2 Δεκέμβρη 1956: Το πλοιάριο Γκράνμα με Φιντέλ και Τσε επικεφαλής 80 επαναστατών φτάνει στις ακτές της Κούβας

"Άρχισα την επανάσταση με 82 άτομα.
Θα το ξανάκανα, ακόμη και με 10 ή 15 και με ακλόνητη πίστη.
Δεν έχει σημασία πόσο μικρός είσαι,
αν έχεις πίστη και σχέδιο δράσης."

Στα βουνά της Sierra Maestra..
Fidel Castro 

Σημαδιακή η σημερινή μέρα για την Κουβανική επανάσταση. Ηταν ξημερώματα  2ης Δεκέμβρη 1956, όταν το πλοιάριο Γκράνμα  που είχε ξεκινήσει στις 24.11.1956 από το Τουξπάν του Μεξικού καταφτάνει στην Κούβα με 82 επαναστάτες. ου Κινήματος της «26ης Ιουλίου», με επικεφαλής τον Φιντέλ Κάστρο, και τον Τσε Γκεβάρα.

Τρεις μέρες αργότερα, η ομάδα έπεσε σε ενέδρα του κυβερνητικού στρατού. Υστερα από σκληρή μάχη, επιζούν μόνον 22. Οι 10 αιχμαλωτίζονται και οι 12, με επικεφαλής τον Φιντέλ, ανεβαίνουν στην υψηλή κορυφή του όρους Πίκο Τουρκουίνο της Σιέρα Μαέστρα.

Οι συνθήκες είναι απελπιστικές. Χωρίς τρόφιμα και εφόδια, ο Φιντέλ θα διατηρήσει την πίστη του στον αγώνα και θα δηλώσει ότι «οι μέρες της δικτατορίας είναι μετρημένες»!

Ο Μπατίστα, ο οποίος αρχικά αρνείται να παραδεχτεί πως ο Κάστρο βρίσκεται στη Σιέρα και διαδίδει ότι σκοτώθηκε κατά την απόβαση, τον επικηρύσσει για 100.000 πέσος στις αρχές του 1957. Έχουν προηγηθεί οι πρώτες επιτυχημένες επιθέσεις των ανταρτών σε απομονωμένα φυλάκια του κυβερνητικού στρατού και μια συνέντευξη του Φιντέλ στον Χέρμπερτ Μάθιους των “New York Times” που αποδεικνύει ότι βρίσκεται στη ζωή.

Ο Κάστρο οργανώνει τον στρατό του και καταγγέλλει τον Μπατίστα για στημένες εκλογές. Σε ραδιοφωνικό μήνυμά του από τον σταθμό των επαναστατών Ράδιο Ρεμπέλντε, κατηγορεί την Αμερική ότι ενισχύει τη δικτατορία του Μπατίστα, και, για πρώτη φορά, αναφέρεται στις φάλαγγες του Καμίλο Σιενφουέγος και του Τσε Γκεβάρα. Τον Απρίλιο του 1958 κηρύσσει γενική απεργία, η οποία όμως θα αποτύχει, καθώς η επιρροή τού επαναστατικού κινήματος στις πόλεις δεν είναι ακόμη αρκετά εδραιωμένη.

Η ήττα της γενικής απεργίας ενθαρρύνει τον δικτάτορα να αναλάβει μια επίθεση στη Σιέρα Μαέστρα το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς, με στόχο να απαλλαγεί οριστικά από το κίνημα του Κάστρο. Θα είναι η αρχή του τέλους του. Παρά τη συντριπτική υπεροχή του κυβερνητικού στρατού -10.000 άνδρες, εναντίον περίπου 300 οπλισμένων ανδρών του Κάστρο-, οι αντάρτες θα σημειώσουν μια σειρά λαμπρές νίκες στις μάχες που θα ακολουθήσουν. Η καλοκαιρινή εκστρατεία του Μπατίστα θα λήξει με αποτυχία, όταν ο Κάστρο, με τη βοήθεια του Τσε, θα καταφέρει να διαφύγει από μια περικύκλωση στο Λας Μερσέντες.

Τον Δεκέμβριο του 1958 ηττάται οριστικά ο στρατός του Μπατίστα. Ο Φιντέλ κυκλώνει το Σαντιάγο, ο Ραούλ ελέγχει το Οριέντε, ο Σιενφουέγος και ο Γκεβάρα πολεμούν στα περίχωρα της Σάντα Κλάρα.

Στις 31.1.1958 ο Μπατίστα διαφεύγει και «παραδίδει» την εξουσία στον αρχιστράτηγο Εουλόχιο Καντίλο.

Η επικράτηση της επανάστασης

Την Πρωτοχρονιά του 1959 η επανάσταση έχει επικρατήσει. Στις 2.1.1959, από το Σαντιάγο, ο Φιντέλ ανακηρύσσει Πρόεδρο τον Ουρούτια.  

Απόσπασμα από περασμένη ανάρτησή μας.