Της μίζας το ανάγνωσμα. Η περίπτωση του φίλου του Γεωργιάδη, Χάρη Τομπούλογλου

 

Κοίτα να δεις τι μας θύμισε ο πρωτοκλασάτος υπουργός και αντιπρόεδρος της Ν.Δ! Οτι δηλαδή δεν πρέπει να ξεχνάμε το σημαίνει δεξιά και ποιό είναι το ποιόν των στελεχών της! 

Αν δεν σας λέει τίποτα το όνομα Χάρης Τομπούλογλου να σας θυμίσουμε ότι πρόκειται για ένα παιδί του νεοδημοκρατικού σωλήνα που απ' τα 19 του χρόνια ακόμα, το κόμμα του τον διόρισε (πιθανόν αργόμισθο) στην Εθνική Τράπεζα, στην πορεία πρόεδρο του Νοσοκομείου Παίδων «Αγλαΐα Κυριακού» και στην συνέχεια διεκδίκησε, πάντα με την στήριξη της Ν.Δ την δημαρχία της Ν. Φιλαδέλφειας.

Θυμάστε έναν διάλογο στην αξέχαστη ελληνική ταινία «Υπάρχει και φιλότιμο» του 1965, μεταξύ του Μαυρογιαλούρου (Κωνσταντάρας) με τον Γκρούεζα (Παπαγιαννόπουλο), απ' όπου έχει πηγή η αξέχαστη ατάκα «Μα εγώ είμαι του κόμματος, κύριε υπουργέ»; Ε, στην θέση του ονόματος Γκρούεζα, μπορείτε να βάλετε το Τομπούλογλου, ή ένα από τα δεκάδες με την ίδια "θητεία" που σας έρχονται στο μυαλό. Επίσης  στην κυβερνητική εξουσία είναι το ίδιο κόμμα -με ελαφρές παραλλαγές και διαφορετικά ονόματα- αυτό που κυβερνάει όχι απλώς από τότε που γυρίστηκε η ταινία που αναφέραμε, αλλά από την εποχή της απελευθέρωσης της χώρας μας από τις ναζιστικές δυνάμεις κατοχής.  

Ας δούμε, λοιπόν ποιος είναι ο αγαπημένος φίλος και υποστηριχτής του Αδωνη για τον οποίο ο υπουργός υπο-Ανάπτυξης νιώθει υπερήφανος και προβάλλει την σχέση τους. Για την προσωπικότητα του Τομπούλογλου θα μας μιλήσει ένα άτομο υπεράνω υποψίας. Αναφερόμαστε στον ομοϊδεάτη του Γεωργιάδη, δημοσιογράφο της "Καθημερινής",  Στάμο Ζούλα, απόσπασμα άρθρου του το οποίο δημοσιεύτηκε στις 29.12.2013 παραθέτουμε παρακάτω.

Βίος και πολιτεία των «τομπούλογλου»

Υπήρξε ένα από τα κομματικά παράσιτα, που εξακολουθούν να διαφεντεύουν -ή καλύτερα να λυμαίνονται- σημαντικότατο μέρος της κρατικής μηχανής.  Αμέτρητα είναι και τα κρούσματα διαφθοράς εκ μέρους των ατόμων αυτών ... 

Τελευταίο κρούσμα ο κ. Χάρης Τομπούλογλου. Γνήσιο και χαρακτηριστικό γέννημα του κομματικού σωλήνα.... Από φοιτητής μπήκε στο κομματομάγαζο της Ν.Δ. Σε ηλικία μόλις 19 ετών διορίστηκε στην Εθνική Τράπεζα, της οποίας αποτελεί και σήμερα (κατά το βιογραφικό του) «ανώτατο στέλεχος». Προφανώς, η κομματική σκέπη, που κάλυπτε την υποαπασχόληση ή την αργομισθία στην Τράπεζα, του επέτρεψε να κατέχει ταυτόχρονα, από το 1989 έως το 1993 (κυβερνήσεις της Ν.Δ.), και «προσοδοφόρες» κρατικές θέσεις, με τελευταία αυτήν του προέδρου του Νοσοκομείου Παίδων «Αγλαΐα Κυριακού». Εκεί συνελήφθη, προ ημερών, με 25.000 προσημειωμένα ευρώ, που ήταν προϊόν εκβιασμού και δωροδοκίας.

