Χρέος μας είναι να επισημάνουμε κάποιες παράπλευρες συνέπειες που πέρασαν απαρατήρητες μετά την συντριβή της ΔΑΠ στις φοιτητικές εκλογές. Γιατί είναι κατανοητό κάποιοι χρήστες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να το απολαμβάνουν φτιάχνοντας ευρηματικές φωτοσυνθέσεις και να διασκεδάζουν με εύστοχες ατάκες την πανωλεθρία της κυβερνητικής φοιτητικής παράταξης, αλλά εκτός των πόνο που κερνάνε στα φιλοκυβερνητικά δημοσιοκαφρικά παπαγαλάκια τους διαφεύγει και κάτι άλλο.
Πώς θα έχουν διάθεση τώρα οι νεοδημοκράτες φοιτητές να μας παρουσιάσουν τα καλλιτεχνικά-πολιτικά τους μηνύματα, με ανεπανάληπτης έμπνευσης αφίσες; Δεν αντιλαμβάνεσθε πόσο θα μας κοστίσει αυτό στην καλλιέργεια της πρέπουσας αισθητικής;
Λίγο είναι ότι οδήγησαν τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να γίνει ρόμπα ξεκούμπωτη, προσπαθώντας να παρουσιάσει παραμύθια σαν γεγονότα; Το ότι θα στερήσουν από τον Θανάση Παφίλη να ξεδιπλώσει από το βήμα της βουλής την ρητορική του δεινότητα δεν το αναλογιστήκατε; Δεν είναι σοβαρή απώλεια ότι δεν έδωσαν την δυνατότητα στον πρώην αρχηγό της παράταξης τους, Αντώνη Σαμαρά να βγει απ' την αφάνεια και να κάνει βαθυστόχαστες δηλώσεις όπως στο παρελθόν;
Και το ποιο ωραίο που διαβάσαμε στο Twitter: "γιατί τρεντάρει η #ΔΑΠ_ΝΔΦΚ, ήρθαν οι άνθρωποι με τις άσπρες μπλούζες και τους δέσανε;"
Δημοσίευση σχολίου