"Η ματωμένη Πέμπτη": Σαν σήμερα, 5 Ιουλίου 1934, η αστυνομία του San Francisco επιχειρεί να σπάσει την απεργία των λιμενεργατών που είχε ξεκινήσει από τις 9 Μαίου, με εντολές της εργοδοσίας και την υποστήριξη του δημάρχου.
Οι λιμενεργάτες είχαν κατέβει σε απεργία ενάντια στις άθλιες συνθήκες εργασίας και το δουλεμπόριο-έτσι το αποκαλούσαν-με το οποίο τους διάλεγαν, τους έβαζαν να δουλεύουν και τους έδιωχναν με το παραμικρό. Απαιτούσαν να υπάρχει μπει τέλος στην εργοδοτική ασυδοσία. Επίσης ζητούσαν 1 δολάριο την ώρα (οι πληρωμές ήταν χαμηλότερες) και εξαήμερη εργασία (τους έβαζαν να δουλεύουν όλη την εβδομάδα)
Η απεργία άρχισε 9 Μάη και γρήγορα γενικεύτηκε .13 Μάη κατέβηκαν σε απεργία και οι οδηγοί των φορτηγών στις μεταφορές και το λιμάνι νέκρωσε. Οι εργοδότες λύσσαξαν και κινητοποίησαν όλους τους μηχανισμούς τους για να σταματήσουν την απεργία.
Οι εφημερίδες άρχισαν εκστρατεία λάσπης ενάντια στους απεργούς, η αστυνομία (της "προοδευτικής" κυβέρνησης Ρούσβελτ) άρχισε επιθέσεις και οι δημοτικές αρχές της πόλης στήριξαν την εργοδοσία.
Στην συνέχεια επιστρατεύτηκαν "υπεύθυνοι" συνδικαλιστές που κατέληξαν σε συμφωνία (που δεν άλλαζε τίποτα ουσιαστικό σε βασικά αιτήματα των λιμενεργατών). Ανακοίνωσαν ότι η απεργία έληξε και πήγαν να ανακοινώσουν την "νίκη" στους εργάτες. Ακολούθησε άγριο γιουχάρισμα σε πολλές γλώσσες, (πολλοί εργάτες ήταν μετανάστες), οι εργάτες τους έδιωξαν και πήραν απόφαση να συνεχίσουν την απεργία.
Μπροστά στην αποφασιστικότητα των εργατών εργοδοσία, αστικό κράτος, δημοτικές αρχές της πόλης αποφάσισαν να εγκαταλείψουν τα προσχήματα.
5 Ιουλίου οργάνωσαν φορτηγά με απεργοσπάστες και διέθεσαν μεγάλες αστυνομικές δυνάμεις για να μπουν στο λιμάνι και να σπάσουν την απεργία. Χιλιάδες λιμενεργάτες (τότε ήταν στην 57η μέρα της απεργίας), μεταφορείς, οδηγοί, εργάτες από όλη την πόλη κατέβηκαν να τους αντιμετωπίσουν.
Στην κηδεία των δολοφονημένων εργατών πήραν μέρος χιλιάδες εργάτες. Τα συνδικάτα πήραν απόφαση για γενική απεργία. Οι αρχές προσέλαβαν εκατοντάδες αστυνομικούς και οι εφημερίδες άρχισαν να ουρλιάζουν ότι οι κομμουνιστές θα καταλάβουν το λιμάνι.
Παρά την τρομοκρατία, η γενική απεργία είχε πολύ μεγάλη συμμετοχή (130.000 εργάτες από πολλούς κλάδους). Η ηρωική απεργία σταμάτησε 27 Ιουλίου και οι εργάτες κατάφεραν να πληρώνονται 0,95 δολλάρια την ώρα (αρχικά ζητούσαν 1 δολάριο), εξαήμερη εργασία και ένα σύστημα προσλήψεων στο λιμάνι που έβαζε κάποιους πρώτους ελέγχους. Οι απεργίες συνεχίστηκαν και τα επόμενα χρόνια.
Πηγές: "July 5, 1934: Bloody Thursday", foundsf, "Waterfront Workers History Project"-Harry Bridges Center for Labor Studies/University of Washington,"Bloody Thursday 1934: The strike that shook San Francisco, beyondchron, "The Longshore Strike of 1934", library.csun
("Πυροβολημένος πισώπλατα": Φωτογραφία με απεργούς εργάτες να δείχνουν το σημείο που η αστυνομία δολοφόνησε τον Howard Sperry. Το "μνημείο του δρόμου" που έφτιαξαν οι εργάτες υπάρχει μέχρι σήμερα)
Δημοσίευση σχολίου