Εφυγε σήμερα από την ζωή σε ηλικία 92 ετών ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας τους Χρήστος Σαρτζετάκης -επιλογή του ΠΑΣΟΚ και και στην εκλογή του το 1985 χρησιμοποιήθηκαν τα περίφημα "χρωματιστά ψηφοδέλτια" για να εκλεχθούν οι βουλευτές τί ψήφιζαν- και πλημμύρισε το διαδίκτυο από "αγιογραφίες' για τον αποθανόντα.
Προφανώς, δεν είναι η κατάλληλη μέρα να μιλήσουμε για την προσωπικότητα του Χρήστου Σαρτζετάκη. Εκτός όμως απ' το ότι κράτησε μια αξιοπρεπέστατη στάση σαν ανακριτής στην υπόθεση της δολοφονίας του Γρηγόρη Λαμπράκη και υπέστη διωγμούς από την Απριλιανή δικτατορία, υπάρχουν πολλές "μελανές" σελίδες στην δημόσια παρουσία του. Η κυριότερη είναι ότι υπήρξε ένας πλαστογράφος της νεότερης ιστορίας μας που μπροστά του Μουτζής και Μαραντζίδης εμφανίζονται σαν σχολιαρόπαιδα.
Αν κάποιος ρίξει μια ματιά στο δίτομο έργο του Σαρτζετάκη «Επιτελών το καθήκον μου», θα του δημιουργεί η αίσθηση ότι διαβάζει τον "Στόχο" ή κάποια φυλλάδα ναζιστικής συμμορίας. Τι να πρωτοαναφέρουμε; Για τον πρώην πρόεδρο της δημοκρατίας τους ο εμφύλιος πόλεμος ήταν "συμμοριτοπόλεμος" και «κομμουνιστική ανταρσία».
Σύμφωνα με τον ίδιο ΚΚΕ "θα έπρεπε να είχε κατηγορηθεί σύμφωνα με τον Ποινικό Κώδικα για τα κακουργήματα της εσχάτης προδοσίας και της επιβουλής της ακεραιότητος της χώρας αλλά και για το έγκλημα της σύστασης συμμορίας".
Ο Σαρτζετάκης δικαιολογεί το μοναρχαφασιστικό καθεστώς για τις σφαγές των εξόριστων κομμουνιστών της Μακροννήσου, αφού για τον ίδιο ήταν αποτέλεσμα συμπλοκής. Και δεν σταματάει εκεί. Δίνει κάλυψη στο τότε αστικό καθεστώς για τις απηνείς διώξεις διώξεις των κομμουνιστών μετά την ήττα στον εμφύλιο αφού, όπως γράφει "όλα έδειχναν, λοιπόν, ότι η εναντίον της Πατρίδος μας, εναντίον του ελευθέρου δημοκρατικού πολιτεύματος και της εδαφικής και εθνικής μας ακεραιότητος, απειλή δεν είχεν οριστικώς εκλείψει με την στρατιωτικήν συντριβήν της ενόπλου στάσεως του Κ.Κ.Ε., ότι αντιθέτως ή απειλή εξακολουθούσεν ενεργώς να υπάρχη".
Δεν είναι μόνο το ότι ο Σαρτζετάκης ήταν ένας πορωμένος αντικομμουνιστής που προσπάθησε να ξαναγράψει την ιστορία με φασιστικά γυαλιά. Κάποια στιγμή θα κάνουμε μια γενικότερη αναφορά για την όλη δημόσια διαδρομή του. Και αν αναγκαστήκαμε την συγκεκριμένη άκαιρη χρονική στιγμή να γράψουμε τα παραπάνω, είναι γιατί αγανακτήσαμε βλέποντας και αριστερές ιστοσελίδες σήμερα να παρουσιάζουν την βιογραφία του, όπως ακριβώς την σερβίρισε το ΑΠΕ. Ελεος ρε σύντροφοι!
+ σχόλια + 4 σχόλια
Μια ζωή ούφο και βλαμμένο, κολλημενο, με την ματαιοδοξία και την τυπολατρεια ενός μικροαστου. Ακόμη και η φαινομενικά αποφασιστική του στάση και επιμονή στην υπόθεση Λαμπράκη ήταν συνέπεια του συντηρητικου μέχρι ηλιθιότητας αστικού πνεύματος. Η ηρωοποιηση του είναι ενας ακομη ''αθλος'' της''αριστερας'' που για να καλύψει δικές της αδυναμίες και εμμονες δημιουργούσε κατά καιρούς μύθους ή εχθρούς. Δεν παύει όμως να είναι η μεγάλη απόδειξη της ξεφτίλας του δικαστικου σώματος όπως και της ακαδημαϊκής κοινοτητας όταν σχεδόν μόνο αυτός βρέθηκε αντιμέτωπος με το παρακράτος της δεξιάς. Έστω λόγω του περίεργο χαρακτήρα και όχι λόγω πολιτικής θέσης ιδεολογιας.
Αυτά που λέει το site μας είναι πέρα για πέρα αληθινά. Κάθε άνθρωπος έχει τα καλά του. Κάνει επίσης και λάθη. Όσο μου άρεσε ο Χρήστος Σαρτζετάκης για τη γενναία στάση του μέχρι να γίνει Πρόεδρος Δημοκρατίας, τόσο με στενοχώρησε έπειτα. Δε θα πω πολλά για το νεκρό. Θα μιλήσω για το κλίμα της εκλογής του το 1985 γιατί η Ιστορία παραχαράσσεται.
