Χέρι Χέρι μαζί για την υπεράσπιση της υγείας και της ζωής μας!

Της Αλέκας Ζορμπαλά

Εδώ και 14 ημέρες νοσώ από κόβιντ 19. Είναι οι χειρότερες μέρες της ζωής μου και τίποτα δεν έχει τελειώσει ακόμα. 

Όμως εγώ έχω την τύχη να έχω άνδρα και γιό γιατρούς, που στέκονται πάνω κατά πάνω μου, γιατρούς, που με παρακολουθούνε από την πρώτη στιγμή με άμεση φαρμακευτική αγωγή, τεστ, εξετάσεις κλπ

Ναι, ως προς αυτό, είμαι από τους τυχερούς  αυτού του κόσμου. 

Γιατί σκέφτομαι τον τρόμο και τη μοναξιά τόσων και τόσων ασθενών μόλις το μαθαίνουν..

Γιατί το Κράτος, η "Πολιτεία",  πέρα από μια αρχική τυπική καταγραφή από πλευράς ΕΟΟΔΥ και Πολιτικής Προστασίας με διεκπαιρεωτικά ερωτηματολόγια (που στην περίπτωση της Πολιτικής Προστασίας ήταν πολύ πιο δομημένα και ουσιαστικά) είναι απούσα..

Σε αυτόν τον αγώνα, αγώνα ζωής και θανάτου, είμαστε μόνες και μόνοι! 

Γι' αυτό 

● κάνουμε το εμβόλιο!!! 

Υπήρξα άτυχη, που προσβλήθηκα, πριν καταφέρω να εμβολιασθώ.

Με πλήρη επίγνωση των οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων πίσω από αυτά, τον πόλεμο μεταξύ των φαρμακευτικοβιομηχανικών συμφερόντων, τις πολιτικές σκοπιμότητες μεταξύ κρατών και οικονομικών ολοκληρώσεων, δεν είχα ούτε έχω κανένα ενδοιασμό ως προς τον εμβολιασμό. 

Όχι μόνον γιατί είμαι με τον Ορθό Λόγο και την Επιστήμη, αλλά και γιατί μόνον έτσι μπορούμε να νικήσουμε το φόβο, να πάρουμε πάλι πίσω τη ζωή μας και να διεκδικήσουμε αυτά, που η Κυβέρνηση μας στέρησε εργαλειοποιώντας με στυγνό τρόπο την πανδημία.

● Βρισκόμαστε δίπλα και συμπαραστεκόμαστε με όποιον τρόπο μπορούμε στους νοσοκομειακούς γιατρούς, αυτούς, που εχθές βράδυ διασωλήνωναν ανθρώπους στους διαδρόμους των νοσοκομείων, γιατί η Κυβέρνηση των 7.300 νεκρών, ένα χρόνο τώρα πανδημίας, ως προτεραιότητα της είχε, όχι την πρόσληψη γιατρών και νοσηλευτικού προσωπικού, την δημιουργία νέων ΜΕΘ, την ενίσχυση του ΕΣΥ, αλλά την πρόσληψη δεκάδων χιλιάδων αστυνομικών και την αγορά περιπολικών.

Και τώρα, που η Κυβέρνηση κάτω από το βάρος της παταγώδους αποτυχίας διαχείρισης της πανδημίας και της οικονομικής κατάρρευσης ετοιμάζεται να τα ανοίξει όλα και να καλοσωρίσει ανεξέλεγκτα, πάλι, τα ναυτάκια τα ζουμπουρλούδικα, αυτοί, οι νοσοκομειακοί γιατροί θα σταθούν πάλι μαζί μας.

Με αυτούς τους ανθρώπους, που στα όρια της φυσικής τους εξόντωσης προσπαθούν να μας κρατήσουν ζωντανούς και αξιοπρεπείς, είμαστε αλληλέγγυοι! 

Γιατί είναι κομμάτι από εμάς! 

Χέρι Χέρι μαζί για την υπεράσπιση της υγείας και της ζωής μας!