Η Καρολάιν δεν ανήκε ποτέ στην Καρολάιν ... Δεν πρόλαβε ... 14χρονο παιδί, όταν τα παραμύθια ηχούσαν ακόμα στ' αυτιά του, ξεκίνησε το δικό της παραμύθι, που με την αντίστροφη ιστορία της Πεντάμορφης και του Τέρατος, μοιάζει ...
Η Καρολάιν δεν ανήκε ποτέ στην Καρολάιν ... Δεν πρόλαβε ... Δεν έζησε τα αθώα φλερτ της εφηβείας, τα ανέμελα ξενύχτια της φοιτητικής ζωής, την περίοδο της ανεξαρτησίας, της αυτονομίας, της αυτοδιάθεσης. Δεν πρόλαβε
Ο εκπαιδευμένος εξουσιαστής, της τα έκλεψε όλα ...
Ντυμένος βασιλόπουλο κυνήγησε το θήραμα του, το έκλεισε στο κλουβί, κατασπαράσσοντας το, αργά και μεθοδικά. Σιγότρωγε τα θέλω της, τις επιθυμίες, τις ανάγκες, τα όνειρα της ...
Κι όταν ένοιωσε πως κείνη, τα πληγμένα της φτερά δοκίμαζε, για μια πτήση λυτρωμού, την αποτέλειωσε.
Ηξερε. Πως στη σαπίλα του καπιταλισμού. οι πατριαρχικές αντιλήψεις και συμπεριφορές καλύπτονται.
Ηξερε. Μπαλάσκες, Χασαπόπουλοι, Λοβέρδοι και λοιπός φασιστικός συρφετός των πετσομένων απόπατων, και των ακροδεξιών οχετών, είναι εκεί, έτοιμοι πάντα να ξελύνουν το γνήσιο τέκνο τους, που όλο το πακέτο διαθέτει.
Ελληναρας ευκαταστατος, με κοινωνική θέση και ευυπόληπτο επάγγελμα .. Και με τους νόμους τους, κατάλληλος πατέρας. Να γαλουχήσει και να διαμορφώσει το παιδί του όπως γουστάρει, όπως προσπάθησε να πράξει και με τη μάνα του, που παιδί και κείνη, έπεσε στην παγίδα του.
Η Καρολάιν, δεν ανήκε στην Καρολάιν ... Δεν πρόλαβε. Κι ένα ακόμα όνομα έγινε, στο μακρύ κατάλογο των γυναικοκτονιών.
Φτάνει πια. Οχι άλλα θύματα, όχι άλλοι θύτες.
Τα παιδιά μας περιμένουν τους δρόμους τους. Δρόμους που χαράσσουμε με τα δικά μας βήματα, και κείνα ακολουθούν.
Ας είναι δρόμοι αυτονομίας και αυτοδιάθεσης, δρόμοι αλληλεγγύης και σεβασμού, μακριά από εξουσιαστικές σχέσεις και φασιστικές αντιλήψεις, που κτήνη γεννούν και συντηρούν.
Το χρωστάμε στην Καρολάιν, στην Ελένη, στην Ερατώ ... Μα και σ' όλες εκείνες, που παλεύουν, τα κλειδιά του σπιτιού τους να πάρουν, απ' τα χέρια του κακοποιητή τους...
Δημοσίευση σχολίου