Συμπληρώνονται δυο χρόνια σήμερα από την μέρα που στο εικονοστάσι των ηρώων της τάξης μας, προστέθηκε και η μορφή του σ. Mustafa Kocak δίπλα στην εικόνα της συντρόφισσας Helin Bölek που είχε χάσει την ζωή της λίγες μέρες νωρίτερα.
Και οι δυο τους έπεσαν ηρωικά στην μάχη που έδιναν, με μόνο όπλο την ίδια τους την ζωή, -κάνοντας απεργία μέχρι θανάτου - μαχόμενοι το στρατιωτικοφασιστικό καθεστώς που έχει επιβάλλει ο Ερντογάν και το κόμμα του, το ΑΚΡ, στην γειτονική χώρα.
Πρέπει να αγαπάς πάρα πολύ την ζωή, για να είσαι αποφασισμένος να αφήσεις την τελευταία ασθενική σου πνοή, πιστεύοντας ότι θα συμβάλει να δημιουργηθεί ένας θυελλώδης άνεμος που θα σαρώσεις τους εκμεταλλευτές, τους καταπιεστές μας και θα δημιουργηθεί μια άλλη ζωή, όπως την ονειρευόμαστε και παλεύουμε γι' αυτή.
Είναι απίστευτο το μεγαλείο των αγωνιστών, που δεν πιστεύουν σε καμιά "επουράνιο ζωή", και συνειδητά επιλέγουν να αφήσουν την τελευταία τους πνοή, είτε στα εκτελεστικά αποσπάσματα είτε με απεργία πείνας, παλεύοντας για τα ιδανικά τους. Απέραντος σεβασμός στην μνήμη και στον αγώνα αυτών των επαναστατών.
Είναι οι δικοί μας άγιοι που θυσιάστηκαν για να 'ρθει κάποια στιγμή η ανάσταση της τάξης μας.
ΑΘΑΝΑΤΟΙ!
Δημοσίευση σχολίου