Σαν σήμερα, 19 Ιουλίου 1947, σκοτώνεται από μοναρχοφασίστες ο θρυλικός "Καπετάν Μπαρούτας"

Πηγή: Praxis Review -twitter

 "Δεν προδίδω τα ιδανικά μου, παλεύω για ένα καλύτερο μέλλον και για τα δικά σου παιδιά, εσύ και οι όμοιοι σου θα σέρνεστε σαν σκουλήκια. Εγώ πεθαίνω για την Ελλάδα και το λαό της".

Σαν σήμερα, 19 Ιουλίου 1947, σκοτώνεται από μοναρχοφασίστες ο θρυλικός "Καπετάν Μπαρούτας"  (Θωμάς Λιόλιος) ήρωας της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ. 

Ο Καπετάν Μπαρούτας είχε γεννηθεί το 1902 στη Φυτειά Ημαθίας. Ήταν μαχητικός κομμουνιστής ήδη πριν τον πόλεμο. Στον ΕΛΑΣ ήταν καπετάνιος λόχου σαμποτέρ στο Βέρμιο. Η αντιστασιακή του δράση ενάντια στους κατακτητές και τους συνεργάτες τους τον έκαναν γνωστό στη ευρύτερη περιοχή της Κ. Μακεδονίας.

Μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας δεν παρέδωσε τον οπλισμό του και ήταν από τους πρώτους που ξαναβγήκε στο βουνό (Οκτώβριος 1945), επικεφαλής ομάδας καταδιωκομένων στην ίδια περιοχή, από τις πρώτες στην Β. Ελλάδα. 

Η δράση του προκάλεσε τον φόβο στο μοναρχοφασιστικό καθεστώς που πέρα από τις διώξεις της οικογένεια του τον επικήρυξε αυτόν και τους αγωνιστές της ομάδας του με "αμοιβή εις 5.000.000 δραχμών δια τη σύλληψιν ή φόνον δι’ έκαστον των ληστών και 2.000.000 δρχ. δια την απετελεσματικήν κατάδειξιν στις αρχές", 

Στην συνέχεια η επικήρυξη αναπροσαρμόστηκε ειδικά για τον Θωμά Λιόλιο σε 10.000.000 δραχμές. 

Ήταν τέτοια η δράση του, ώστε του αποδόθηκε λαθεμένα η επίθεση στο Λιτόχωρο (31/3/1946). 

Μάλιστα την εποχή αυτή ο Γ.Γ της Κ.Ε του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης σε αχτιφ στελεχών στη Θεσσαλονίκη ανέφερε: "Κάνουν πως απορούν γιατί ο Μπαρούτας που του ρήμαξαν το σπίτι παλεύει με το ντουφέκι στο χέρι... Δεν πρέπει ν' απορεί κανένας αν αύριο εμφανιστεί και δεύτερος Μπαρούτας και μεθαύριο γίνουν δεκάδες και εκατοντάδες".

Τον Ιούλιο του 1946 ο Μπαρούτας πήγε, με τρείς αγωνιστές της ομάδας του, στα χωριά κοντά στη Νάουσα, σε μια παράτολμη επιχείρηση, μέσα στις γραμμές του εχθρού. Η θέση τους προδόθηκε και το πρωί της 19ης Ιουλίου βρέθηκαν περικυκλωμένοι από ισχυρές δυνάμεις του μοναρχοφασιστικού στρατού και παρακρατικών. Στα καλέσματα να παραδοθούν με αντάλλαγμα πλούτη και χάρη (στον Καπετάν Μπαρούτα φώναξαν ότι αν παραδοθεί θα έφερναν την οικογένεια του που ήταν εξορία στη Λήμνο) απάντησαν με ένα περήφανο ;oxi.

Ο Μπαρούτας, τελευταίος που είχε μείνει ζωντανός, φέρεται να  γνώρισε τον προδότη και είπε: "Εγώ δεν προδίδω τα ιδανικά και τις ιδέες μου. Παλεύω για ένα καλύτερο μέλλον και για τα δικά σου παιδιά. Εσύ και οι όμοιοί σου θα νιώθετε τύψεις για τις πράξεις σας. Θα σέρνεστε σαν σκουλήκια. Εγώ πεθαίνω για την Ελλάδα και το λαό της".

Στην συνέχεια έπεσε νεκρός από πυροβολισμούς παρακρατικών (κατά μια άλλη εκδοχή αυτοκτόνησε με χειροβομβίδα). 

Τα πτώματα των ανταρτών τέθηκαν σε "κοινή θέα" προς "φόβο και συμμόρφωση" των πολιτών της Βέροιας, τους οποίους και υποχρέωσαν να περνούν και να βλέπουν.

Παρά την τρομοκρατία για μέρες στον τόπο αυτό υπήρχαν λουλούδια ενώ μια γυναίκα πήγε κρυφά και σκέπασε με μαντήλα το πρόσωπο του νεκρού Μπαρούτα. Η κόρη του Μπαρούτα, Κατίνα Λιόλιου, ανθυπολοχαγός του ΔΣΕ, σκοτώθηκε τον Δεκέμβριο 1948 στο Μπίκοβικ του Γράμμου και ο γιός του Κώστας, υπολοχαγός του ΔΣΕ, σκοτώθηκε τον Ιούλιο του 1949 στο Βίτσι.