Πηγή: Γιώργος Σταματόπουλος - "ΕφΣυν"Ο Ελληνας πρωθυπουργός έχει γούστο όταν καλείται να δευτερολογήσει στη Βουλή -χάνει τ' αυγά και τα πασχάλια, ολισθαίνει σε ασυναρτησίες και μεγαλοστομίες. που αναδεικνύουν σαφώς και τον πραγματικό του εαυτό (χαρακτήρα), δηλαδή τον αυταρχισμό του και τη μεγαλομανία του. τον άκρατο εγωισμό του και την περιφρόνησή του για τον απλό λαό (παρότι ομνύει στο όνομα του τελευταίου).
Τι χρείαν έχει αυτός ο ευφυής της περιβόητης μελέτης των συνεργατών του; Τι βαρύτητα έχει η ιατρική κοινότητα μπροστά στον πρωθυπουργικό νου; Αυτός ο άνθρωπος είναι παντογνώστης αλλά οι επιστήμονες και κυρίως εμείς οι υποδεέστεροι δεν είμαστε. φαίνεται, ικανοί να τον καταλάβουμε και να τον εμπιστευτούμε, άφωνοι και άπρακτοι, διότι, ελάτε τώρα, αυτός μιλάει και αυτός πάλι πράττει για εμάς (τους αδαείς). Να. όμως, που στη δευτερολογία του ο κ. Μητσοτάκης υψώνει τον θρίαμβο του ναρκισσισμού του ακριβούς διότι δεν μπορεί να ελέγξει το χάος που είναι μέσα μας και που είναι αυτό που έχει τη μεγαλύτερη αξία και όχι βέβαια η συνείδηση.
Στη δευτερολογία βλέπει κανείς πώς κινείται και τι χαρακτήρα έχει αυτός που δεν διαβάζει πια αλλά είναι αναγκασμένος να εκθέσει τον βαθύ εαυτό του, τον αληθινό του δηλαδή εαυτό. Ουδέποτε είχε πρόβλημα στη ζωή του (εννοώ εκείνα τα προβλήματα που έχουν οι περισσότεροι νέοι του κόσμου: σπουδές -και πού!-, ανεύρεση εργασίας -και τι εργασίας^!). άκοπης, πλουτοπαραγωγικής!-, κατάχτηση αξιωμάτων}.
Ολα στο πιάτο, έτοιμα, σερβιρισμένα σε πανάκριβα βέβαια σερβίτσια, χωρίς να ιδρώσει ποτέ στη ζωή του, χωρίς το άγχος που κατατρώει τους ανθρώπους, να μπορέσουν να πληρώσουν το νοίκι τους, τους ακριβούς λογαριασμούς για φως. νερό, τηλέφωνο, για γραμμάτια που λήγουν και οδηγούν πολλούς σε νευρολογικές κλινικές, σε άνομες πράξεις -τι να πει κανείς για τους «γαλαζοαίματους».
Ασε που θεωρεί τον πρωθυπουργικό θώκο κάτι σαν νόμιμη (!) κληρονομιά του.
Προβλέψιμο δε και φτηνό το δήθεν χιούμορ του. ικανό μόνο να χαροποιήσει ιούς φανατικούς οπαδούς και ασφαλώς να προκαλέσει δυσφορία σε όσους βλέπουν το χιούμορ σαν αντιστασιακή, επαναστατική πράξη. Για τούτο και έγραψα στην αρχή ότι ο πρωθυπουργός έχει γούστο. ακριβώς διότι δεν έχει κανένα γούστο ο ίδιος και αυτό φαίνεται από τις άστοχες και άκομψες τοποθετήσεις του όταν κλήθηκε να δικαιολογήσει τα ψεύδη του στη Βουλή για τη μελέτη των Τσιόδρα-Λύτρα λέγοντας το ακατανόητο ότι τη μελέτη την παρέλαβε η κυβέρνηση αλλά όχι το μέγαρο Μαξίμου. Δηλαδή, άλλα λόγια ν" αγαπιόμαστε, ή μπάτε σκύλοι αλέστε... Με λίγα λόγια: μπάχαλο η κυβέρνηση και ψεύτης ο πρωθυπουργός, διότι είναι αδύνατον να μην ήξερε -και ας λέει άλλα...
Οτι είναι αλαζόνας και υπερόπτης ο πρωθυπουργός, όπως πολλοί πρωθυπουργοί άλλωστε, είναι εξ αρχής γνωστό, ότι "τα χάνει" όμως στην πρώτη δυσκολία και όταν μιλάει εκτός χειρογράφου είναι κάτι που μπορεί να εκμεταλλευτεί η αντιπολίτευση και να επιμένει σε «δύσκολες» ερωτήσεις προς αυτόν. Απλή διαδικασία.
Δημοσίευση σχολίου