Την πρώτη τετραετία του ΠΑΣΟΚ δεν είχε σβήσει ακόμα η ελπίδα για Αλλαγή, που είχε υποσχεθεί ο Ανδρέας. Κάποια σωστά πράγματα, επιμέρους αλλαγές, όπως πχ η κατάργηση της προίκας, η αναγνώριση της εθνικής αντίστασης κλπ, άρεσαν στον κόσμο. Ήταν μια εποχή που διεκδικούσαμε. Πχ το πενθήμερο καθιερώθηκε μετά από επιτυχημένους αγώνες. Αξίζει ένα αφιέρωμα τι έχει καταφέρει το εργατικό κίνημα συνολικά με τις απεργίες, τις πορείες, ό,τι δηλαδή τρέμει ο νεοφιλελέ φασισμός.
Υπήρχε τότε στο μεγάλο μέρος του λαού μια τρομερή απέχθεια για τον Καραμανλή, τον ιδρυτή της ΝΔ. Το 1980, για να μην ηττηθεί ο ίδιος ως αρχηγός της ΝΔ από τον Παπανδρέου τον επόμενο χρόνο, αφού έβλεπε που πήγαινε το πράγμα, ψηφίστηκε Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Υπήρχε αρχικά εντύπωση σε πολλούς, πως ο Παπανδρέου θα ανανέωνε τη θητεία του Καραμανλή. Όσο χαρισματικός και να ήταν ο Ανδρέας, αυτό δεν θα μπορούσε να το ανεχτεί ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ. Μην κοιτάτε τώρα που κατάντησε τσόντα το ΚΙΝΑΛ, έβλεπαν τον Καραμανλή κι έβγαζαν καντήλες, ξερνούσαν! Ο Ανδρέας λοιπόν δεν τόλμησε να χαλάσει το χατίρι του κόσμου. Έτσι έψαξε για τον διάδοχο. Η εκλογή Σαρτζετάκη θεωρήθηκε τότε καλή ιδέα. Θυμίζω πως δεν ψηφίστηκε μόνο από το ΠΑΣΟΚ.
Βέβαια, αν ξέραμε πως θα κάνει τόσα λάθη, ίσως να ήταν διαφορετική η στάση του Κόμματος. Πάντως καλύτερα από το να έβγαινε πάλι ο Καραμανλή. Εκείνοι που λύσσαξαν να μην εκλεγεί ο Σαρτζετάκης ήταν φυσικά οι κηφήνες της γαλάζιας συμμορίας. Τότε λοιπόν ο αποστάτης, ο πατέρας του σημερινού καθάρματος, είχε δώσει το σύνθημα της επίθεσης κατά του Χρήστου Σαρτζετάκη. Γι αυτό και είναι εξορμητική η υποκρισία των γαλάζιων αλητών. Θυμόμαστε. Ξέρουμε. Τα ζήσαμε.
Πρέπει να πούμε πως ο ίδιος ο Σαρτζετάκης έκανε τεράστια λάθη σαν Πρόεδρος. Η Εγκυκλοπαίδεια αναφέρει μόνο την άρνησή του να απονείμει χάρη στον ισοβίτη Χρήστο Ρούσσο, στάση που αποδόθηκε σε ομοφοβία και διάκριση, παρόλο που κυβέρνηση, δικαστικοί και πάρα πολύς κόσμος ήταν υπέρ της απονομής χάρητος. Έκανε όμως και άλλα τα οποία χρησιμοποίησε η ΝΔ. Οι φυλλάδες της τον περιγελούσαν τον έλεγαν «αγκαλίτσα» από ένα κουκλάκι που διαφημίζονταν στην τηλεόραση, ενώ η «τιμωρία» του Λάκη Λαζόπουλου επειδή τον είχε σατιρίσει, έδωσε νέα επιχειρήματα εναντίον του.
Ο Σαρτζετάκης έχασε μια ευκαιρία να προσφέρει. Αντί να χτυπήσει το φασισμό, τον εθνικισμό, το ρατσισμό, υπέκυψε σ αυτόν δίνοντας χαρά στους εχθρούς και τους βασανιστές του. Κανένα αξίωμα, δεν αξίζει τέτοιο εξευτελισμό. Κρίμα, γιατί είχαμε χαρεί πολύ, πάρα πολύς κόσμος πανηγύριζε μόλις άκουσε πως ο μισητός Καραμανλής θα μας άδειαζε τη γωνιά.
Ρε σύντροφε δεν κράτησε καμιά γενναία στάση. Είχε μια αξιοπρεπή συμπεριφορά στην υπόθεση του Λαμπράκη κι' αυτή λόγω ιδιορρυθμίας. Κάποια στιγμή θα αναφερθούμε αναλυτικά, για τις σχετικές μαρτυρίες που υπάρχουν. Δες αυτό για να ανατριχιάσεις https://www.sartzetakis.gr/points/ellinismos10.html
Δεν ηταν η πολιτικοιδεολογικη τοποθετηση που εκανε το Σαρτζετακη να κρατησει
αυτη τη σταση που κρατησε στην υποθεση Λαμπρακη Ηταν η αναγκη του χαμενου στα σκοτη αστικου συστηματος να ανενεωσει το αλιωμενο ολοκληρωτικα προσωπειο του
να ρετουσαριστει γιατι κινδυνευε να χασει την προς τα εξω εικονα του
Γι αυτο και οταν αναδειχτηκε στο προεδρικο αξιωμα αρχισε να ξεδιπλωνει την
κρυμενη ως τοτε φασιστικη ιδεολογια του με μετωπικη κυριως επιθεση εναντια
στους ανταρτες εναντια στο ΕΑΜ που αγωνιστηκαν εναντια στου κατηκτητες και
τους ντοπιους συνεργατες τους Ναι αυτος ηταν ο Σαρτζετακης Κανενα συγχωριο
Δημοσίευση σχολίου