Σημειώσεις ...

Γράφει ο mitsos175

Παρόλο που πέρασα από τους πρώτους στο Πανεπιστήμιο, όταν έδωσα εξετάσεις σήμερα δε θα έγραφα καθόλου καλά. Γιατί θα έγραφα όχι αυτά που λένε τα βιβλία, όχι αυτά που θέλουν να ακούσουν οι εξεταστές, αλλά την αλήθεια.

Πχ. Έβαλαν κείμενο για τι άλλο; Για αθλητές. Για εργατικούς αγώνες προφανώς δεν υπάρχουν κείμενα. Είναι εκτός ύλης, αν κι αυτά θα έπρεπε να ξέρουμε απέξω, γιατί τα παιδιά θα τα βρουν μπροστά τους.

Φυσικά μου αρέσει ο αθλητισμός. Τι πρέπει να έχει ένας αθλητής; Στη θεωρία ή την πράξη; Υπάρχει μεγάλη διαφορά. Γιατί πολλοί αθλητές σήμερα έχουν χορηγούς να τους πληρώνουν τα έξοδα κι αυτοί να διαφημίζουν τα προϊόντα τους. Υπερήφανος χορηγός των πρωταθλητών μας η τάδε τράπεζα που πετά οικογένειες στο δρόμο! Μπράβο, ας χειροκροτήσουμε τώρα όλοι μαζί αδερφωμένοι, άστεγοι και τραπεζίτες, το χρυσό μετάλλιο. Πόση υπερηφάνεια πια;

Βέβαια κάποιοι έχουν και καλό προμηθευτή αναβολικών. Αυτά που δύσκολα φαίνονται στον έλεγχο και σε κάνουν τούρμπο στον αγώνα. Επίσης, αν πρόκειται για ομάδες, θες ένα καλό πρόεδρο που ξέρει να στήνει αγώνες. Γιατί κι η παράγκα έχει την τέχνη της.

Φυσικά υπάρχουν τα θεωρητικά. Η προσπάθεια, η υπομονή, η επιμονή, η ευγενής άμιλλα, αλλά αυτά είναι για τους πολλούς. Για τους πρακτικούς είναι εκείνα που είπαμε στην αρχή.

Μην ξεχνάμε επίσης πως, αν δε μας κάτσει ο αθλητισμός, μπορούμε να πιάσουμε γκόμενο ή γκόμενα κάποιο πολιτικό κηφήνα ή συγγενή του και να πιάσουμε έτσι την καλή. Γιατί αυτός τελικά είναι ο σκοπός.

Ο αθλητισμός δεν είναι ματάκια μου αυτό που σου λένε. Δεν είναι κόπος, προσπάθεια και πόνος. Κάθε άλλο. Κανονικά είναι χαρά. Τόσο μπορώ, τόσο παίζω. Και παίζω μαζί με τους φίλους μου, το διασκεδάζω. Ναι δε σπάμε ρεκόρ, αλλά τουλάχιστο δεν έχουμε παρενέργειες από τα στεροειδή. Πως ξεσκίσαμε έτσι κάτι υπέροχο, όπως είναι ο αθλητισμός; Πως τον κάναμε μια κλειστή λέσχη επαγγελματιών;

Χίλιες φορές το ποδόσφαιρο που παίζαμε στο Δημοτικό, στην αλάνα με την αυτοσχέδια μπάλα, που δεν ήταν καν μπάλα, παρά ένας στημένος τελικός. Εκείνο είχε πολύ περισσότερη πλάκα, το ευχαριστιόμασταν.

Επομένως το να αισθάνεται άσχημα κάποιος αθλητής, επειδή κάποιος άλλος πήγε καλύτερα, είναι αποτέλεσμα της κατάντιας του αθλητισμού. Ο αθλητισμός κατακρεουργήθηκε, κόπηκε και ράφτηκε στα μέτρα των εκμεταλλευτών.

Τίποτε δε κερδίζουμε εμείς από τα δισεκατομμύρια που διακινούνται μεταξύ λίγων που καπηλεύονται αγώνες κόπους και θυσίες των αθλητών.

Σίγουρα αν έγραφα αυτά, θα κοβόμουν. Δεν πειράζει. Κι αυτό θέλω να πω στα παιδιά.

Μην έχετε κανένα άγχος. Σας βάζουν στο λούκι του ανταγωνισμού, το άγχος σας το δημιουργούν επίτηδες. Να δείτε το άλλο ως αντίπαλο. Είναι όμως εν δυνάμει σύμμαχος, αυτός που θα αγωνιστεί μαζί σας για ανθρώπινα δικαιώματα και καλύτερη ζωή.

Έχετε κάτι ανεκτίμητο, τη νεότητα. Μην αφήσετε να σας την κλέψουν. Γελάστε, διασκεδάστε, γλεντήστε τη ζωή. Είστε η ελπίδα μας, από σας εξαρτάται το μέλλον. Μην κάνετε τα λάθη των προηγουμένων. Συνεργαστείτε, να κάνετε καλύτερο τον κόσμο. Γιατί μόνο με την αλληλεγγύη την αλληλοβοήθεια προχωρά η ανθρωπότητα.