Χαρακτηριστικό είναι και το «επιχείρημα» του Χ.Τ. στον υποψήφιο προς εκβιασμό: «Δεν είμαι εγώ μόνον μαλ…ς να οικονομάνε όλοι από τις δουλειές και εγώ να μην παίρνω μία». Προφανώς ο κ. Χ.Τ. είχε ευρύτερη γνώση του τι συμβαίνει, με τους ομοιοκομματάνθρωπους στον δημόσιο τομέα και η αναφορά του δεν εντοπιζόταν στα (επίσης κομματοδιορισμένα) μέλη του Δ.Σ. του νοσοκομείου «του», τα οποία τον είχαν ήδη ανακηρύξει (αξιοκρατικώς και αριστίνδην) «ισόβιο μέλος του Δ.Σ». (!)...

Δυστυχώς, αποτελεί μια από τις κορυφές του γιγάντιου παγόβουνου της διαφθοράς. Εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες, «τομπούλογλου» παραμένουν διορισμένοι σε θέσεις-κλειδιά της κρατικής μηχανής. Κατά κανόνα αποτελούν την κόπρο του πολιτικού μας συστήματος. Αποτυχόντες πολιτευτές επιβραβεύονται, ως πιστά και χρήσιμα κομματόσκυλα. «Επιτυχόντες» κομματοσυνδικαλιστές, εγκάθετοι νεολαίοι, επαγγελματίες αφισοκολλητές και κάθε λογής κομματικοί κλακαδόροι, τοποθετούνται σε εκλόγιμες βουλευτικές θέσεις, στους ευρωσυνδυασμούς, ακόμη και στα ψηφοδέλτια Επικρατείας. Καταλαμβάνουν υπουργεία… 

Εξυπακούεται ότι πρέπει να δούμε και την μεγάλη εικόνα της περίπτωσης του Χάρη Τομπούλογλου. 

Αρχικά να πούμε δυο λόγια για το παρασκήνιο της ιστορίας γιατί η συγκεκριμένη περίπτωση δεν εντάσσετε απλώς στην προσπάθεια καλλιέργειας της μαζικής ψευδαίσθησης ότι το πολιτικό σύστημα διαθέτει τους μηχανισμούς αυτοκάθαρσης και εκεί οφείλεται αποκλειστικά η σύλληψη του Τομπούλογλου, επειδή εκβίαζε εκπρόσωπο της διαφημιστική εταιρεία Νεξτ Μίντια για ένα διαγωνισμό που έχει κερδίσει η τελευταία. 

Το 2013 είχαμε κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Αντώνη Σαμαρά. Ο Χ. Τομπούλογλου ήταν και είναι μεν στέλεχος της ΝΔ, όμως ήταν από τους έμπιστους της Ντόρας Μπακογιάννη και διατηρούσε καλή σχέση με του «καραμανλικούς» της παράταξης γενικότερα, ενώ φημολογείται ότι ως υποψήφιος δήμαρχος Ν. Φιλαδέλφειας είχε αποκτήσει ιδιαίτερες σχέσεις με την πλευρά Μελισαννίδη λόγω του γηπέδου της ΑΕΚ.

Πιθανόν, λοιπόν η τότε ηγεσία του Μεγάρου Μαξίμου, να ήθελε να στείλει ένα βροντερό μήνυμα

στην εσωκομματική αντιπολίτευση: Καθίστε φρόνιμα γιατί θα βγάλουμε τα άπλυτα σας στη φόρα... Συμβαίνουν αυτά συνεχώς στην δεξιά πολυκατοικία.

 

Από κει και πέρα όμως προκύπτει και ένα άλλο ζήτημα πολύ πιο σημαντικό πέρα απ΄ το γεγονός ότι από μόνο του είναι σκάνδαλο, ένα νοσοκομείο με δημόσιο χρήμα να κάνει καμπάνια για την παιδική παχυσαρκία και την υγιεινή διατροφή; Εννοούμε δηλαδή ότι αν για μια «μικροδουλειά» αξίας 190.000 ευρώ η ταρίφα της μίζας είναι 25.000 στις απευθείας αναθέσεις που έκανε η κυβέρνηση του Κυρ. Μητσοτάκη -με πρόσχημα πάντα την πανδημία, το ύψος των οποίων πλησιάζει τα 7 δισ. ευρώ, τι μίζες έχουν πέσει; 

Το πιο πιθανόν θα μείνουν κι' αυτές στα "αδιευκρίνιστα" ποσά για τα οποία ο Α. Γεωργιάδης γνωρίζει πολύ καλά, αλλά προφανώς την εποχή που είχε τις δικαστικές περιπέτειες ο φίλος του Χάρης Τομπούλογλου, δεν είχε προλάβει να τον ενημερώσει. (Ασε που τότε ο μιζαδόρος ήταν στην εσωκομματική αντιπολίτευση της Ν.Δ),