Γράφει ο Γιώργος Κ. Καββαδίας
Σύμφωνα με την τελευταία εγκύκλιο Κόπτση που αναφέρει τις καταληκτικές ημερομηνίες για την αξιολόγηση σχολείων, τα σχολεία καλούνται, αποκλειστικά για το χρονικό διάστημα που αναφέρεται παρακάτω, να τροποποιήσουν, να συμπληρώσουν ή να προσθέσουν στοιχεία, μεταξύ άλλων, ως εξής:
Σχέδια δράσης – Πλατφόρμα ΙΕΠ για την αξιολόγηση σχολείων Υλοποίηση της Δράσης ενεργή έως 31 Μαΐου
Τα σχολεία πρέπει να κάνουν και Έκθεση Εσωτερικής Αξιολόγησης Η Έκθεση Εσωτερικής Αξιολόγησης, σύμφωνα με την υπουργική απόφαση, συντάσσεται και αναρτάται στην ειδική ψηφιακή εφαρμογή του ΙΕΠ από τις 15 έως τις 25 Ιουνίου κάθε έτους.
Μονόδρομος η απεργία - αποχή
Ενώ η σχολική χρονιά τελειώνει και ΙΕΠ και ΥΠΑΙΘ δηλώνουν ότι η αυτοαξιολόγηση του 2021-22 βρίσκεται στο τελευταίο της στάδιο, ο αγώνας εναντίον της κατίσχυσής της συνεχίζεται αμείωτος! Το ΥΠΑΙΘ γνωρίζει καλά ότι η περσινή αποτίμηση είναι fake news, στην πραγματικότητα δεν έγινε ποτέ, αφού τα απεργιακά ποσοστά ήταν πάνω από 80% και στις δυο βαθμίδες.
Το ΥΠΑΙΘ βρίσκει σοβαρές και μετρήσιμες αντιστάσεις που φοβάται ότι αν τις αγνοήσει, κινδυνεύουν να πάρουν επικίνδυνες διαστάσεις. Γι’ αυτό η πλατφόρμα έχει ανοίξει και κλείσει τουλάχιστον έξι φορές για να εναρμονιστούν τα σχολεία στις εντολές και να απειλούνται κάθε φορά ότι θα είναι η τελευταία τους ευκαιρία.
Οι εκφοβισμοί του υπουργείου Παιδείας που οδηγούν την κατάσταση στα άκρα, οι μέθοδοι του μαστίγιου που ακολουθεί έχουν προκαλέσει μεγάλη αγανάκτηση μέσα στους εκπαιδευτικούς, των οποίων η διάθεση για συμμετοχή στην απεργία-αποχή από τις διαδικασίες επιστροφής στον επιθεωρητισμό είχε εκφραστεί με συντριπτικά ποσοστά όλο το προηγούμενο διάστημα.
Η άμεση επαναπροκήρυξη της απεργίας-αποχής ακόμα και από τα πρωτοβάθμια σωματεία (ΣΕΠΕ – ΕΛΜΕ) με δεδομένη την απροθυμία της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας των ΔΟΕ και ΟΛΜΕ, είναι μονόδρομος.
Σε παράλληλους δρόμους κινούνται και οι ΔΟΕ/ΟΛΜΕ. Η ΟΛΜΕ με πλειοψηφία ΔΑΚΕ/ΣΥΝΕΚ-ΣΥΡΙΖΑ/ΠΕΚ-ΔΗΣΥ δεν ασχολείται με το θέμα «αντίσταση στην αξιολόγηση». Οι ομοσπονδίες αρνήθηκαν να σηκώσουν το πολιτικό βάρος της συνέχισης του αγώνα, να βασιστούν στις αγωνιστικές ατμομηχανές του κλάδου, να οξύνουν την αντιπαράθεση και να βαθύνουν το ρήγμα που άνοιξε, την ώρα που η κοινωνία άρχισε να «παίρνει μυρωδιά» την αντιδραστική αναδιάρθρωση που συντελείται στην εκπαίδευση. Χρησιμοποίησαν ως δικαιολογία την κήρυξη της απεργίας ως παράνομης και δε σήκωσαν το γάντι ενώ χιλιάδες εκπαιδευτικοί στα σχολεία απαιτούσαν κλιμάκωση. Ο μαχόμενος κόσμος της εκπαίδευσης παραμένει οργισμένος.
Με την απεργία – αποχή συσπειρώνεται η συντριπτική πλειοψηφία των εκπαιδευτικών, δεν προκαλούνται συγχύσεις και οι εκπαιδευτικοί πετυχαίνουν να μην εφαρμοστεί η αξιολόγηση, που θα πλήξει ανεπανόρθωτα τη δημόσια εκπαίδευση, εκπαιδευτικούς και μαθητές. Ο αγώνας αυτός χρειάζεται να ανοίξει το μέτωπο της αντιπαράθεσης στο σύνολο της αναδιάρθρωσης στην εκπαίδευση, περιλαμβάνοντας όλο το νομοθετικό πλαίσιο της αξιολόγησης και του 4823/21, τις εξετάσεις PISA, την τράπεζα θεμάτων, την ΕΒΕ, να υπερασπίσει τα σωματεία και τα συνδικαλιστικά δικαιώματα, τις απεργίες και τις συλλογικές διαδικασίες απέναντι στο ν. Χατζηδάκη.
Δημοσίευση σχολίου