Αν ξεπεράσουμε το σοκ της δολοφονίας στα Γλυκά Νερά και της συγκάλυψής της από τον σύζυγο καθ' ομολογία δράστη, αυτό που εντυπωσιάζει είναι η κατ' εξακολούθηση ευπιστία και εξαπάτηση των υπουργών της κυβέρνησης.
Οι εφημερίδες αναφέρονται στο "θέατρο" του πιλότου Χ. Αναγνωστοπουλου. Αλλά το φλέγον ζήτημα είναι η ευπιστία του Χρυσοχοϊδη που έφαγε αμάσητο τον "θεατρινισμό" και έκανε δηλώσεις για το πόσο "σπάνια είναι αυτή βαρβαρότητα στην Ελλάδα" συνδέοντας στο λόγο του το ζήτημα με "την μετανάστευση και την ασφάλεια των συνόρων".
Πριν λίγους μήνες, η Μενδώνη έκανε τις γνωστές δηλώσεις για το πως εξαπατήθηκε από την "βαθιά υποκριτική τέχνη" του Λιγνάδη.
Βέβαια, δεν πρόκειται απλώς για ανεπάρκεια, όσο και αν η κυβέρνηση είναι εκτεθειμένη. Πρόκειται για επιλογή: στην υπόθεση της δολοφονίας Καραϊβαζ η κυβέρνηση "φυλάχτηκε", τόσο πολύ μάλιστα που ο Μητσοτάκης έφτασε να αντιδράσει πιο αργά από την Φον Ντερ Λαϊεν. Ούτε επικήρυξε τους δράστες ούτε προκατέλαβε τις έρευνες.
Κοντολογίς, η κυβέρνηση αδιαφορεί όποτε το επιθυμεί (όπως το έκανε απέναντι στις απεργιακές αντιδράσεις) και εξαπατάται οπότε το επιλέγει.
Η ευθύνη για το φιάσκο της κυβερνητικής αντίδρασης στα Γλυκά Νερά όπου ο υπουργός ανέλαβε να πουλήσει το αφήγημα του δράστη σε μια ύποπτη εξαρχής υπόθεση δεν ανήκει μόνο στο Χρυσοχοϊδη που θα έπρεπε να έχει φύγει από πολύ νωρίτερα. Ανήκει στον ανέμελο πρωθυπουργό της μονίμως εξαπατημένης μας κυβέρνησης. Εκτός αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης διεκδικεί για τον εαυτό του τον τίτλο του μονίμως αφελούς.
Μα επιτέλους, τόση αφέλεια;
Δημοσίευση σχολίου