Διαχρονικά από τον καιρό της αποικιοκρατίας, για να μην πάμε πιο πίσω, υπήρχαν αναγνωρίσιμα πρόσωπα, "διανοούμενοι" και καλλιτέχνες, που τασσόταν ανεπιφύλακτα, υπερ. δικτατόρων, μακελάρηδων κάθε είδους καθαρμάτων.
Ωραιοποιούσαν και δικαιολογούσαν εγκλήματα, έδιναν άλλοθι στις πιο αποκρουστικές πράξεις τους. Σπάνια όμως το έκαναν αυτό τόσο απροκάλυπτα όπως συνέβη με την στιχουργό Εφη Δρούτσα.
Το παρακάτω απίστευτο παραλήρημα της, ένα χαρμάνι ψεμάτων και φαιδρών "επιχειρημάτων" που επικαλείται για να δικαιολογήσει τις πράξεις του παιδοβιαστή Δ. Λιγναδη σε αφήνει εντελώς άφωνο!
Η μπόχα που αναδύει η σαπίλα της σου δημιουργεί πρόβλημα να αναπνεύσεις το κόσμιο λεξιλόγιο για να σχολιάσεις τα εμέσματά της δηλώνει αδυναμία να σε βοηθήσει.
Και αυτά τα παρακάτω ακούγονται από το στόμα μιας γυναίκας, που είναι μητέρα, επιτυχημένη επαγγελματικά σαν στιχουργός και η οποία εκτός των άλλων δηλώνει ηθοποιός (Ποιεί ήθος).
Δημοσίευση σχολίου