Είναι τυχαίο ότι ο Ντιέγκο Μαραντόνα έκλεισε τα μάτια του, την ίδια ημερομηνία, στις 25 Νοέμβρη, που άφησε την τελευταία του πνοή και ο Φίντελ Κάστρο.
Δεν είναι τυχαίο ότι αυτός ο "θεός της μπάλας", λατρεύτηκε από όλους τους συνειδητούς προλετάριους του κόσμου. Καταγόμενος από φτωχή, πολυμελή, εργατική οικογένεια και μεγαλωμένος σε μια παραγκούπολη έξω από το Μπουένος Άιρες,, ούτε στιγμή σε όλη του την ζωή δεν λησμόνησε την ταξική του καταγωγή.
Και αυτή η στάση του τον κατέστησε είδωλο όχι μόνο στους λαούς της Λατινικής Αμερικής. Ο Ντιέγκο Μαραντόνα, δεν υπήρξε μόνο η μεγαλύτερη προσωπικότητα του παγκοσμίου ποδοσφαίρου και ο καλύτερος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών.
"Τον Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα τον λάτρευαν όχι μόνο για τα υπέροχα ακροβατικά του, αλλά και γιατί ήταν ένας τρωτός θεός, αμαρτωλός, ο πιο ανθρώπινος των θεών", είχε γράψει για αυτόν ο Εντουάρντο Γκαλεάνο.
Αυτός ο θρύλος των γηπέδων υπήρξε μια μοναδική προσωπικότητα γνήσιο τέκνο της εργατικής τάξης. Θα μας μείνει αξέχαστος.
Δημοσίευση σχολίου