επειδή αποτελούν κομμάτι μας,
επειδή ξέρουμε γιατί μας λείπουν,
κι επειδή την απουσία τους την αναπληρώνουμε με καμάρι.
Λούις Σεπούλβεδα
"Αγωνίζομαι για να μην ξεχάσω ότι είμαι ελεύθερος". Αυτή ήταν η αγαπημένη πρόταση που συνήθιζε να επαναλαμβάνει ο χιλιανός κομμουνιστής, συγγραφέας, σκηνοθέτης και δημοσιογράφος Λουίς Σεπούλβεδα.
Αφησε πριν δυο χρόνια, σαν σήμερα την τελευταία του πνοή, στην Ισπανία, σε ηλικία 70 χρονών, θύμα του κορονοϊού.
Ο γεννημένος “βαθιά κόκκινος”, όπως αυτοπροσδιοριζόταν, καταξιωμένος συγγραφέας (ποιητής, πεζογράφος, δραματουργός), όπως και η γυναίκα του, ποιήτρια Κάρμεν Γιάνιες, πλήρωσαν τον αγώνα τους κατά των τυράννων και εκμεταλλευτών - ξένων και εγχώριων - της πατρίδας του Χιλής, με πολύχρονες φυλακίσεις και βασανιστήρια.
Δεν θα αναφερθούμε στην βιογραφία αυτού του διανοούμενου επαναστάτη, την οποία πολύ εύκολα μπορείτε να συναντήσετε στο διαδίκτυο. Θα σας προτείναμε να διαβάσετε μια περασμένη ανάρτησή του συντρόφου Δημήτρη Δαμασκηνού που έχει τίτλο: "Λουίς Σεπούλβεδα – Σημειώσεις εν καιρώ πολέμου".
Δημοσίευση σχολίου