Του Γ. Γ.Αντέχετε τόση θλίψη, τόσος πόνος, τόσος σπαραγμός;
Το σύστημα το γαμημένο, που έχει και ονοματεπώνυμο όταν σου λέει ότι χρειάζεσαι "πολιτικό μέσον", για να υπάρξει το ενδεχόμενο να να μην βρεθείς στην κατάσταση που είναι τα συμπαθητικά γεροντάκια της φωτογραφίας, μέχρι πότε θα μένει στο απυρόβλητο;
Δεν έχει νόημα να αλλάξει ο "διαχειριστής" ενός σάπιου "οικοδομήματος" όπου έχουν στοιβάξει την τάξη μας στα άθλια υπόγεια του, με προβληματική την καθημερινή επιβίωση μας και αφόρητη την κατάστασή μας σε΄-σχεδιασμένες ή όχι- "έκτακτες περιπτώσεις".
Αυτό το οικοδόμημα πρέπει να το γκρεμίσουμε από τα θεμέλια του και να οδηγήσουμε σε λογοδοσία τους εγκληματίες "διαχειριστές" και "ιδιοκτήτες" του.
Μόνο έτσι θα ανοίξουμε λεωφόρους ελπίδας και προοπτικής, οικοδομώντας μια νέα "πολιτεία", όπου θα στεγάσουμε τα όνειρα μας, απαλλαγμένοι από δίποδες βδέλλες και ομιλούντα παράσιτα. Οπου ο πλούτος θα ανήκει σε μας που τον παράγουμε και ο ιδρώτας μας θα βγαίνει χαμογελαστά.
Κι αν χάθηκε η επανάσταση μας κάποια στιγμή θα επιβεβαιωθεί ο ποιητής: Ετσι κι αλλιώς η γη θα γίνει κόκκινη. 'Η κόκκινη από ζωή ή κόκκινη από θάνατο"
Δημοσίευση σχολίου