Το 1973 ο κόσμος έβραζε κατά της χούντας των δεξιών καθαρμάτων. Ως κι ο Κοκός κατάλαβε πως οι προδότες δικτάτορες μετρούσαν μέρες. Ήταν θέμα χρόνου η πτώση της χούντας και βέβαια ο κόσμος ήταν οργισμένος και με το βασιλιά, που στήριξε τη δικτατορία. Κι αυτά που λένε κάποιοι φιλοβασιλικοί είναι κολοκύθια. Από την 21η Απριλίου του 1967 ως την 23 Μαΐου 1973, βασιλιάς και πραξικοπηματίες συνεργάστηκαν αρμονικότατα. Οι δήμιοι εγκληματούσαν εν ονόματι του βασιλέως, κι όσοι τα ζήσαμε, θυμόμαστε πολύ καλά.
Όμως ο Κοκός δεν ήθελε να χάσει τη δουλειά του. Και τι δουλειά! Αραλίκι, χλιδή, και μπόλικο φαϊ. Χρήμα με ουρά. Το σόι του έτρωγε τον αγλέουρα. Σκέφτηκε λοιπόν να κάνει κάτι να δείξει κι αυτός πως τάχα δεν ήθελε τους αλητήριους χουνταίους. Κι έκανε ένα κίνημα για γέλια και για κλάματα. Αφού οι περισσότεροι από τους φιλοβασιλικούς που συμμετείχαν ήταν ταυτόχρονα και χουντικοί! Φανταστείτε σε τι δίλημμα βρέθηκαν ορισμένοι: Να στραφούν εναντίον του… εαυτού τους! Σκέτη σχιζοφρένεια δηλαδή!
Φυσικά την πλήρωσαν κάποιοι που δεν κατάλαβαν το παιχνίδι. Αυτούς τους έπιασαν οι χουντικοί και τους ρήμαξαν στο ξύλο! Χαρά ο Κοκός που έκαναν ανάπηρο το Μουστακλή οι βασανιστές της ΕΣΑ! Είχε το θύμα στις τάξεις του, που χρειάζονταν να μας πει πως τάχα «πολέμησε τον Παπαδόπουλο»! Αυτόν που πριν ήταν οι καλύτεροι φίλοι! Φωτογραφίζονταν μεν αλλά ήταν «βλοσυρός». Βασικά βλάκας ήταν, που νόμιζε πως ο κόσμος μασάει κουτόχορτο.
Βέβαια είχε και μερικά καλά η παράσταση. Το Βέλος. Όταν έμαθαν πως οι φασίστες έπιασαν τους φιλοβασιλικούς πριν καν αρχίσουν το «κίνημα» αξιωματικοί και ναύτες του αντιτορπιλικού «Βέλος» ζήτησαν άσυλο στην Ιταλία! Καλή κίνηση, αφού, αν έπιασαν Ελληνικό λιμάνι, θα τους έκαναν αγνώριστους από το ξύλο. Μεγάλο ρεζιλίκι για τη χούντα. Λύσσαξαν οι φασίστες.
Επίσης ακόμα περισσότεροι, στράφηκαν κατά των προδοτών και εγκληματιών πραξικοπηματιών. Αυτή τη φορά κι οι δεξιοί, οι φιλοβασιλικοί, που πριν κάρφωναν τους Κομμουνιστές. Όχι, για να μη νομίζουν πως ξεχάσαμε. Πάντως τα γκάλοπ του Παπαδόπουλου ήταν σαν αυτά του Μητσοτάκη: Όσο μεγάλωνε η αγανάκτηση, τόσο έβγαινε καταλληλότερος. 29 Ιουλίου 1973 δημοψήφισμα. Μαϊμού κι αυτό όπως τα προηγούμενα. 78% Παπαδόπουλος! Ναι ρε! Κι όποιος πει «όχι» φωναχτά τον έφαγε η μαρμάγκα!
Αλλά όπως είπαμε, δεν έπιασε το κόλπο του Κοκού. Στο πραγματικό δημοψήφισμα το 1974 πήρε μόνο 30%. Ο κόσμος δεν τσίμπησε, κι έτσι ο Κοκός έγινε Τέως! «Ένα καρκίνωμα αποκόπηκε σήμερα από το σώμα του έθνους» είπε ο Καραμανλής! Δυστυχώς πολλοί καρκίνοι κάνουν μεταστάσεις, κι η ΝΔ είναι μια από αυτές. Μην ξεχνάμε και το ρόλο του Αποστάτη μπαμπά του Κούλη. Έφερε χούντα, στήριξε βασιλιά - γι’ αυτό έκανε την Αποστασία - αποφυλάκισε τους προδότες, τους καταστροφείς της Κύπρου και βέβαια είπε πως ήταν αδικία που έδιωξαν τον Κοκό! Ουστ κωλόσογο!
Δημοσίευση σχολίου