περίπτωση- πνεύματα συναντιούνται". Σε μια άλλη εκδοχή θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Μητσοτάκης ζήλεψε τις "επιδόσεις" του ηγέτη της γειτονικής χώρας και προσπαθεί να τον μιμηθεί.Και δεν μιλάμε απλώς στην κοινή αντίληψη που έχουν Ερντογάν και Μητσοτάκης, ότι πρέπει να μακελεύεται κάθε μαζική λαϊκή αντίδραση που υπάρχει ενάντια στις κυβερνητικές επιλογές τους, και κάθε μεμονωμένος αγωνιστής/ια που στοχοποιείται απ' τους κατασταλτικούς τους μηχανισμούς θα "φτύσει της μάνας του το γάλα", συνέπεια της ατιμώρητης κτηνωδίας των ένστολων πραιτοριανών των πολιτικών τους συστημάτων.
Εδώ αναφερόμαστε στο πόσο καλός αντιγραφέας του Σουλτάνου είναι ο Κούλης σε ένα συγκεκριμένο ζήτημα.
Αν παρακολουθήσετε το παρακάτω βιντεάκι θα δείτε μια εντυπωσιακή ταύτιση απόψεων Μητσοτάκη - Ερντογάν για τα μέσα διαδικτυακά μέσα κοινωνικής δικτύωσης, Για τον Μητσοτάκη η ελεύθερη έκφραση τω χρηστών του Ινερνέτ αποτελεί κακό στην "δημοκρατία" τους, ενώ για τον Ερντογάν συνιστούν "μεγάλο μπελά για την κοινωνία".
Αψογοι οι "δημοκράτες". Απολαύστε τους.
+ σχόλια + 1 σχόλια
Αν δεν ήταν το ιντερνέτ, ο γνωστός παιδεραστής σκηνοθέτης θα ήταν ακόμα στη θέση του να βιάζει παιδάκια. Το 1984 δεν γνώριζε ο κόσμος, έτσι ένα 14χρονο παιδί ήταν μόνο του.
Σύμφωνα λοιπόν με ειδήσεις από το ιντερνέτ το 1984 ο Λιγνάδης (φοιτητής τότε) ξεγέλασε ένα 14χρονο παιδάκι που έπαιζε ποδόσφαιρο λέγοντας του πως θα το γράψει σε ομάδα, καλώντας τον σπίτι του. Εκεί παριστάνοντας τον γιατρό, του ζήτησε να γδυθεί και ασέλγησε πάνω του.
Ο μικρός το είπε στους γονείς του, ο Λιγνάδης συλλαμβάνεται, καθώς δεν πείθει τους αστυνομικούς με τις γελοίες δικαιολογίες που λέει. 3 χρόνια αργότερα κάθεται στο εδώλιο του κατηγορουμένου. Τότε η μητέρα του παιδιού, αντιλαμβανόμενη προφανώς τις επιπτώσεις που θα είχε στην ψυχολογία του γιου της μια τέτοια οδυνηρή διαδικασία, λέει πως δεν επιθυμηθεί τη συνέχιση της δίκης.
Ο Λιγνάδης είναι ελεύθερος και το χειρότερο έχει πάρει θάρρος. Ξέρει πως έχει πλάτες, πως μπορεί να ξεφύγει από τη δικαιοσύνη. Τα ΜΜΕ δεν ασχολούνται καν. Ο πατέρας του κατηγορουμένου είναι γνωστός και έχει πολλούς πολιτικούς φίλους του. Έτσι γεννήθηκε το τέρας.
Αν υπήρχε twitter ίσως τα πράγματα να ήταν διαφορετικά. Η οικογένεια του θύματος δεν θα ήταν μόνη, θα μπορούσε να αντισταθεί σε διάφορες πιέσεις που σίγουρα δέχτηκε. Ακόμα όμως κι αν έκαναν πίσω, ο γνωστός σκηνοθέτης δεν θα είχε την καριέρα που έκανε. Μην ξεχνάμε πως έπειτα σταμάτησε να παριστάνει το γιατρό, κι εκμεταλλεύονταν τις θέσεις που είχε αποκτήσει με μέσον.
Εμείς μπορεί να μη γνωρίζαμε, η ΝΔ (Νέα Διαφθορά ή Νέα Δικτατορία) γνώριζε καλά. Γι αυτό άλλωστε δεν έκανε διαγωνισμό για τη θέση κλειδί. Οι διαγωνισμοί είναι για κάποιον γραμματέα για οχτώ μήνες όχι για διευθυντές. Και δεν το έκανε, γιατί γνώριζε πως ο εκλεκτός της δεν μπορούσε να υπογράψει δήλωση πως ποτέ δεν κατηγορήθηκε για εγκλήματα.
Κι ένα ανέκδοτο. Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ διαμαρτυρήθηκε για το ρουσφέτι, έχοντας πλήρη άγνοια για το τι κουμάσι ήταν ο γνωστός σκηνοθέτης, η ΝΔ ρωτούσε «έχετε τίποτα εναντίον του Λιγνάδη;» Καλέ τίποτα! Τέτοιο τεφαρίκι σα το Γεωργιάδη; Αντί να ψάξουν και να ξεσκίσουν τη γαλάζια συμμορία, οι της «αντιπολίτευσης» λούφαξαν και μετά κοιμήθηκαν ως συνήθως. Κατά τα άλλα «ο ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε να εκμεταλλευτεί πολιτικά την υπόθεση»! Ούτε μασημένο φαί δεν καταπίνουν οι ρεφορμιστές. Όσοι ήξεραν (η ΝΔ), έκαναν πλάτες και προσπάθησαν στη συνέχεια να κουκουλώσουν, συνεχίζουν να παρασιτούν εις βάρος μας εξοργίζοντας την συντριπτική πλειοψηφία.
Τα τρολλ της ΝΔ χρησιμοποίησαν το διαδίκτυο για να συκοφαντήσουν τους πολιτικούς αντιπάλους με χυδαία ψέματα. Όμως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης θα βρούμε και την αλήθεια που δε θα την ακούσουμε ποτέ στα πετσωμένα κανάλια από τα μπουκωμένα με χρήματα άθλια κυβερνητικά φερέφωνα και κομματόσκυλα της ΝΔ.
Γι αυτό ο Μητσοτάκης στα χνάρια του Σουλτάνου θα προσπαθήσει να φιμώσει κάθε φωνή, όπως κάνει κάθε εγκληματίας, για να μην φωνάζει το θύμα του. Δεν θα τα καταφέρει. Είμαστε εκατομμύρια, είμαστε οι περισσότεροι και είμαστε πολύ οργισμένοι.
Δημοσίευση σχολίου