Home » , » Παρηγοριά μεν, ψέμα δε.

Παρηγοριά μεν, ψέμα δε.

Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ , Παρασκευή 17 Σεπτεμβρίου 2021 | 7:28 π.μ.

Γράφει ο mitsos175

 Άκρως θεολογικό είναι τo άρθρο που έχουμε στο site μας όσον αφορά τον παππού που πυροβολούσε τον Θεό. Για να μη λένε κάτι θεούσες...

Πρώτα από όλα να πούμε πως κακώς πήγαν οι μπάτσοι. Δεν πέτυχε το Θεό κανένα απολύτως φυσίγγι. Γιατί είναι Θεός, δεν υπάρχει!

Αλλά ο Θεός ως κατασκεύασμα είναι το πλέον χρήσιμο στη χειραγώγηση.

“Αντραλίζοµαι, πεινώ” λέει κυρ Μέντιος ο κουτεντές.

“Σουτ θα φας στον Ουρανό” του απαντά ο παπάς, που από το φαΐ έχει ξεπατώσει το γαϊδούρι που τον κουβαλά.

Πόσο βολικό. Παρηγοριά μεν, ψέμα δε. Υπάρχει άλλη ζωή καλύτερη. Λοιπόν ακόμα και να υπήρχε, δεν θα ήταν καλύτερη.

Γιατί να μπει στον κόπο ο Θεός να φτιάξει Παράδεισο και Κόλαση στον άλλο κόσμο και δεν το κάνει σε αυτόν;

Όπως είπε το site μας μόλις οι άγριοι άκουσαν πως ο Θεός είναι υπεύθυνος για όλα φώναξαν “Πάμε να τον φάμε τον κερατά”!

Το κάνουμε και εμείς λέγοντας Χριστοπαναγίες. Είμαστε πιστοί, πιστεύουμε στην Παντοδυναμία του Θεού, την Πανταχού Παρουσία, οπότε Αυτός είναι υπεύθυνος για όλα. Είναι λογικό συμπέρασμα αυτών που λένε οι παπάδες. Αυτός φταίει!

Αν όμως δεν υπάρχει ποιος φταίει; Ωχ, τότε μάλλον φταίνε άνθρωποι. Και οι άνθρωποι δεν είναι Θεοί, ανύπαρκτοι δηλαδή. Είναι υπαρκτοί και πάρα πολύ επικίνδυνοι.

Ιδιαίτερα οι κανίβαλοι.

Βλέπετε ο Θεός είναι ένα είδος αποδιοπομπαίου τράγου. Κάποιος που θα στρέψουμε το βλέμμα για βοήθεια, άσχετα αν δεν έρθει ποτέ. Αν έρθει την έστειλε ο Θεός.

Κάποιος που θα ρωτήσουμε “γιατί Θεέ μου”, όταν υποφέρουμε.

Κι όταν γίνει αυτό που θέλουμε, λέμε “υπάρχει Θεός”, όπου συνήθως σε αυτή την περίπτωση είναι η τιμωρία κάποιου εχθρού μας!

Πράγματι βολεύει ο Θεός. Ιδιαίτερα όσους απατεώνες εμφανίζονται ως εκπρόσωποι. Είναι αδίστακτοι. Πουλάνε παραμύθι για να κερδίσουν αυτοί.

Υποκριτές, άρπαγες, ανήθικοι, ξεπερνάν οποιοδήποτε εγκληματία.

Εγώ τον καταλαβαίνω τον παππού. Μη νομίζετε, αν πίστευα, το τι θα άκουγε ο Θεός δε λέγεται. “Μα Κορονοϊό; Περίμενες να γεράσω, να έχω ένα σωρό υποκείμενα νοσήματα και μου έκανες τέτοιο χουνέρι; Μήνες κλεισμένος μέσα; Κι όταν ήρθε το εμβόλιο κάνουμε και μία και δυο και τρεις και τέσσερις δόσεις, σαν τα παιδιά του Πειραιά; Πλάκα μου κάνεις;”

Αλλά δεν υπάρχει, οπότε τι να πω;

“Ο ηλικιωμένος είχε δύο ημέρες που είχε επιστρέψει στο σπίτι του από το Νοσοκομείο Λαμίας, όντας καλά στην υγεία του, αφού είναι πλήρως εμβολιασμένος και με ήπια συμπτώματα, εντούτοις δεν κατάφερε να διαχειριστεί τη μοναξιά, αφού για πρώτη φορά δεν μπορούσε να δει τα παιδιά και τα εγγόνια του λόγω καραντίνας”.

Κόλλησε ενώ ήταν εμβολιασμένος. Μήπως κόλλησε επειδή ήταν εμβολιασμένος; Μην παρεξηγείς, κι εγώ έκανα εμβόλιο. Αλλά προσέχω μην κολλήσω, γιατί μάλλον δεν είναι όπως το θέλαμε.

Κι επειδή έχουν πεθάνει κι εμβολιασμένοι που έχουν κολλήσει, προτιμώ να προσέχω όπως πριν και να μην αφήνω τέτοιες σοβαρές υποθέσεις στα χέρια του Θεού.

Θα μου πείτε γιατί το έκανες τότε; Είπα πως μπορεί και να είναι καλό. Μπορεί και να είναι. Ένας Θεός ξέρει. Κι αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα: Πως ξέρει ένας Θεός, πως έχει ο Θεός και όχι εμείς.

Κάποτε, αν γίνουμε άνθρωποι και δεν αυτοκαταστραφούμε, θα γίνουμε Θεοί.

Μοιράσου το :

Δημοσίευση σχολίου

 
Copyright © ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
Powered by Blogger