Home » , » Τάδε έφη Λένιν

Τάδε έφη Λένιν

Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ , Παρασκευή 21 Ιανουαρίου 2022 | 1:00 μ.μ.

«Το προλεταριάτο είναι ανοργάνωτο, αδύνατο, δεν είναι συνειδητό.

(Σωστό. Γι' αυτό το κύριο καθήκον συνίσταται στην πάλη ενάντια στους μικροαστούς εκείνους ηγέτες, τους λεγόμενους σοσιαλδημοκράτες ...που αποκοιμίζουν τις μάζες, καλλιεργώντας σε αυτές την εμπιστοσύνη προς την αστική τάξη).

Το ζήτημα δεν βρίσκεται στο πόσο γρήγορα θα βαδίσουμε, αλλά προς τα πού να βαδίσουμε.

Το ζήτημα δεν βρίσκεται στο αν οι εργάτες είναι προετοιμασμένοι, αλλά στο πώς και για ποιο σκοπό να τους προετοιμάσουμε»

Απόσπασμα από χειρόγραφες σημειώσεις του Λένιν τις κρίσιμες μέρες του Απρίλη 1917.

«Το κυριότερο πράγμα που δεν καταλαβαίνουν οι σοσιαλιστές και που φανερώνει πως θεωρητικά είναι κοντόφθαλμοι, πως είναι αιχμάλωτοι των αστικών προκαταλήψεων και πως πρόδωσαν πολιτικά το προλεταριάτο, είναι τούτο, ότι στην καπιταλιστική κοινωνία, όταν η ταξική πάλη, που βρίσκεται στη βάση της κοινωνίας αυτής, οξύνεται κάπως σοβαρά, δεν μπορεί να υπάρξει τίποτε το ενδιάμεσο, παρά τούτο μόνο: Είτε δικτατορία της αστικής τάξης, είτε δικτατορία του προλεταριάτου. Κάθε ονειροπόλημα για κάποια τρίτη λύση είναι αντιδραστικό θρηνολόγημα μικροαστού. Αυτό το μαρτυρεί και η πείρα της υπερεκατόχρονης εξέλιξης της αστικής δημοκρατίας και του εργατικού κινήματος όλων των προηγμένων χωρών, και ιδιαίτερα η πείρα της τελευταίας πενταετίας»

Στο Ιδρυτικό Συνέδριο της ΚΔ, και στις «Θέσεις και εισήγηση για την αστική δημοκρατία και τη δικτατορία του προλεταριάτου», που εισηγήθηκε ο Β. Ι. Λένιν. 

Μοιράσου το :

+ σχόλια + 4 σχόλια

21 Ιανουαρίου 2022 στις 8:02 μ.μ.

Μιας και μιλάμε για Λένιν παραθέτω μερικά αποσπάσματα έτσι για να δούμε πόσο λενινιστικά είναι τα κόμματά σας

"Ας εξηγήσουμε τη σκέψη μας μ’ ένα παράδειγμα.

Ας πάρουμε το θεσμό της υπαλληλοκρατίας, της γραφειοκρατίας, σαν ιδιαίτερο στρώμα προσώπων που έχουν ειδικευτεί στη διοίκηση και κατέχουν μια προνομιούχα θέση απέναντι στο λαό. Αρχίζοντας από την απολυταρχική, μισοασιατική Ρωσία, ως τη μορφωμένη, ελεύθερη και πολιτισμένη Αγγλία, παντού βλέπουμε το θεσμό αυτό που αποτελεί απαραίτητο όργανο της αστικής κοινωνίας. Στην καθυστέρηση της Ρωσίας και στην απολυταρχία της αντιστοιχεί η ολοκληρωτική έλλειψη δικαιωμάτων του λαού απέναντι στους δημοσίους υπαλλήλους, η ολοκληρωτική έλλειψη ελέγχου πάνω στην προνομιούχα γραφειοκρατία.

