Την φετινή 25η Μάρτη συμπληρώνονται 201 χρόνια από την επανάσταση του 1821. Με αφορμή την 25 Μάρτη όπως και με τους εορτασμούς για τα 200 χρόνια πέρυσι, η εξαρτημένη ντόπια ολιγαρχία μέσα από τις αστικές κυβερνήσεις της προσπαθούν να χτίσουν «πατριωτικό συναίσθημα» κάνοντας επίκκληση στην εθνική ενότητα.
Έτσι και φέτος, πουλάνε «ανεξαρτησία»και «πατριωτισμό» ενώ εμπλέκουν τον εργαζόμενο λαό του τόπου μας στον πόλεμο μέσα από την υποστήριξη στο φασιστικό καθεστώς του Κιέβου και τις νεοναζιστικές ομάδες κρούσεις του.
Όλα αυτά την στιγμή που έχουν παραδώσει την χώρα στον αμερικανονατοϊκό ιμπεριαλισμό, που η εξάρτηση από τον ευρωπαϊκό ιμπεριαλισμό και συγκεκριμένα το Γαλλικό Ιμπεριαλισμό δυναμώνει ακόμη περισσότερο σε οικονομικό, διπλωματικό, στρατιωτικό και πολιτικό επίπεδο.
Οι οργανικοί διανοούμενοι και το προσωπικό των ιστορικών της ντόπιας εξαρτημένης ολιγαρχίας, με συντεταγμένο τρόπο, αποκρύπτουν και συσκοτίζουν τον εθνικό – κοινωνικό και ταξικό χαρακτήρα της επανάστασης του 1821.
Αποκρύπτουν τις δομές λαϊκής εκπροσώπησης και έκφρασης που προέκυψαν από τις κατώτερες και υποτελείς τάξεις, τις ταξικές αντιθέσεις της επανάστασης, όπως και τον ανολοκλήρωτο χαρακτήρα της παρά την ηγεμονία της αστοτσιφλικάδικης τάξης.
Ανολοκλήρωτη καθώς η ηγεμονία της αστοτσιφλικάδικης τάξης είχε σαν αποτέλεσμα την δημιουργία ενός αστικού κράτους από μια τάξη που ως μόνο μοχλό επιβίωσης και στερέωσης της κυριαρχίας της είδε τους τεμενάδες στην μια και στην άλλη ξένη υπερδύναμη.
Η επανάσταση του 1821, συγκρότησε στο συλλογικό λαϊκό συνειδητό και ιστορικό συνεχές την εικόνα των ένοπλων λαϊκών αγωνιστών που αντιστάθηκαν με όλα τα μέσα για την εθνική και κοινωνική απελευθέρωση, αποτέλεσε προοδευτική τομή για την εξέλιξη της ιστορίας της πάλης των τάξεων, σμίλεψε σαν φάρος τις Ελασίτικες ανταρτοομάδες και συνολικότερα την ένοπλη-λαϊκή-αντιφασιστική εποποιία απέναντι στον τριπλό φασισμό και τον αγγλοαμερικανικό ιμπεριαλισμό.
Η επαναστατική κληρονομία του 1821, του 1940-1949 και κάθε μεγάλης στιγμής πάλης του λαϊκού κινήματος πρέπει να φυλάσσεται σαν κόρη οφθαλμού από το κομμουνιστικό κίνημα, από τον εργαζόμενο λαό και την νεολαία.
Γιατί και στο σήμερα, η μόνη προοπτική επιβίωσης για τον εργαζόμενο λαό, βρίσκεται μέσα στην κατεύθυνση της Λευτεριάς, της Ανεξαρτησίας και του Σοσιαλισμού που θα μπορέσει να ολοκληρώσει και να δικαιώσει αυτούς τους αγώνες, να μετατρέψει τον λαό σε πραγματικό αφέντη στον τόπο του.
ΜΕ ΧΙΛΙΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΜΙΑ ΧΑΡΗ
ΑΚΡΙΤΑΣ ΕΙΤ’ ΑΡΜΑΤΩΛΟΣ
ΑΝΤΑΡΤΗΣ, ΚΛΕΦΤΗΣ, ΠΑΛΙΚΑΡΙ
ΠΑΝΤΑ ΕΙΝ’ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΛΑΟΣ
Λαϊκή Δράση- Ομάδα Κομμουνιστών-Αγωνιστών
25/3/22
Δημοσίευση σχολίου