Και αυτή είναι η ανώδυνη εκδοχή, αφού τα πολιτικά παχύδερμα το συνηθίζουν να δέχονται ροχάλες και να θεωρούν ότι ψιχαλίσει. Οταν όμως δημόσια σε χαρακτηρίζου "ξευτιλισμένο αλήτη, και χυδαίο υποκείμενο" όπως έκανε σε διαδικτυακό του εμφάνιση, ο Χριστόφορος Ζαραλίκος, τότε υπάρχει πρόβλημα. Και αυτό δεν χρεώνεται στον "νέο Μωυσή", αλλά στους ψηφοφόρους που επέλεξαν ένα τέτοιο άτομο να καθορίζει τις ζωές μας.
Φυσικά εμείς δεν είμαστε θιασώτες του κοινοβουλευτικού κρετινισμού, αλλά δεν μπορούμε να μην σχολιάσουμε το γεγονός ότι το εκλογικό σώμα εμπιστεύτηκε ένα ανεκδιήγητο άτομο να διαχειρίζεται τις τύχες μας.
Δεν ξέρουμε αν δεν είχε "προίκα" το όνομά του θα τον γνώριζε ο θυρωρός της πολυκατοικίας που θα έλεγε και ο Κατσιφάρας. Αυτό που γνωρίζουμε ότι πιθανόν την μόνη δυνατότητα που έχει ο Μητσοτάκης είναι να έπαιρνε κανένα χλιαρό χειροκρότημα σε κάποια θεατρική παράσταση, δίπλα στους ατάλαντους Σεφερλή και Σίλα.
Τώρα σαν πρωθυπουργός -πέρα από θεραπαινίδα των πλουτοκρατών- η μόνη δυνατότητα που έχει είναι να αποτελέσει έμπνευση για τους χρήστες του twitter για κανένα χιουμοριστικό βιντεάκι άπως το παρακάτω:
Δημοσίευση σχολίου