Στην Αγγλία υπάρχει γερός έλεγχος του λαού πάνω στη διοίκηση, μα και κει ο έλεγχος αυτός πολύ απέχει από του να είναι πλήρης, και εκεί η γραφειοκρατία διατηρεί όχι λίγα προνόμια, είναι όχι σπάνια αφέντης και όχι υπηρέτης του λαού. Και στην Αγγλία βλέπουμε, ισχυρές κοινωνικές ομάδες να υποστηρίζουν την προνομιούχα θέση της γραφειοκρατίας, να εμποδίζουν τον πλέριο εκδημοκρατισμό αυτού του θεσμού. Γιατί γίνεται αυτό; Γιατί ο πλέριος εκδημοκρατισμός του συμφέρει μονάχα στο προλεταριάτο: τα πιο πρωτοπόρα στρώματα της αστικής τάξης υπερασπίζουν ορισμένα προνόμια των δημοσίων υπαλλήλων, ξεσηκώνονται ενάντια στην αιρετότητα όλων των δημοσίων υπαλλήλων, ενάντια στην ολοκληρωτική κατάργηση του εκλογικού τιμήματος, ενάντια στην άμεση ευθύνη των δημοσίων υπαλλήλων απέναντι στο λαό κλπ, γιατί τα στρώματα αυτά νιώθουν ότι το προλεταριάτο θα χρησιμοποιήσει έναν τέτοιο ολοκληρωτικό εκδημοκρατισμό ενάντια στην αστική τάξη. Το ίδιο και στη Ρωσία. Ενάντια στην παντοδύναμη, ανεύθυνη, πουλημένη, άξεστη, αμόρφωτη και παρασιτική ρωσική υπαλληλοκρατία έχουν εξεγερθεί τα πιο πολυάριθμα και τα πιο διαφορετικά στρώματα του ρωσικού λαού. Εκτός όμως από το προλεταριάτο ούτε ένα από αυτά τα στρώματα, δε θα επέτρεπε τον πλέριο εκδημοκρατισμό της υπαλληλοκρατίας, γιατί όλα τ΄άλλαστρώματα (αστικήτάξη, μικροαστικήτάξη, «διανόηση»γενικά) έχουννήματαπουτασυνδέουν με την υπαλληλοκρατία, γιατί όλα αυτά τα στρώματα συγγενεύουν με τη ρωσική υπαλληλοκρατία.

Ποιος δεν ξέρει πόσο εύκολα συντελείται στην αγία Ρωσία η μετατροπή του διανοούμενου-ριζοσπάστη, του διανοούμενου σοσιαλιστή σε υπάλληλο της αυτοκρατορικής κυβέρνησης, σε υπάλληλο, που παρηγοριέται με την ιδέα, ότι είναι «ωφέλιμος» μέσα στα όρια της γραφειοκρατικής ρουτίνας, σε υπάλληλο, που δικαιολογεί με αυτή την «ωφέλεια» την πολιτική του αδιαφορία, το λακεδισμό του απέναντι στην κυβέρνηση του κνούτου και της ναγκάϊκας (Σημ.Μετ. καμουτσίκι); Μόνο το προλεταριάτο είναι απόλυτα εχθρικό απέναντι στην απολυταρχία και τη ρωσική υπαλληλοκρατία, μόνο το προλεταριάτο δεν έχει κανένα νήμα, που να το συνδέει με αυτά τα όργανα της κοινωνίας των ευγενών και των αστών, μόνο το προλεταριάτο είναι ικανό για ανειρήνευτη εχθρότητα και αποφασιστική πάλη εναντίον τους».

"Τα καθήκοντα των Ρώσων σοσιαλδημοκρατών" που γράφτηκε στην εξορία στη Σιβηρία στο τέλος του 1897. Προδημοσιεύτηκε σε μπροσούρα στη Γενεύη το 1898 (Άπαντα Λένιν, τόμος 2ος , σελ. 331, έκδοση της ΚΕ και της ΚΕΕ του ΚΚΕ, Οκτώβρης 1951)

V For Viva La Revolucion

21 Ιανουαρίου 2022 στις 8:20 μ.μ.

