Eχει γράψει πάνω από 300 τραγούδια, κινούμενος σε μεγάλο μουσικό φάσμα και θεματολογία, χρησιμοποιώντας από μικρασιατικές και παραδοσιακές μελωδίες μέχρι δικά του πρωτότυπα κλασικά λαϊκά τραγούδια.
Στο ρεπερτόριο του υπάρχει «Ο κοκαϊνοπότης» μέχρι το «Φτώχεια μαζί με την τιμή».
Από τις «Κουβέντες της φυλακής» μέχρι τον «Εργάτη» με τη συγκλονιστική ερμηνεία του Κώστα Ρούκουνα, έναν τραγούδι ύμνος για την εργατική τάξη: «Εκατό δραχμές τη μέρα παίρνω/ τζιβαέρι μου/ πες της μάνας σου πως θέλω/ να σε κάνω ταίρι μου/ Είμαι εργάτης τιμημένος / όπως όλη η εργατιά / και τεχνίτης προκομμένος / λεοντάρι στη δουλειά».
Η Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917 δεν αφήνει ανεπηρέαστο τον Π. Τούντα και με το τραγούδι «Εγώ είμ’ η μπολσεβίκα», που γράφει το 1934 αναφέρεται στη δυνατότητα της απελευθέρωσης της γυναίκας σε ένα άλλο πολιτικό καθεστώς απ' αυτό που υπήρχε.
Δεν θα μιλήσουμε αναλυτικά για την βιογραφία -υπάρχουν αρκετά σχετικά δημοσιεύματα στο διαδίκτυο- του Π. Τούντα.
Θα αναφερθούμε όμως σε μια σχετικά άγνωστη περιπέτεια που είχε από την δικτατορία του Μεταξά, όταν κυκλοφόρησε το σατιρικό τραγούδι «Βαρβάρα». Αυτό έκανε λόγο για κάποια κοπέλα της «καλής κοινωνίας», που είχε διάφορες νυχτοπερπατήματα στις ακρογιαλιές του Σαρωνικού. Φημολογείται ότι τα σεξουαλικά υπονοούμενα του τραγουδιού θεωρήθηκαν από την επιτροπή λογοκρισίας της εποχής ότι σατίριζαν την κόρη του του Μεταξά.
Απαγορεύτηκε γιατί οι στίχοι του θεωρήθηκαν προσβλητικοί για τη «δημόσια αιδώ», και ο Τούντας καταδικάζεται από δικαστήριο σε βαριά χρηματική ποινή.
Την ίδια ώρα χωροφύλακες έσπασαν όλους τους δίσκους με τη «Βαρβάρα» που κυκλοφορούσαν στα μαγαζιά.
Δημοσίευση σχολίου