Πως ανέχεται όλα αυτά και όλους αυτούς σήμερα αυτός ο λαός;

Της Αλέκας Ζορμπαλά

Στη χώρα, που πριν λίγο καιρό, μπαίνουν ένοπλοι αστυνομικοί σε κινηματογράφο και βουτάνε πιτσιρίκια, που παρακολουθούν το Joker

Στη χώρα, που μπράβοι ορμάνε σε θεατρική σκηνή, και διακόπτουν την παράσταση, στο σημείο, που ο Χριστόφορος Ζαραλίκος, σατιρίζει επιφανή μιντιάρχη, εφοπλιστή, αθλητικό μεγαλοπαράγοντα και πρωθυπουργικό κουμπάρο, δηλ. τον κ. Μαρινάκη.

Στη χώρα, που ο πρωθυπουργός της ανερυθρίαστα ισχυρίζεται, ότι τα ίδια ποσοστά θνησιμότητας ισχύουν τόσο για τους διασωληνωμένους εντός ΜΕΘ, όσο και για τους διασωληνωμένους εκτός ΜΕΘ, ενώ ο τσεκουροφόρος υπουργός του, δικηγόρος στο επάγγελμα, παρουσιάζει την διασωλήνωση,  ως μια ιατρική πράξη ρουτίνας, τύπου "έλα μωρέ, χαράς το πράγμα, συνέχεια γίνεται, όλοι μπορούν και την κάνουν".. 

και όλο αυτό 

για να δικαιολογήσουν το κυρίαρχο κυβερνητικό αφήγημα, ότι για τους δεκάδες χιλιάδες νεκρούς, φταίμε εμείς και μόνον εμείς, 

αλλά και για να αποσείσουν κάθε ευθύνη για τις εγκληματικές, ναι εγκληματικές, πράξεις και παραλείψεις τους για την εκατόμβη των νεκρών ανθρώπων μας.

Στη χώρα, που ούτε ένας, ΕΝΑΣ ιατρικός θεσμικός φορέας, δεν είχε το θάρρος να βγει και να τους πάρει όλους αυτούς τους αγύρτες και απατεώνες, παραμάζωμα 

Στη χώρα αυτή, που ούτε ένας εισαγγελέας δεν σκέφτηκε, έτσι για τα μάτια του κόσμου, να αναρωτηθεί έστω "ρε μπας και παίζει διασπορά ψευδών ειδήσεων;;;", αλλά την Δευτέρα, 6 Δεκέμβρη, θα είναι όλοι alert.

Εε λοιπόν, για τη χώρα αυτή δεν θα πω, ότι είναι μπανάνα, ούτε η Κολομβία Βαλκανίων και Μεσογείου

Αλλά όλα αυτά, που βλέπουμε, ακούμε και ζούμε είναι η καθημερινή έμπρακτη εφαρμογή του φασισμού, βήμα βήμα. 

Και να σκεφτεί κανείς, ότι μια μέρα σαν κι αυτή, 3 Δεκέμβρη του 1944, ο λαός αυτός διάλεξε τα όπλα και όχι τις αλυσίδες, μπροστά στο κίνδυνο της τυραννίας. 

Και μετά την σφαγή των 21 νεκρών & 140 τραυματιών,  ανακαταλαβε την πλατεία Συντάγματος, κατέλαβε και αφόπλισε τα τμήματα αστυνομίας και χωροφυλακής, ενώ το ίδιο βράδυ τμήματα της Ορεινής Ταξιαρχίας του ΕΛΑΣ κινήθηκαν και εγκαταστάθηκαν στα Παλιά Ανάκτορα, το Μετοχικό Ταμείο Στρατού και το Πανεπιστήμιο.

Ήταν ο Δεκέμβρης του 44 και η μάχη της Αθήνας.

Πως ανέχεται όλα αυτά και όλους αυτούς σήμερα αυτός ο λαός; 

Χάθηκαν οι μνήμες και οι αντιστάσεις μας, τα λόγια και οι παρακαταθήκες παππούδων, πατεράδων και μανάδων.