“Θα ή­ταν δον­κι­χω­τι­σμός και κλαψού­ρι­σμα”, έ­γρα­φε ο Λέ­νιν, “αν οι σοσιαλ­δη­μο­κρά­τες έ­λε­γαν στους ερ­γά­τες ό­τι θα μπο­ρού­σε να υ­πάρ­χει σω­τη­ρί­α κά­που ξέ­χω­ρα α­πό την α­νά­πτυ­ξη του κα­πι­τα­λι­σμού, και ό­χι μέ­σω της α­νά­πτυξης του κα­πι­τα­λι­σμού. Αλ­λά δεν λέ­με αυ­τό. Λέ­με το κε­φά­λαιο θα σας κα­τα­πιεί, θα κα­τα­πιεί τους Πέρ­σες, θα κα­τα­πιεί τους πά­ντες, και θα συ­νε­χί­σει να κατα­πί­νει ω­σό­του το α­να­τρέ­ψε­τε. Αυ­τή εί­ναι η α­λή­θεια. Και μην ξε­χά­σε­τε να προ­σθέ­σε­τε: Χω­ρίς την α­νά­πτυ­ξη του κα­πι­τα­λι­σμού δεν υ­πάρ­χει εγ­γύ­η­ση για νίκη πά­νω του.

Οι μαρ­ξι­στές δεν υ­πο­στη­ρί­ζουν ού­τε έ­να α­ντι­δρα­στι­κό μέ­τρο, όπως εί­ναι η α­πα­γό­ρευ­ση των τρά­στ, ο πε­ριο­ρι­σμός του ε­μπο­ρί­ου κλπ. Στον κα­θένα τα δι­κά του. Ας α­φή­σου­με τους Κο­μια­κόφ και Σια να χτί­ζουν σι­δη­ρο­δρό­μους δια­μέ­σου της Περ­σί­ας, ας τους στέλ­νου­με τους Λια­κόβ, ό­μως η δου­λειά των μαρ­ξι­στών εί­ναι να τους εκ­θέ­τουν στους ερ­γά­τες. Αν αυ­τό τρώ­ει τους ερ­γάτες λέ­νε οι μαρ­ξι­στές, ε­άν τους στραγ­γα­λί­ζει, α­ντα­πο­δώ­στε.

Η α­ντί­στα­ση στην α­ποι­κια­κή πο­λι­τι­κή και στη διε­θνή λε­η­λα­σί­α μέσω της ορ­γά­νω­σης του προ­λε­τα­ριά­του, μέ­σω της υ­πε­ρά­σπι­σης της ελευ­θε­ρί­ας του προ­λε­τα­ρια­κού α­γώ­να δεν κα­θυ­στε­ρεί την α­νά­πτυ­ξη του κα­πι­τα­λι­σμού, αλ­λά την ε­πι­τα­χύ­νει, α­να­γκά­ζο­ντάς τον να κα­τα­φύ­γει σε πιο πο­λι­τι­σμέ­νες, τε­χνι­κά ψη­λό­τε­ρες κα­πι­τα­λι­στι­κές με­θό­δους. Υ­πάρ­χει κα­πι­τα­λι­σμός και κα­πι­τα­λι­σμός. Υ­πάρ­χει ο μαυ­ρο-­ε­κα­το­νταρ­χί­τι­κος ο­κτω­βρί­στι­κος κα­πι­ταλι­σμός και ο να­ρό­ντνι­κος (“ρε­α­λι­στι­κός, δη­μο­κρα­τι­κός”, σφύ­ζων α­πό “δρα­στη­ριό­τη­τα”) κα­πι­τα­λι­σμός. Ό­σο πε­ρισ­σό­τε­ρο εκ­θέ­του­με τον κα­πι­τα­λι­σμό μπρο­στά στους ερ­γά­τες για την “α­πλη­στί­α και την ω­μό­τη­τα του” τό­σο πιο δύ­σκο­λο εί­ναι για τον κα­πι­τα­λι­σμό του πρώ­του εί­δους να συ­νε­χί­ζε­ται, τό­σο πιο σί­γου­ρα υ­πο­χρε­ώ­νε­ται να περ­νά­ει στον κα­πι­τα­λι­σμό δεύ­τε­ρου εί­δους. Και αυ­τό ακρι­βώς μας βο­λεύ­ει, αυ­τό α­κρι­βώς βο­λεύ­ει το προ­λε­τα­ριά­το.

