Ύστερα από τη μεγαλειώδη διαδήλωση της 25ης Μαρτίου 1944 για τον εορτασμό της εθνικής επετείου, η ηρωίδα συλλαμβάνεται από άνδρες της Ειδικής Ασφάλειας και ταγματασφαλίτες που την παραδίδουν για ανάκριση στον αιμοβόρο τύραννο της κατοχής Παρθενίου. Στα χέρια του δήμιου αυτού, η Κούλα υπέστη φοβερά βασανιστήρια. Παρ΄ όλα αυτά όμως δεν λύγισε και οι ανακριτές της δεν κατάφεραν να της αποσπάσουν καμιά ομολογία, ούτε λέξη για τους συντρόφους της και τον μηχανισμό της ΕΠΟΝ.
Για τους αγώνες τις και την προσφορά της στο κομμουνιστικό κίνημα υπάρχει αναλυτική αναφορά στην παραπομπή που παραθέτουμε.
Εδώ τονίζουμε τις τελευταίες στιγμές τις ηρωίδας που έγιναν σαν σήμερα στις 6 Μάη του 1947 όταν οδηγείτε στο εκτελεστικό απόσπασμα μετά από απόφαση του Εκτακτου Στρατοδικείου Θεσσαλονίκης το οποίο την καταδίκασε σε θάνατο με την κατηγορία της “στρατολόγου συμμοριτών”, ότι δηλαδή έπειθε παλιούς και νέους αγωνιστές να βγουν στο βουνό για να καταταγούν στον ΔΣΕ.
Η Κούλα Ελευθεριάδου στον ανθό της νιότης της, μια αγωνίστρια μόλις 23 χρονών, με το χαμόγελο στα χείλη κι' αλύγιστη θα βαδίσει από τις φυλακές Επταπύργιου για το απόσπασμα, στο πευκόδασος του Αγίου Παύλου.
Στην εκτέλεση παρίσταται και ο βασιλικός επίτροπος Ταμβακάς που της διαβάζει την καταδικαστική απόφαση. Η Κούλα στα τελευταία της λόγια θα χτυπήσει στο πρόσωπο με ένα φλογερό κατηγορώ τους πρωταίτιους της κατάντιας του ελληνικού λαού και στον Ταμβακά θα πει ότι θα πληρώσει κάποτε για τα εγκλήματά του. Αμέσως ο Βασιλικός Επίτροπος θα προστάξει το πυρ. Όμως η Ελευθεριάδου δεν θα πεθάνει αμέσως, καθώς μερικοί στρατιώτες του εκτελεστικού αποσπάσματος δεν έριχναν εναντίον της αλλά στον αέρα. Την χαριστική βολή, της την έδωσε ο ίδιος ο Ταμβακάς.
Δημοσίευση σχολίου