Ιουλιανά 1965: Από τη στρεβλή δημοκρατία στη δικτατορία. Κοινωνική αντίσταση και εξέγερση

H κρίσιμη περίοδος που ξεκινά με την είσοδο στη δεκαετία του 1960 και καταλήγει   στην επιβολή της δικτατορίας το 1967 αποτελεί μια «πύκνωση» της Ιστορίας, που όχι μόνο έκφρασε και συναίρεσε τη μετεμφυλιακή περίοδο αλλά και προκαθόρισε, σε σημαντικό βαθμό, τις εξελίξεις της πρώτης μεταπολιτευτικής περιόδου.

Γ' αυτό και η αναφορά στην περίοδο της περίφημης Αποστασίας του 1965 δεν έχει τον χαρακτήρα μιας παρελθοντολογικού τύπου αναδρομής. Γιατί στην πραγματικότητα η περίοδος αυτή αποτελεί ένα αυτόνομο ιστορικό «παράδειγμα», το οποίο έθεσε θεμελιώδη ερωτήματα που αφορούσαν τον τύπο και τις δομές της μετεμφυλιακής δημοκρατίας, τον ιστορικό ρόλο της μαζικής κοινωνικής δράσης, τις ιδεολογικές και πολιτισμικές ορίζουσες της περιόδου.

Ολα αυτά τα χαρακτηριστικά δεν τα «χώνεψε» ο ιστορικός χρόνος, οι δεκαετίες που κύλησαν από τότε. Αντίθετα, το ιστορικό «παράδειγμα» της Αποστασίας του ’65 παραμένει εναργές και αποτελεί πεδίο σύγκρισης και αναστοχασμού για όλες τις κρίσιμες περιπέτειες της δημοκρατίας μέχρι τις ημέρες μας.

Η δομή του πολιτικού συστήματος της δεκαετίας του 1960 διαμορφώθηκε μέσα από τρεις κρίσιμες εκλογικές αναμετρήσεις: του 1956, του 1958 και του 1961.

Η ανάδυση και συγκρότηση του δεξιού - συντηρητικού πόλου μέσα από τον σχηματισμό της ΕΡΕ με κυρίαρχη προσωπικότητα τον Κ. Καραμανλή, η πολιτική και κοινωνική νομιμοποίηση των «ηττημένων του Εμφυλίου» μέσα από το κόμμα της ΕΔΑ στις εκλογές του 1958 και η μορφοποίηση ενός ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