Το διε­θνές προ­λε­τα­ριά­το πιέ­ζει τον κα­πι­τα­λι­σμό με δυο τρό­πους: α­πό τη μια με­τα­τρέ­πει τον ο­κτω­βρί­στι­κο κα­πι­τα­λι­σμό σε δη­μο­κρα­τι­κό κα­πιτα­λι­σμό και α­πό την άλ­λη ε­πει­δή διώ­χνει τον ο­κτω­βρί­στι­κο κα­πι­τα­λι­σμό μακρυά α­πό τον ε­αυ­τό του, με­τα­φέ­ρει αυ­τόν τον κα­πι­ταλι­σμό στους ά­γριους. Όμως αυ­τό διευ­ρύ­νει την βά­ση του κα­πι­τα­λισμού και φέρ­νει κο­ντύ­τε­ρα τον θά­να­τό του. Πρα­κτι­κά δεν υ­πάρ­χει ο­κτω­βρί­στι­κος κα­πι­τα­λι­σμός που να έ­χει μεί­νει στην Δυ­τι­κή Ευ­ρώ­πη, πρα­κτι­κά ό­λος ο κα­πι­τα­λι­σμός εί­ναι δη­μο­κρα­τικός. Ο ο­κτω­βρί­στι­κος κα­πι­τα­λι­σμός έ­χει φύ­γει α­πό την Βρε­τα­νί­α και την Γαλλί­α και έχει πά­ει στη Ρω­σί­α και στην Α­σί­α. Η ρώ­σι­κη ε­πα­νά­στα­ση και οι επα­να­στά­σεις στην Α­σί­α εί­ναι οι α­γώ­νες να διω­χτεί ο ο­κτω­βρί­στι­κος κα­πι­ταλι­σμός και να α­ντι­κα­τα­στα­θεί α­πό τον δη­μο­κρα­τι­κό κα­πι­τα­λι­σμό. Και ο δη­μοκρα­τι­κός κα­πι­τα­λι­σμός εί­ναι ο τε­λευ­ταί­ος του εί­δους του. Δεν έ­χει άλ­λο στά­διο να πά­ει. Το ε­πό­με­νο στά­διο εί­ναι ο θά­να­τός του”.

Γράμμα του Λένιν στον Γκόργκυ στις 3 Γενάρη του 1911

Τώρα τι σχέση έχει το "Κ"ΚΕ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η ΛΑΕ, οι "μλ", τροτσκιστές και λοιποί "αριστεροί" με τον μεγάλο μπολσεβίκο επαναστάτη αφού όλοι τους ΠΟΛΕΜΑΝΕ ΜΕ ΛΥΣΣΑ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ (μορφή ελέγχου της υπαλληλοκρατίας) όπως και την ανάπτυξη του καπιταλισμού (πχ σαμποτάρισμα βασικών και αναγκαίων επενδύσεων όπως την βιομηχανία και την ενέργεια, πλήρης υποστήριξη ενός διεφθαρμένου, παρασιτικού και κομπραδόρικου αστικού κράτους που εμποδίζει κάθε ανάπτυξη και εκσυγχρονισμό της ελληνικής αστικής κοινωνίας και οικονομίας) αυτό θα πρέπει να μας το εξηγήσουν οι "μαρξιστές-λενινιστές" μας κάποια στιγμή γιατί το έργο τους είναι ΒΑΘΙΑ ΑΝΤΙΛΕΝΙΝΙΣΤΙΚΟ.

V For Viva La Revolucion

22 Ιανουαρίου 2022 στις 8:50 π.μ.

Καλύτερα βάζε τα κείμενα των κλασσικών χωρίς δική σου μετάφραση, αξιολόγηση, εκτίμηση κλπ από κάτω, διότι προδίδει ότι δεν έχεις καταλάβει τίποτε από το κείμενο. Άστο καλύτερα

22 Ιανουαρίου 2022 στις 2:11 μ.μ.

Έχεις να σχολιάσεις τίποτα; Θα μας εξηγήσεις τι λέει ο Λένιν ή μόνο αυτό έχεις να πεις;

V For Viva La Revolucion

Δημοσίευση σχολίου

 
Copyright © ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
Powered by Blogger